Δεν είναι μόνο ανόητοι.
Είναι και προκλητικά "δημοκράτες"
σε τέτοιο βαθμό που φιμώνουν όσους καταρρίπτουν με επιχειρήματα τη φαιά προπαγάνδα τους.
Ο λόγος για τους διαχειριστές του protagon και τη συγγραφέα του ιστορικού (;) ιδεολογικού (;) κοινωνιολογικού (;) πονήματος υπό τον τίτλο "Περί εξτρεμισμού" κυρία Σώτη Τριανταφύλλου (τη... "νομπελίστρια" συγγραφέα που χαρακτηρίζει το βιβλίο "κάποιου" Βλαδίμηρου Λένιν "φτηνό λιβελογράφημα").
Σε όλα τα φληναφήματα της απάντησε επώνυμα στο protagon αναγνώστης
(τα στοιχεία του είναι στη διάθεση του Εργατικού Αγώνα)
αποδεικνύοντας τις ασυναρτησίες της επίδοξης αριστερολόγου.
Συγκεκριμμένα η απάντηση που έστειλε ο αναγνώστης ανέφερε:
«Κυρία μου είστε παντελώς άσχετη με τα ζητήματα που καταπιάνεστε στο συγκεκριμένο σας πόνημα. Γράφετε:
1. «Εξαιτίας της προσφοράς της στους κοινωνικούς αγώνες στη διάρκεια του 19ου και του 20ού αιώνα, η αριστερά συγχωρείται ξανά και ξανά ...».
Για ποια Αριστερά του 19ου αιώνα μιλάτε η οποία είναι ίδια με αυτή του 20ου;
Η Αριστερά που ξέρουμε στην Ελλάδα, ουσιαστικά συγκροτείται από το 1918 και μετά, δηλαδή από τότε που ιδρύθηκε το ΣΕΚΕ/ΚΚΕ.
2. «Κλασικό παράδειγμα αντίθεσης μεταξύ του μπολσεβικικού εξτρεμισμού και της σοσιαλδημοκρατικής αντίληψης για την κοινωνική μεταρρύθμιση είναι η στάση του Κάουτσκι, του Μπέμπελ και του Μπέρνσταϊν στα τέλη του 19ου αιώνα».
Μπολσεβικισμός στα τέλη του 19ου αιώνα δεν υπήρχε.
Ο μπολσεβικισμός εμφανίζεται σαν ιδεολογική και πολιτική τάση στο Ρώσικο Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα από το 1903 και μετά.
Ο Μπερνστάιν εμφανίζει τις αιρετικές του απόψεις στις αρχές του 20ου αιώνα και απέναντί του βρίσκεται και ο Κάουτσκι.
Ο Κάουτσκι περνάει σε απόψεις που πλησιάζουν τον Μπερνσταϊνσμό με την έναρξη του πρώτου παγκοσμίου πολέμου το 1914 και ο Μπέμπελ δεν υπήρξε ποτέ αντικείμενο της διαμάχης στην οποία αναφέρεστε- για την οποία, όμως, δεν φαίνεται να έχετε ιδέα.
3. Μπορείτε να έχετε οποιαδήποτε γνώμη θέλετε για το βιβλίο του Λένιν «Η προλεταριακή επανάσταση κι ο αποστάτης Κάουτσκι». Μόνο που δεν το έχετε διαβάσει.
Γιατί αν το είχατε διαβάσει- κι ακόμη περισσότερο αν είχατε καταλάβει τι λέει και σε τι αναφέρεται- δεν θα το χαρακτηρίζατε μανιφέστο πολιτικού εξτρεμισμού στα τέλη του 19ου αιώνα. Το βιβλίο κυκλοφόρησε το 1918 και αποτελεί απάντηση στο βιβλίο του Κάουτσκι
«Η δικτατορία του Προλεταριάτου».
Δεν επεκτείνομαι περισσότερο γιατί πρώτα πρέπει να πάτε για διάβασμα.
Κι αφού μάθετε τα στοιχειώδη μετά το κουβεντιάζουμε.
4. Λέτε πως ο Λενινισμός είναι αντίθετος με τους πολιτικούς συμβιβασμούς.
Σας διαψεύδει ολόκληρη η ιστορία του μπολσεβικισμού, των κομμουνιστικών κομμάτων, ο ίδιος ο Λένιν. Μην πτοείστε όμως. Έχετε χρόνο να μάθετε».
Η απάντηση δεν δημοσιεύθηκε
ΠΟΤΕ.
Προφανώς ο κύριος Σταύρος Θεοδωράκης και οι λοιποί διαχειριστές του protagon θεώρησαν την απάντηση περιττή. Ίσως επειδή τόσο αυτοί όσο και η κυρία Τριανταφύλλου έχουν αναλάβει αποκλειστικά την γελοιοποίηση του ευατού τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου