Τελικώς δεν είναι τόσο γρανιτένιο το Μνημόνιο όσο μας το παρουσίαζαν.
Ούτε τόσο ανελαστικό όσο μας είχαν πάρει τ’ αυτιά να λένε.
Ούτε βεβαίως-βεβαίως και τόσο εθνικά απαραίτητο και ωφέλιμο όπως το διαφήμιζαν
-δυσφημώντας τον εαυτό τους-
οι αλλοδαποί νονοί και οι εγχώριοι προαγωγοί του.
Ούτε βεβαίως-βεβαίως και τόσο εθνικά απαραίτητο και ωφέλιμο όπως το διαφήμιζαν
-δυσφημώντας τον εαυτό τους-
οι αλλοδαποί νονοί και οι εγχώριοι προαγωγοί του.
Πόθεν το συμπέρασμα,
ότι το επίμαχο τεφτέρι των δανειστών,
που γράφει τη μαύρη μοίρα μας για εκατό χρόνια,
δεν είναι "τζάνεμ" και Magna karta;
Μα δεν χρειάζεται σοφία
- άρκεσε μια γερή σφαλιάρα από τις ελληνικές κάλπες
και μια απειλητική χειρονομία από τις γαλλικές
για να πιάσουν άλλο τραγούδι οι μνημονιολάτρες.
Εγχώριοι και ξένοι, παρακαλώ.
ότι το επίμαχο τεφτέρι των δανειστών,
που γράφει τη μαύρη μοίρα μας για εκατό χρόνια,
δεν είναι "τζάνεμ" και Magna karta;
Μα δεν χρειάζεται σοφία
- άρκεσε μια γερή σφαλιάρα από τις ελληνικές κάλπες
και μια απειλητική χειρονομία από τις γαλλικές
για να πιάσουν άλλο τραγούδι οι μνημονιολάτρες.
Εγχώριοι και ξένοι, παρακαλώ.
Ψέματα;
Ο «Έλληνες κουράγιο» Όλι Ρεν ανακάλυψε ξαφνικά
-σύριζα του ήρθε η επιφοίτηση-
ότι χρειαζόμαστε και ανάπτυξη στην Ευρώπη.
Πιο θαρραλέος ο Γιούνκερ, έκανε ένα βήμα παραπέρα
λέγοντας ότι οι ελληνικές εκλογές έδειξαν
ότι η Ευρώπη πρέπει να δώσει μια ελπίδα στους Έλληνες!
Σφιχτή αλλά σαφής στα γαλλικά της και η Λαγκάρντ,
εξομολογήθηκε ότι δεν πρέπει να χαθεί μια γενιά -Φίλη διαβάζει;-
και πρέπει να συνδυαστεί η εξυγίανση με την ανάπτυξη.
Και οι εγχώριοι υμνωδοί;
Ο Βενιζέλος προσχώρησε ασμένως στην άποψη ότι το Μνημόνιο
πρέπει και μπορεί να τροποποιηθεί -
κι ας το έχει υπογράψει μόλις προχτές.
Κι ο Σαμαράς το συζητάει ότι πρέπει να υπάρξει αναδιαπραγμάτευση
- κι ας έβαλε την τζίφρα του κι αυτός για να σώσει το έθνος.
Όλοι μαζί αγάπησαν ξαφνικά τον εξτρεμιστή Τσίπρα
και εμφανίζονται σαν έτοιμοι από καιρό να δώσουν μια ευκαιρία
στις «δυνάμεις της ανευθυνότητας» - θυμάστε τι έλεγαν προχτές;
Θα πεις ότι ανάμεσα στο προχτές και στο σήμερα μεσολάβησαν οι εκλογές.
Σωστό.
Ακόμα πιο σωστό όμως αποδεικνύεται αυτό
που έχει μαλλιάσει η γλώσσα των αριστερών να λέει από την πρώτη μνημονιακή μέρα:
Δεν μπορείς με οποιοδήποτε δίλημμα,
οποιαδήποτε τρομοκρατία,
οποιαδήποτε απάτη,
να περάσεις σε έναν λαό μια πολιτική που τον εξουθενώνει.
Θα το βρεις μπροστά σου.
Αν όμως μια γερή αντιμνημονιακή σφαλιάρα κι ένα 17% στον ΣΥΡΙΖΑ έκανε τέτοιο θαύμα,
είναι παράλογο να περιμένεις μια μεγάλη ανατροπή
αν στις επερχόμενες εκλογές το 17%
μεγαλώωωωωσει
και τα όχι στην αριστερή σύμπραξη
μικρύυυυυνουν;
Καλά, καλά, δεν έχουμε κοινοβουλευτικές αυταπάτες,
όλα θα γίνουν με τη συνδρομή του κινήματος, σύντροφοι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου