Δευτέρα 21 Οκτωβρίου 2013

Γράμμα στη Σωτηρία-Του Χρήστου Καιστριώτη

 
 

 
 
 
 




Είναι τώρα τρία χρόνια, Σωτηρία μου, που έχω ένα γράμμα «ξεχασμένο», στο συρτάρι.
Ήταν μια μέρα, που κάποια παιδιά, ερεθισμένα από τις ποικίλες προκλήσεις σου, «σου είπαν λίγο πρόωρα τα κάλαντα».

Ήταν την ίδια εποχή, που έξαλλη από την επιμονή των διαδηλωτών, να πηγαίνουν κάθε Νοέμβρη στην Αμερικάνικη πρεσβεία, τους κατηγόρησες πως δεν ξέρουν Αμερικάνικη ιστορία!!
Έτσι ερέθισες και μένα και αποφάσισα να μάθω για τη Σωτηρία,
 που ντρέπεται που τη λένε Σωτηρία κι έγινε Σώτη.

Κατά το Σώτος ή επειδή έπρεπε να το προσαρμόσεις, στην προφορά και τους ήχους, της αγαπημένης σου πατρίδας, της Αγγλοσαξωνίας;

Δεν χάνεις άλλωστε ευκαιρία να μας θυμίσεις, πόσο θαυμάζεις τις αυτοκρατορίες και τον πολιτισμό τους και πόσο απεχθάνεσαι την Ελλάδα, τον λαό της και τα πεπραγμένα του!

Έμαθα Σωτηρία μου, για τα δικά σου πεπραγμένα,
 έμαθα για τη λατρεία σου στην Αμερικάνικη ιστορία, αν και πίστευα πως δεν υπάρχει λάτρης της, εκτός Αμερικής κι έκατσα και σου ‘γραψα ένα γράμμα.

Αφού όμως το τέλειωσα, άλλαξα γνώμη και δεν στο ‘στειλα, σκεπτόμενος πως δεν έχει νόημα, μιας κι έχεις κάνει τις επιλογές σου και δεν θέλεις να έχεις σχέση με την ψωροκώσταινα!

Τις τελευταίες όμως μέρες, θύμωσα πολύ, διαπιστώνοντας πως συμπεριλαμβάνεσαι και σύ, στα ληγμένα, αβολίδωτα φυσίγγια, που επιστράτευσαν τα λαμόγια της χώρας που σιχαίνεσαι, στην προσπάθεια τους να συνεχίσουν να κρατούν την Ελλάδα, στα τάρταρα!

Τα φρένα σου έσπασαν, Σωτηρία μου και δεν κρατιέσαι.

Είσαι απροκάλυπτη, μέσα από την υποχρέωση σου να ξοφλήσεις, αυτούς που σε διόρισαν συγγραφέα και τιμητή αυτού του λαού 
και όχι φυσικά των δυναστών και των εκμεταλλευτών του.

Είσαι όμως και θρασύτατη, όταν εγκαλείς τους Έλληνες, για άγνοια της Αμερικάνικης ιστορίας, της κρατικής φυσικά, που σου έμαθαν εσένα.

Εμείς γνωρίζουμε, Σωτηρία, την ιστορία των λαών της Αμερικής, που εσύ ποτέ δεν θα μάθεις, γιατί είναι απ’ τα απαγορευμένα σου!

Γνωρίζουμε για τις αλλεπάλληλες γενοκτονίες, παγκόσμιο ρεκόρ, Ινδιάνων, μαύρων, Βιετναμέζων, Γιαπωνέζων και πάει λέγοντας, αλλά και την αλλαγή σκυτάλης μεταξύ Φεουδαρχών, με την επωνυμία «Αμερικάνικη επανάσταση».

«Αμερικάνικη επανάσταση», που για να επανδρωθεί ο στρατός της, 
έταζαν στους πολίτες σπουδαία ανταλλάγματα και όταν αυτοί έφευγαν στο μέτωπο, 
οι τοκογλύφοι πέταγαν τις γυναίκες και τα παιδιά τους στο δρόμο 
και τους έπαιρναν τα σπίτια!!

Εμείς αυτή την ιστορία ξέρουμε, όπως φυσικά και την άλλη, μέσα από την οποία μας τίμησαν, για την αντίσταση μας κατά των Γερμανών και μας κράτησαν υπό κατοχή, 
για 30 ολόκληρα χρόνια!!
Εμείς όμως, Σωτηρία μου, δεν φθονούμε όπως εσύ, δεν μισούμε όπως εσύ και γι’ αυτό το λόγο και τα τζινάκια μας φοράμε και τα τσιγάρα μας τα Αμερικάνικα καπνίζαμε, 
τώρα μας το κόψανε και ταινίες τους βλέπουμε και τον Μίκυ τον αγαπάμε και την απεραντοσύνη της χώρας τους λατρεύουμε!

Γι’ αυτό λοιπόν, επειδή όπως και συ άλλωστε δηλώνεις, είμαστε πολύ διαφορετικοί,
 άσε μας στον αγώνα μας, Σωτηρία Τριανταφύλλου!
Άντε στην πατρίδα σου, Σωτηρία Τριανταφύλλου!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου