Ο Αδωνις στην σημερινή έπαρση της Εξουσίας είπε ανερυθρίαστα όπως σχολιάζει και σήμερα το ΧΩΝΙ (“Έπρεπε να σας απολύσουμε για να καταλάβετε τι εστί βερίκοκο“!) αλλά σκοπίμως η τέχνη της προπαγάνδας κρύβει την Αλήθεια.
Δεν είναι τυχαίο ότι κι ίδια η λέξη αλήθεια σημαίνει αυτό που δεν είναι στη λήθη, ξεχασμένο, α-λήθη.Επαναλαμβάνει σε πολλές περιπτώσεις “…
Ο λαός εμάς ψήφισε.
Να αποδεχθείτε τους κανόνες της Δημοκρατίας.
Ο λαός αποφάσισε, εξέλεξε εμάς και εφαρμόζουμε το σχέδιο… “
Ακόμη κι αν αντιπαρέλθουμε το εκλογικό σύστημα που δίνει 50 έδρες χωρίς ψήφο στο πρώτο κόμμα, ακόμη κι αν αντιπαρέλθουμε το ότι το 30% με το εκλογικό σύστημα κυβερνούν το υπόλοιπο 70% των ψηφων, πως μπορούμε να παραβλέψουμε τι ακριβώς ψήφισαν οι πολίτες το 2012; Ποιο πρόγραμμα ψήφισαν και ποιο εφαρμόζουν;
Ψήφισαν υπο την πίεση φόβου και απειλών ότι θα βγούμε εκτός Ευρώπης, εκτός Ευρώ
ότι θα έρθει το τέλος του κόσμου στην περίπτωση που σκεφτούμε να αντισταθούμε και δεν ψηφίσουμε ΝΔ.
Οι ίδιοι υποσχέθηκαν 18 σημεία, υποσχέθηκαν 5 δις ρευστότητα στην Αγορά εντός του 2012, 5δις από το μνημόνιο, υποσχέθηκαν κατάργηση του Χαρατσίου κι άλλα τόσα.
Υποσχέθηκαν 150,000 νέες θέσεις Εργασίας και τελικά θα απολύσουν 150,000 δημόσιους Υπαλλήλους ενώ η ανεργία έφτασε στον Ιδιωτικό Τομέα στο 27% !
Αρα ποιο πρόγραμμα εφαρμόζουν;
Η ανεπάρκεια, η ανικανότητα και τα ψέμματα μπορούν να κρύβονται εύκολα εντός του “τηλεοπτικού χρόνου” αλλά η Πραγματικότητα στη Κοινωνία δεν κρύβεται κάτω από το χαλί.
Το μεγάλο πρόβλημα με όλες τις κυβερνήσεις τα τελευταία 20 χρόνια είναι η ανεπάρκεια του Πολιτικού προσωπικού. Η ανεπάρκεια Παιδείας, έτσι όταν αποκτούν εξουσία είναι ανίκανοι να την διαχειρηστούν και χάνουν κάθε επαφή με την κοινωνία και ζουν στον εικονικό κόσμο της εξουσιολαγνείας.
Ο,τι κέρδισαν στις εκλογές το κέρδισαν με τον Φόβο κι φόβος είναι κακός σύμβουλος γιατί κανείς δεν μπορεί να φοβάται για πάντα.
Η Αντιγόνη το ίδιο έλεγε και στον Κρέοντα πριν από χιλιάδες χρόνια….
Ἀντιγόνη
τί δῆτα μέλλεις; ὡς ἐμοὶ τῶν σῶν λόγων
ἀρεστὸν οὐδὲν μηδ᾽ ἀρεσθείη ποτέ·
οὕτω δὲ καὶ σοὶ τἄμ᾽ ἀφανδάνοντ᾽ ἔφυ.
καίτοι πόθεν κλέος γ᾽ ἂν εὐκλεέστερον
κατέσχον ἢ τὸν αὐτάδελφον ἐν τάφῳ
τιθεῖσα; τούτοις τοῦτο πᾶσιν ἁνδάνειν
λέγοιτ᾽ ἄν, εἰ μὴ γλῶσσαν ἐγκλῄοι φόβος.
ἀλλ᾽ ἡ τυραννὶς πολλά τ᾽ ἄλλ᾽ εὐδαιμονεῖ
κἄξεστιν αὐτῇ δρᾶν λέγειν θ᾽ ἃ βούλεται.
ΑΝΤΙΓΟΝΗ
Τι κάθεσαι λοιπόν;
Όπως τα δικά σου λόγια δε μου αρέσουν, ούτε και θα μ’ αρέσουν, έτσι και σένα τα δικά μου σ’ ενοχλούν. Δόξα δεν περίμενα λαμπρότερη απ’ το να θάψω τον αγαπημένο μου. Το ίδιο θα’λεγαν και όλοι τούτοι εδώ αν δεν τους βούλωνε το στόμα ο φόβος. Μα η τυραννία γι’ αυτό το λόγο επικρατεί, γιατί μπορεί να λέει και να κάνει ό,τι θελήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου