Τη σχέση Ελλήνων και Γερμανών εξετάζει ο Ben Macintyre σε σημερινό του άρθρο στην εφημερίδα TIMES που αφορά τόσο στην πρόσφατη ιστορία των δύο χωρών (μετά το Β' παγκόσμιο πόλεμο) όσο και την οικονομική κρίση.
Στο άρθρο του με τίτλο Greece thinks IT’S Germany that owes the debt, ο αρθρογράφος αναφέρεται αναλυτικά στη σφαγή του Διστόμου από τους Γερμανούς, υπογραμμίζοντας τη σημασία που είχε ο Β' παγκόσμιος πόλεμος για τη σημερινή κρίση στην Ελλάδα, που «αγωνίζεται να δημιουργήσει ένα βιώσιμο οικονομικό μέλλον και με δεδομένη την αυστηρή λιτότητα που επιχειρούν να επιβάλλουν οι Γερμανοί».
Κάνει λόγο για «πολύπλοκη», «οδυνηρή» και «άνιση» σχέση ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Γερμανία, την οποία αποδίδει στη ναζιστική κατοχή κατά το β' παγκόσμιο πόλεμο, γεγονός του οποίου - προσθέτει - ο ρόλος είναι «κεντρικός» στη σημερινή κρίση, δεδομένου ότι για πολλούς Έλληνες
τα χρέη είναι ηθικά και όχι οικονομικά,
τα ζητήματα που τίθενται ιστορικά,
συναισθηματικά και πατριωτικά
και συνδέονται με την εμπειρία του πολέμου και ειδικότερα με τη σφαγή στο Δίστομο, για την οποία η Γερμανία κατέβαλε κάποιες αποζημιώσεις, αρνήθηκε όμως να δώσει επιπλέον χρήματα λόγω, της ανησυχίας της ότι μπορεί να ενθαρρύνει και περαιτέρω αιτήματα για αποζημιώσεις.
Επίσης ο αρθρογράφος - καίτοι παραδέχεται ότι κάποια από τα στερεότυπα σε βάρος των Ελλήνων είναι «εν μέρει ακριβή» - κατηγορεί τον γερμανικό λαϊκό Τύπο για εμφανίζει τους Έλληνες ως άσωτους και τους καλεί να πουλήσουν τα νησιά τους και την πολιτιστική τους κληρονομιά, επισημαίνοντας ότι οι προτάσεις αυτές προκαλούν μία «βαθιά αίσθηση οργής», λόγω της άρνησης της Γερμανίας να καταβάλλει πλήρεις αποζημιώσεις για τα αμαρτήματα του παρελθόντος της.
Ειδικότερα όσον αφορά την ένταξη της Ελλάδας στην ευρωζώνη, ο Macintyre επισημαίνει ότι για τους Έλληνες σήμαινε ότι θα εξασφάλιζαν επιτέλους ισότητα στην Ευρώπη, ενώ οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες χαιρέτισαν την ένταξη της Ελλάδας, όχι τόσο επειδή η οικονομία της ταίριαζε με εκείνη της ένωσης αλλά ως το λίκνο της Δημοκρατίας και ολόκληρου του δυτικού πολιτισμού.
Επρόκειτο για απόφαση περισσότερο «ρομαντική» και «ιστορική», παρά πρακτική καταλήγει.
Η Γαλλία – συνεχίζει – η οποία έκανε τόσα πολλά για να ενθαρρύνει την ελληνική συμμετοχή (στην ΕΕ) λέει τώρα ότι «κάποιες χώρες» (δηλ. η Ελλάδα) δεν έπρεπε ποτέ να ενταχθούν στην ΕΕ, παρατήρηση που στα ελληνικά αυτιά ηχεί σχεδόν εξίσου προσβλητική, με την ιδέα ότι οι Έλληνες θα έπρεπε να πουλήσουν τον Παρθενώνα για να τα βγάλουν πέρα. Οι Έλληνες δεν θα φύγουν οικειοθελώς από την ευρωζώνη, παρά μόνον αν τους διώξουν οι Γερμανοί.
Η ιστορία της Ελλάδας είναι η ιστορία μίας χώρας που έγινε δεκτή σε μία ένωση ελίτ, αλλά μετά της είπαν ότι δεν της άξιζε να ενταχθεί σε αυτή,
που τη διέταξαν να πληρώσει ενώ νόμιζε ότι ακόμα της χρωστούν
και η οποία δεν έχει πλέον τον έλεγχο της μοίρας της καθώς τα πιο ισχυρά κράτη όπως κυρίως η Γερμανία, ζητούν να επιβάλλουν τους κανόνες, καταλήγει ο αρθρογράφος,
αναφερόμενος και στην εκστρατεία του Μανώλη Γλέζου για τη διεκδίκηση των πολεμικών αποζημιώσεων και εξηγώντας ότι ο τελευταίος επιμένει ότι δεν είναι η Ελλάδα που δεν πληρώνει τα χρέη της αλλά η Γερμανία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου