Μία σημαντική πτυχή της επίθεσης του Τάκη Φωτόπουλου (εναντίον μου και κατά άλλων blog) είναι και η απόλυτη ταύτισή του με την άποψη της εργοδοσίας στην “Ελευθεροτυπία”, στο πρόσφατο άρθρο του “Η υπερεθνική ελίτ, η άλωση των ΜΜΕ και η ιντερνετική ζούγκλα“, που θα είχε δημοσιευτεί, αν η “Ε” δεν είχε σταματήσει να εκδίδεται.
Αν εξαιρέσουμε ένα σωρό γνωστές γενικότητες και καταγγελίες για την προπαγάνδα στα ΜΜΕ (κυρίως στην αρχή του άρθρου) που έπαιξαν ρόλο στάχτης στα μάτια, η ουσία του άρθρου ήταν μια λυσσαλέα επίθεση… [1] γενικά κατά του δικαιώματος για ανωνυμία στο διαδίκτυο, [2] γενικά κατά των “εναλλακτικών μέσων” (συλλήβδην) και (ιδίως) [3] ειδικά κατά εμού προσωπικά (μαζί με άλλα blog).
Αν είχε δημοσιευτεί, το άρθρο θα είχε παραπληροφορήσει τους πάντες, δηλαδή πολλές χιλιάδες αναγνώστες, χωρίς καμμία αποτελεσματική δυνατότητα απάντησης ή διόρθωσης ορισμένων… ψευδολογιών του (αφού δεν είμαι ούτε δημοσιογράφος, ούτε καθιερωμένος επώνυμος συγγραφέας “με κύρος”, κ.ο.κ.) Δηλαδή,ψευδολογιών όπως αυτή εδώ:
OMADEON είπε…ο Φωτόπουλος ΚΑΚΟΠΟΙΕΙ το νόημα ενός παλιού μου άρθρου λέγοντας “[5] Πράγμα καθόλου περίεργο, όταν πχ έγινε γνωστό ότι ένας από τους μεγαλύτερους ανώνυμους λασπολόγους εναντίον μου ήταν μέχρι πριν λίγα χρόνια (και πιθανότατα ακόμη είναι) μέλος των Οικολόγων-Πράσινων, που είναι τμήμα των Ευρωπαίων Πράσινων οι οποίοι έχουν στηρίξει κάθε εγκληματικό πόλεμο της υπερεθνικής ελίτ και φυσικά τρέφονται από τα κονδύλια της ΕΕ! (βλ http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=748603 όπου αγωνιζόταν για την ελευθερία του Διαδικτυακού Λόγου και Διαλόγου —δηλαδή, την ελευθερία λασπολόγησης από ανώνυμους κουκουλοφόρους, όπως αυτός, ανθρώπων που καταθέτουν επώνυμα τις απόψεις τους!)
ΟΠΟΙΟΣ διαβάσει εκείνο το “σχέδιο νόμου του μέλλοντος” (αν και σήμερα το θεωρώ ανεφάρμοστο) βλέπει ότι λέει ακριβώς τα αντίθετα από όσα ισχυρίζεται ψευδέστατα ο Τ.Φ. [update: και δεν υπήρξα ποτέ πλήρες ή ενεργό μέλος των Ο/Π, όπως εξηγώ εκτενώς ΕΔΩ].
Τέτοιες ψευτιές του Τ.Φ. (ή χειρότερες) που μου χρεώνουν εντελώς αντίθετες απόψεις από εκείνες που έχω εκφράσει επανειλλημένα, θα απαντηθούν μία-μία,με τεκμηρίωση (και μερικές απαντήθηκαν ήδη).
Αυτή εδώ η ανάρτησή μου, όμως, έχει άλλο θέμα:
Μέσα στα πλαίσια λεπτομερούς κριτικής, που χρήζει ο λίβελλος του Τάκη Φωτόπουλου εδώ στα blog, αξίζει να αναφερθώ πρώτα σε τούτη την πτυχή του:
-Την άκριτη υιοθέτηση, εκ μέρους του, της άποψης της εργοδοσίας της “Ελευθεροτυπίας”.
Μίας μονομερούς άποψης, που είχε περάσει και στο ευρύ κοινό επί μακρόν (και την είχα πιστέψει κι εγώ κάποτε). Αυτό το καυτό θέμα αφορά τους συναδέλφους του Τάκη, δηλαδή τον αγώνα επιβίωσης 800 περίπου εργαζομένων, που ασφαλώς έχει πολύ υψηλότερη προτεραιότητα (το ψωμί τους κι η επιβίωσή τους) από την καλή φήμη ενός μικρού ερασιτεχνικού blog, όπως το… δικό μας!
Ετσι, παρά την άνιση μάχη ενημέρωσης, τύπου “your word against mine”, ή… δεκάδες χιλιάδες αναγνώστες του Τ.Φ. (από τη μία πλευρά) και πολλαπλάσια λιγότεροι δικοί μας αναγνώστες (από την άλλη), αντί να σιωπήσω για τον γελοίο λίβελλό του (ως είθισται στο διαδίκτυο) θα επισημάνω τα εξής:
1. Ο Τάκης Φωτόπουλος γράφει συγκεκριμμένα, για το θέμα της “Ε”:
…ο ρόλος των μίντια είναι αποφασιστικός στην εκστρατεία αυτή [της υπερεθνικής ελίτ, κλπ.].Και ο ευκολότερος τρόπος βέβαια για την άλωση του Τύπου είναι η άμεση ή έμμεση οικονομική βία.
Η έμμεση οικονομική βία μπορεί να πάρει τη μορφή εξαναγκασμού ενός αντισυστημικού καναλιού, όπως το «902» του ΚΚΕ, να απολύσει εργαζόμενους (εξαιτίας π.χ. της πτώσης των εσόδων που οφείλεται βέβαια τελικά στη κρίση που δημιούργησαν οι ίδιες οι ελίτ!), ενώ η άμεση οικονομική βία μπορεί να πάρει τη μορφή εξαναγκασμού μιας αντιμνημονιακής εφημερίδας όπως η Ελευθεροτυπία να κλείσει, μέσω της στέρησης του Τραπεζικού δανεισμού που σήμερα είναι ο βασικός τρόπος χρηματοδότησης του χρεοκοπημένου Ελληνικού Τύπου.
Η Ελευθεροτυπία μάλιστα ήταν ιδιαίτερος στόχος της υπερεθνικής ελίτ και της ντόπιας Χούντας, εφόσον σε αντίθεση με τις «κανονικές» δυτικές εφημερίδες που αποκλείουν κάθε αντισυστημική φωνή και φιλοξενούν μόνο τη ρεφορμιστική Αριστερά τύπου ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο είχε εξασφαλίσει ευρύτερη πολυφωνία αλλά και είχε τολμήσει να έχει επίσημη αντιμνημονιακή γραμμή, που για τα μέτρα της υπερεθνικής ελίτ είναι βέβαια μεγάλο παράπτωμα στην σούπα «ομοφωνίας» που εκπροσωπεί η κυβέρνηση της Τρόικας με το αποβλακωτικό σύνθημα της «Ευρώ ή.. θάνατος!».
Δεν συζητούμε εδώ τις ευθύνες εκδοτών, ιδιοκτητών κ.λπ., όπως δεν συζητούμε και το απαραβίαστο κατά τη γνώμη μου δικαίωμα των εργαζόμενων στην δουλειά τους ή τα δεδουλευμένα τους.
Όμως, ένα αντισυστημικό κανάλι ή μια μαζικής κυκλοφορίας αντιμνημονιακή εφημερίδα, δεν είναι το ίδιο πράγμα με οποιαδήποτε άλλη επιχείρηση —όπως εκ του πονηρού παρουσιάζουν το θέμα κάποιοι «αριστεροί» που παριστάνουν τους μεγάλους αγωνιστές για τα δικαιώματα των εργαζόμενων, προσποιούμενοι ότι δεν βλέπουν τη γενικότερη εικόνα της άλωσης του Τύπου στη μνημονιακή Ελλάδα, και οι οποίοι είναι συνήθως οι ίδιοι που χθες αγωνιζόντουσαν για το δικαίωμα των Λιβύων «επαναστατών» και σήμερα των αντίστοιχων Σύριων, Ιρανών κ.λπ. στη δημοκρατία δυτικού τύπου (δηλαδή τη Χουντική «δημοκρατία» που απολαμβάνουμε και εμείς στην Ελλάδα!), μη βλέποντας τη γενικότερη εικόνα της άλωσης Λαών, με στόχο την αναγκαστική ενσωμάτωση τους στη Νέα Διεθνή Τάξη.
Με άλλα λόγια, στις σημερινές κρίσιμες για τον λαό συνθήκες, το θέμα να κλείσει ένα αντισυστημικόκανάλι ή μια μαζικής κυκλοφορίας αντιμνηνομιακή εφημερίδα αφορά τα λαϊκά στρώματα γενικά και όχι μόνο τους εργαζόμενους σε αυτά, οι οποίοι θα έπρεπε να έχουν πρωταρχικό στόχο τους —χωρίς βέβαια ν’ απαρνούνται τα δικαιώματα τους— την ενθάρρυνση, μέσα από το πόστο τους, των λαϊκών στρωμάτων σε μαζικό αγώνα για ν’ ανατρέψουν τη Χούντα και το σύστημα που την γέννησε, ώστε να θέσουν τις βάσεις μια άλλης αυτοδιευθυνόμενης κοινωνίας, όπου δεν θα έχουν ανάγκη ν’ αγωνίζονται για τη δουλειά ή τους μισθούς τους.
2. Η άλλη άποψη, που αποσιωπά ο Τάκης Φωτόπουλος, περιλαμβάνει τα εξής:
…Το τελευταίο ψήφισμα των εργαζόμενων της Ε αναφέρεται με λίγα λόγια σε όλη την τελευταία περίοδο της καταστροφικής πορείας της εφημερίδας που έφτασε παραμονή της εκπνοής της προθεσμίας καταβολής του δώρου να προσφεύγει στο κατάπτυστο, ακόμα και για τα «υπάκουα» διευθυντικά στελέχη της Ε, και βολικό άρθρο 99.
Φτάσαμε στο αποκρουστικό σημείο να επαληθεύεται στην πράξη η συμπόρευση της ιδιοκτησίας της Ε με όλες εκείνες τις ανυπόληπτες εταιρείες που προσέφυγαν στο άρθρο 99 και για τις οποίες χύθηκαν τόνοι μελάνι από τις σελίδες της Ε ακόμα και από διευθυντικές πένες.
Επί δύο χρόνια τώρα έγιναν αλλεπάλληλες εκδιώξεις στελεχών της εφημερίδας με την «κατηγορία» ότι ήταν φιλοπασόκ. Απομακρύνθηκε με απαράδεκτο τρόπο και πολιτικά υπονοούμενα ακόμα και ο εκδότης Θανάσης Τεγόπουλος που αν μη τη άλλο διασφάλιζε τη νομική υπόσταση της Ε και διέθετε μια βαθειά δημοκρατική άποψη.
Εκπαραθυρώθηκαν συντάκτες και πετυχημένες στήλες της εφημερίδας απλά γιατί είχαν «αιρετικές» απόψεις. Λογοκρίθηκαν ακόμα και τα γράμματα διαμαρτυρίας αναγνωστών.
Τα συνεχή καπρίτσια της ιδιοκτήτριας που απαγόρευε ακόμα και ειδήσεις αν δεν ήταν της αρεσκείας της που κατηγορούσε τους ίδιους τους συντάκτες της Ε με μπιλιέτα-κείμενα στην εφημερίδα απαξίωναν το φύλλο.
Παράλληλα κάποιες πολυέξοδες και ανόητες επιχειρηματικές κινήσεις, το «κόψιμο» του Γεωτρόπιου, η αποδόμηση της Βιβλιοθήκης, η έκδοση του ανταγωνιστικού free press, η επιμονή σε ένα γυναικείο περιοδικό που δεν τράβηξε, η φαινομενικά αταίριαστη σύμπραξη της τωρινής διεύθυνσης και της ιδιοκτησίας, όλα αυτά οδήγησαν τελικά στην ανεργία 800 ανθρώπους…
- Αντα Ψαρρά (μέλος του πολυ-συζητημένου “Ιού”)
- Ποια είναι λοιπόν η ωμή και πλήρης αλήθεια για την “Ε” και για τους 800 εργαζόμενούς της?
Ο Τάκης Φωτόπουλος διακηρύσσει (βέβαια) γενικά και αόριστα… ότι σέβεται τον αγώνα των τελευταίων, αλλά δείχνει να αγνοεί ή να περιφρονεί τις δικές τους απόψεις, τη δική τους εκδοχή αυτής της ιστορίας, καθώς και τα ψηφίσματά τους, όπως αναφέρονται στην πηγή, ΕΔΩ !
Βέβαια, εγώ δεν είμαι δημοσιογράφος, ούτε υποστηρικτής, ούτε αντίπαλος καμμίας πλευράς, σε αυτή τη διένεξη.
Τείνω, βέβαια, να εμπιστεύομαι περισσότερο τους εργαζόμενους, παρά την εργοδοσία.
Και σημειώνω επίσης, με ανησυχία… ότι (στο ίδιο άρθρο) ο Τακης Φωτόπουλος υιοθετεί τελείως άκριτα, ή μονομερώς, την άποψη της εργοδοσίας και στην περίπτωση του σταθμού 902, για τη γνωστή ιστορία των απολύσεων που έκανε.
Θεωρώ απαράδεκτη τη μεροληψία σε βάρος εργαζόμενων, χάριν (οποιασδήποτε) πολιτικής σκοπιμότητας (από οποιονδήποτε).
Κατά τα άλλα, όσον αφορά τις απόψεις Φωτόπουλου, ή τις απόψεις άλλων εργαζόμενων της “Ε”, για το θέμα τους: -I rest my case !
Related articles
- Ο Συλλογικός Διαδικτυακός Λόγος θάπρεπε να ήταν η Σύγχρονη Κυρίαρχη Αφήγηση (κύριε Τάκη Φωτόπουλε) (metaomadeon.wordpress.com)
- Κύριε Τάκη Φωτόπουλε, ο ένοχος στα θρίλερ είναι συνήθως ο… μπάτλερ!
- Δυο διαφορετικές αναλύσεις για την πρόσφατη σύρραξη ΠΑΜΕ-Αντιεξουσιαστών(olympia.gr)
- http://metaomadeon.wordpress.com/2012/01/15/takis-fotopoulos-against-colleagues/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου