…το μόνο κοινό που έχουμε είναι η Κοκκινιά. Εκεί μεγαλώσαμε και οι δύο.
Εσύ έγινες τραγουδιστής και πλούτισες εγώ έγινα καθηγητής Φυσικής και χρεοκόπησα.
Εσύ προσφέρεις ψυχαγωγία και πληρώνεσαι για αυτό αρκετά καλύτερα από άλλους που το κάνουν εξίσου καλά, εγώ διδάσκω Φυσική στα παιδιά που θέλουν να περάσουν στο πανεπιστήμιο και πληρώνομαι πολύ λιγότερο από άλλους που δεν το κάνουν καλύτερα από εμένα.
Αυτά με τις διαφορές (υπάρχουν και άλλες αλλά δεν υπάρχει λόγος να επεκταθώ).
Ας κάνουμε τώρα μια υπόθεση ομοιότητας.
Ας υποθέσουμε πως έχω βγάλει τρελά λεφτά από τα φροντιστήρια και πως η σύζυγός μου είναι βουλευτής της κυβέρνησης που στήριξε μια εξωφρενική απόφαση της τρόικας:
Προκειμένου να αυξηθεί η παραγωγικότητα πρέπει να μειωθούν οι πτυχιούχοι.
Ως εκ τούτου τα πτυχία της τελευταίας εικοσαετίας ακυρώνονται σε ποσοστό 50%.
Οι μισοί άνθρωποι από τους οποίους πληρώθηκα για μπορέσουν να πάρουν ένα πτυχίο μένουν ξεκρέμαστοι.
Η σύζυγός μου υποστηρίζει την απόφαση της κυβερνοτρόικας και εγώ δηλώνω δημόσια ότι το μέτρο είναι ένα αναγκαίο κακό. Στη συνέχεια ανακοινώνω πως σε ένδειξη συμπαράστασης θα παραδώσω καμιά δεκαριά δωρεάν τρίωρα φροντιστηριακά μαθήματα.
Για πες μου τώρα ρε Γιωργάρα (για να μιλήσουμε και Κοκκινιώτικα) θα έχουν άδικο έρθουν στο μάθημα και αρχίζουν να μου πετάνε θρανία; Όχι ε; Σωστά.
Σκασε λοιπόν ρε Νταλάρα, βούλωσέ το, μαζέψου, κρύψου και μη παραπονιέσαι, γιατί τα γιαούρτια είναι πιο φτηνά από τα θρανία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου