Ακούγοντας τον Ντανιέλ Κον Μπεντίτ από τις Βρυξέλλες να ασκεί σφοδρή κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ για ανεδαφικές οικονομικές προτάσεις, όπου, όπως είπε,
ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα θα είναι 1.300 ευρώ, τα έχασα.
Πώς και δεν το ξέρω -αναρωτήθηκα- ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει στο πρόγραμμά του τέτοια πρόταση; Ρώτησα λοιπόν και έμαθα πως το σχετικό σημείο
αφορούσε το προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ
το 2009!
Τότε που ο “πράσινος Γιώργος” μιλούσε για δισεκατομμύρια και τρισεκατομμύρια!
Απορώ πως και δεν τον σκούντηξε για να τον διορθώσει ο ευρωβουλευτής κ. Τρεμόπουλος
που καθόταν δίπλα του.
Τότε δεν υπήρχαν τα Μνημόνια και τα πειράματα που παραγγέλθηκαν στον ΓΑΠ.
Τέλος πάντων.
Το δίλημμα για τους Έλληνες, αγαπητέ Ντανιέλ,
δεν είναι αν θα αυτοκτονήσουν με πιστόλι ή τσεκούρι, όπως είπες.
Αυτό ήδη συμβαίνει, αν δεν το ξέρεις
και μάλιστα μια μέρα μετά τις δηλώσεις σου, στην Αθήνα, ένας άνεργος εξαθλιωμένος μουσικός 60 ετών πήδηξε από την ταράτσα της πολυκατοικίας του μαζί με την 90χρονη μητέρα του.
Στο σημείωμα που άφησε πίσω του υπήρχε και ένα ποίημα.
Η τελευταία στροφή ήταν:
“Λέει η εντολή ου αυτοκτονήσεις,
μα κατ' ανάγκη αυτοκτονείς,
χτύπα τους πριν σε αφανίσουν,
εγκληματείς που αδρανείς,
της ηθικής μας απραξίας
όπως και της νωθρότητάς μας πια
ας μην είμαστ' ασθενείς”.
Κλείνω με την Μπιθικώτσια κλασσική ρήση:
Πού να σου εξηγώ τώρα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου