Τρίτη 10 Απριλίου 2012

Οταν οι Λιάγκες και τα Λιαγκοειδή θέλουν να γίνουμε σαν τα μούτρα τους

Ο Λιάγκας θέλει το κλείσιμο της ΕΤ1 
ώστε να ανοίξει η διαφημιστική αγορά για τα ιδιωτικά μπουρδελοκάναλα
 στα οποία παρέχει αυτό το υλικό που παράγει τηλεθέαση. 

Ολοι γνωρίζουμε το γούστο, το ήθος, τις ικανότητες 
και την ποιότητα της δουλειάς του Λιάγκα, όλοι τα θαυμάζουμε. 

Βέβαια η τηλεθέαση δεν είναι μέτρο ποιότητας, ενώ τόσο στο Σύνταγμα, όσο και στους σκοπούς λειτουργίας της
ΕΡΤ αναφέρεται ρητά η υποχρέωση του κράτους 
για την παραγωγή και την προαγωγή του πολιτισμού, 
ανεξάρτητα από την ποσοτική αποδοχή του τηλεοπτικού προϊόντος. 


Η διασφάλιση της ποιότητας γίνεται με την αποσύνδεση από την τηλεθέαση 
και με την ανταποδοτική εισφορά αυτών των τριών περίπου ευρώ ανά δίμηνο. 



Προφανώς, αν επικρατούσαν οι ανεγκεφαλοπηγάζουσες μπουρμπουληθροειδείς απόψεις τύπου Λιάγκουρα (και μερικών δεκάδων ακόμα πρωινάδικων), 
θα ίσχυε το ότι οι εκπομπές τεκμηρίωσης, 
οι ιστορικής και πολιτικής καταγραφής, 
καθώς και εκείνες που αφορούν στον κινηματογράφο, 
στο θέατρο, 
στο μη εμπορικό τραγούδι 
και στην ποίηση, 
δεν θα υπήρχαν. 


Και τότε θα βλέπαμε όλοι τον κάθε νεάτερνταλ Λιάγκα 
και την κάθε αναλφάβητη πλην ανενδοίαστη Στάη, 
ελλείψει άλλης καλύτερης επιλογής. 


Όμως όσο αδιάφορος κι αν μένει ο κάθε λιάγκουρας σε ό,τι δεν παράγει τηλεθέαση, 
εκτός του ότι αυτά ενδιαφέρουν πολλούς, 
το έργο μένει και κληροδοτείται στις επόμενες γενεές. 


Διότι τόσο η ιστορία όσο και η Ακρόπολη, 
στην εποχή τους δεν έδωσαν τηλεθέαση. 
Ευτυχώς που τότε τα γιαούρτια ήταν δυσεύρετα. 
Στο σημείο αυτό, θα αντιπροτείνω να κλείσουν όσα μη-καλωδιακά και μη-δορυφορικά κανάλια χρησιμοποιούν 
το δημόσιο φάσμα σαν μέσο, 
το κλεμμένο αρχείο της ΕΡΤ σαν αναφορά/τεκμηρίωση, 
την κακογουστιά σαν κριτήριο, 
το έλλειμμα παιδείας -τύποις και κατ’ ουσία- 
σαν τρόπο εξασφάλισης χαμηλού εργατικού κόστους, 
την διαπλοκή με κρατικοδίαιτους εργολάβους σαν μέθοδο επιβίωσης 
παρά την γενική αποδοκιμασία για τις παραγωγές τους, 
και την γαλέρα σαν μέθοδο αμοιβής της εργασίας.


 Πόσα κανάλια πια θα πληρώνουμε με την κρατική διαφήμιση, 
πόσο θα επιβαρύνεται η τιμή των προϊόντων από την ιδιωτική διαφημιστική δαπάνη, 
και πόσο πια θα εκβιάζονται τα ΜΜΕ από τις διαφημίσεις των τραπεζών;

Για την διευκόλυνση στην κρίση σας, παραθέτω μια μικρή, αλλά χαρακτηριστική ιστορία:

Πρέπει να ήταν το 1988 - αν θυμάμαι καλά - που λίγο πριν την ψήφιση νόμου για τα ιδιωτικά ΜΜΕ, καλεσμένος μαζί με τους τότε συνεργάτες μου από μεσημεριανό μαγκαζίνο που έκαναν στον 984 ο Αλέξανδρος Γιώτης με την Μπήλιω Τσουκαλά (μαζί με κάποια καλή φίλη από τα παλιά), είπα στον αέρα την φοβερή ηλιθιότητα
πως «πρέπει να σπάσει το μονοπώλιο της ΕΡΤ» (σωστά μέχρι εδώ) γιατί «η ΕΡΤ έδειξε ότι πέραν της αρχειοθέτησης των ιστορικών γεγονότων δεν έχει τίποτα περισσότερο να προσφέρει».

Και είχα κατά νου το «ακούσατε ελαφρά μουσική και ορχήστρες» όπου είχε παίξει ό,τι πιο τυχαίο και αλλοπρόσαλλο γινόταν,
την ιστορική προσβολή της δημοσιογραφίας που είχε τίτλο «οι ρεπόρτερς»
(με το βλήμα τον Χαρδαβέλλα),
όπως και τα αριστουργηματικά «δελτία ειδήσεων» της αιωνίως αδίστακτα ξέσαλης πασόκας, της αειθαλούς Μπάμπως Ελλης Στάη. 

Ομως ΕΡΤ δεν είναι μόνο οι μαλάκες,
γιατί σε αντίθεση με την διαχρονική τσούλα της εκάστοτε κυβέρνησης γνωστή ως (ΥΕ)ΝΕΤ, η ΕΤ1 παράγει πράγματι πολιτισμό,
κάνει καταχώριση και τεκμηρίωση,
και καταγράφει την ιστορία όπως κανείς άλλος δεν προτίθεται να επενδύσει για να το κάνει. 

Είχα λοιπόν πει «δεν έχει τίποτα περισσότερο να προφέρει»…
Κι όμως, οργισμένος, ενθουσιώδης και πολύ νεαρός τότε, το είπα… 
Εκτοτε, προσπαθώ να αποφύγω αυτήν την σκέψη και να απωθήσω την μνήμη της,
 γιατί κάθε φορά που θυμάμαι τι έκανα ντρέπομαι τόσο πολύ,
που αισθάνομαι να τρέχει ακόμα στην πλάτη μου κρύο νερό.



Αυτή είναι και η βασική διαφορά μας με τον κάθε τιποτολόγο 
ειδικευμένο επί της αναγωγής της πορδής σε επιστήμη, τον ειδικό τζουλιολόγο-μηχανικό / στριγκολόγο-πουτανολόγο (m.d.) Γιώργο Λιάγκα,
 ότι δηλαδή από τότε -σε αντίθεση με τον αήθη λαιφσταϊλίστα- 
δεν επανέλαβα τέτοιου είδους μαλακίες, 
ενώ -πάλι σε αντίθεση με τον σουτιενολόγο-βυζολόγο- 
όταν θυμάμαι τι έκανα είκοσι χρόνια πριν, 
ακόμα αισθάνομαι αυτό το κρύο νερό να τρέχει.

...όμως τι να κάνουμε, αφού -σε αντίθεση με το ματσουκοφόρο αβγό του φιδιού απολογητή των νεοναζί- εγώ ούτε έχω χορηγό τον Λάτση,
ούτε κολλητούς στην επιτροπή αποκρατικοποιήσεων,
ούτε διαφήμιση την eurobank,
ούτε είχα γίνει ο επίσημος ρουφιάνος του Μαλέλη ή/και του Βαρδινογιάννη στο star, στρεφόμενος φυσικά εναντίον συναδέλφων μου (και άλλων πολλών) εργαζόμενων,
των οποίων υπήρξα η αιτία απόλυσης.
Λέω μάλιστα εφόσον αυτό συνεχιστεί να ανοίξω το στόμα μου,
και γαία πυρί μιχθήτω.
Δεν θα μπορεί να βγει από το σπίτι του.
Αϊ σιχτίρ πια! Μαλάκες.



btw, "Εσουρού" επίσης. ;)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου