Και ακόμα πιο πολύ με τινάζει στον ύπνο μου ότι δεν φαντάζονται το «δεν πληρώνω γιατί δεν έχω».

**

της Ρέας Βιτάλη «Άντε και πληρώνουμε και μια ακόμα έκτακτη εισφορά στα ακίνητα.». Με τρομάζει πλέον η άνεση με την οποία μιλάμε ο ένας για την τσέπη του άλλου. «Άντε και πληρώνουμε». Αναρωτιέμαι κάτι άλλο.  «Άντε και δεν πληρώνουμε την έκτακτη εισφορά στα ακίνητα» όχι από επαναστατική διάθεση, όχι από μαγκιά και φιλοσοφία αλλά γιατί δεν έχουμε. Για ποιο ακριβώς αδίκημα θα τιμωρηθούμε; Γιατί οφείλουμε να έχουμε την ετοιμότητα της πουτάνας στις σφαλιάρες του νταβά για επιπλέον εισπράξεις; Γιατί πρέπει να είμαστε απίκο με το πορτοφόλι στο χέρι για έναν μηχανισμό που δεν ήταν ποτέ απίκο για μας; Γιατί το δικό τους «δεν έχουμε» σε συνέχεια του «λεφτά υπάρχουνε» πρέπει να γίνει σεβαστό και το δικό μας «δεν έχουμε» αμφισβητείται; Στις πόσες έκτακτες εισφορές πτωχεύει ο άνθρωπος ατομικά; Και ποιος μηχανισμός στήριξης θα σώσει την οικογένειά του πέραν «εμού του ιδίου» που έλεγε και η έρμη Τζούλια; Τιμωρούμαι αρκετά ως μαλάκας, πρέπει να τιμωρηθώ γιατί ήμουν και νοικοκύρης άνθρωπος; Και τόχα τόσο καμάρι ρε γαμώτο! Διαφύλαξα ότι κληρονόμησα σχεδόν με ιερή προσήλωση. Καμία σειρήνα εύκολου πλουτισμού δεν με καβάλησε. Πάντα μέτραγα τα βήματα μου και το μπόι μου. Τυπική σε όλες τις υποχρεώσεις μου, εφορίες, ΙΚΑ μίκα, σίκα, έκτακτες σφαλιάρες (προφανώς για εξοικείωση) και ότι άλλο σκαρφίζονταν τυχοδιώκτες, απολύτως άχρηστοι πολιτικοί. Μου πήρε χρόνια να φέρω στα ίσια το οικογενειακό μας ταμείο μετά την έκτακτη εισφορά του κ. Παπαθανασίου της ΝΔ. (Να θυμίσουμε και στον κ. Σαμαρά ποιοι εγκαινίασαν το σύστημα). Δούλευα έντιμα για να παραδίδω στα χέρια του εκάστοτε νταβατζή ποσοστά που αυτός με ευκολία τεράστια πέταγε σε σουρωτήρια. Συνέταιρος μόνιμος. Eγω να τα φέρνω αυτός να τα σκορπάει. Τον στήριζα σε όλα τα «δύσκολά» του. Να χέσω τα δύσκολά του. Και για ότι έβλεπα. Δεν ήμουν στραβή. Γεμάτος ο τόπος λαμόγια και απατεώνες. Είχα μια φιλοσοφία αναπτύξει που με ησύχαζε. Το κλείσιμο του ισολογισμού της ζωής τον κάνουν τα παιδιά που ανατρέφει ο καθένας. Αυτό μόνο μ΄ ενδιέφερε. Κι είχα ένα καμάρι! Ωστόσο σαν ακροβάτης ζυγίζομαι εδώ και καιρό και προσπαθώ να προσαρμοστώ. Aκυβέρνητη. Προσπαθώ επίπονα να συνεχίσω να είμαι τυπική σε υποχρεώσεις. Και δε βγάζω κιχ από σεβασμό σε ανθρώπους που δεν τους παρέχεται χρόνος να προσαρμοστούν. Και έρχεται την πιο οριακή στιγμή, που ο καθένας δίνει τη δική του μάχη με τα κύματα και με χτυπάει στην αχίλλειο πτέρνα. Και πατητή κ. Παπανδρέου; Και τη μόνη σανίδα σωτηρίας που έχω κ. Βενιζέλο; Μέχρι που θα φτάσει η ξεδιαντροπιά σας ; Η εστία για τον έλληνα είναι ιερή. Το καταφύγιο, η άγκυρά του. Μπορεί να ζήσει και να πεθάνει στο ίδιο σπίτι. Θα υπερπηδήσω την οικογενειακή διαπλοκή που ελλοχεύει πίσω από το συγκεκριμένο σύστημα κυρίως από σεβασμό στην πρωτογενή σκέψη «να μην έχεις κανέναν ανάγκη», «Ας έχεις ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι σου και όλα τα άλλα γίνονται». Σας θυμίζουν κάτι αυτές οι λέξεις; Έχετε νιώσει ποτέ την αγωνία να βγει η δόση του δανείου; Ή νομίζουμε ότι όλοι πήραν «δάνεια ξεψαρώματος» τύπου Τσοχατζόπουλου και Ρουσόπουλου; Και αν τα γραπώσουν απ΄όσους έχουν ακόμα κάτι να δώσουν (σιγά μην έχουν), την έρμη αγορά ποιος θα την κινήσει; Έχουν δει τα μάτια των καταστηματαρχών; Έχουνε δει τις ουρές στη ΔΕΗ από ανθρώπους που σπεύδουν μετά τη λήξη του λογαριασμού τους να διακανονίσουν φως;  Έχουν κοιτάξει στα μάτια έναν άνεργο. Όχι το ποσοστό ανεργίας. Έχει μεγάλη διαφορά. Έχουν μετρήσει ενοικιάζεται; Tι θα βγει ακόμα και αν μετατραπούν σε πωλείται; Ποιος θα παίξει τον πελάτη; Τρεις εκδοχές-δυνατότητες έδωσαν στους δημόσιους υπαλλήλους για να παραστούν στην υπηρεσία τους ώστε να δουλέψουν μια ώρα παραπάνω. 7.30, 8.00,8.30. Πόσες εκδοχές-δυνατότητες δίνουν στον νοικοκύρη να παραστεί στη ζωή του; Υπάρχει κανείς μωρέ εδώ ή τζάμπα μιλάω; Με τρελαίνει ο σνομπισμός, η άνεση, η μαγκιά, το θράσος, η ξεδιαντροπιά που ξεχειλίζει μέσα από την νέα έκτακτη εισφορά. Το φτύσιμο τελικά στον νοικοκύρη. Με πεθαίνει ότι δεν περνάει από το μυαλό των κυβερνόντων ότι μπορεί νάναι προϊόν δουλειάς και όχι λαμογιάς η όποια περιουσία. Και ακόμα πιο πολύ με τινάζει στον ύπνο μου ότι δεν φαντάζονται το «δεν πληρώνω γιατί δεν έχω». Σαν να παίζουμε στην φαλακρή Τραγουδίστρια του Ιονέσκο.  Και σε έκτακτη εμφάνιση ο Ψωμιάδης να δηλώνει «Πολιτικός Κρατούμενος». Θεέ μου πώς θα συνεννοηθούμε; Σε τι γλώσσα μιλάνε;   http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=8828 ------ ** Γράφει ο Στάθης Σταυρόπουλος στη Ελευθεροτυπία: "απ'τους ειδούς του Μαρτίου, στους ειδούς του Απριλίου κι από δανεισμό σε δανεισμό έως τις ελληνικές καλένδες..." Με τη διαφορά ότι οι αρχαίες ειδοί, που είναι λέξη του ρωμαϊκού ημερολογίου, είναι γένους θηλυκού. Στα λατινικά ήτανε idus, στον ενικό, λέξη ετρουσκική λέει μια πηγή, οσκική λέει το ετυμολογικό των Ερνού Μεγιέ (και έλεγε ο Βάρρωνας). Η λέξη πέρασε στα ελληνικά από τον Πλούταρχο και άλλους αρχαίους συγγραφείς που γράψαν για τη Ρώμη, αλλά έμεινε πάντα ξένο σώμα -φυσικά δεν έχει καμιά σχέση με τη λέξη είδος. Οι ειδοί πέφταν στις 15 του μήνα τον Μάρτη (όπως και τον Μάη, τον Ιούλη και τον Οκτώβρη). Τους άλλους μήνες πέφταν στις δεκατρείς. Αλλ' αν δεν ήταν ο Καίσαρας, δεν θα τις θυμόμασταν τις ειδούς Γιατί ο Καίσαρας; Γιατί στις ειδούς του Μαρτίου του 44 π.Χ, δολοφονήθηκε ο Καίσαρας. Ένας μάντης τον είχε προειδοποιήσει, να φυλάγεται γιατί στις ειδούς του Μάρτη θα περάσει μεγάλο κίνδυνο. Σαν έφτασε η μέρα εκείνη, τονε συνάντησε τον μάντη ο Καίσαρας όπως πήγαινε προς την Σύγκλητο. «Φτάσαν οι Ειδοί», του είπε πειραχτικά ο Καίσαρας (και δεν έπαθα τίποτε, εννοούσε).  «Ναι, αλλά δεν πέρασαν», του είπε απαλά ο μάντης. Και μπήκε στη Σύγκλητο. Μέσα στη Σύγκλητο, ένας σοφιστής από την Κνίδο, ο Αρτεμίδωρος, που έκανε παρέα με τον Βρούτο και ήξερε για τη συνωμοσία, πήγε να δώσει στον Καίσαρα έναν κύλινδρο όπου είχε γράψει τα καθέκαστα. «Διάβασέ τον Καίσαρα», του είπε, «μονάχος σου και γρήγορα. Γράφει σπουδαία πράγματα που σ' ενδιαφέρουν πολύ». Αλλά το πλήθος που περιστοίχιζε τον Καίσαρα, τον εμπόδισε να διαβάσει... ---------------------------- Ηταν οι «ειδοί του Μαρτίου», 15 του μήνα, 44 π.Χ. ρωμαϊκές γιορτές προς τιμή του Δία. Ο Γάιος Ιούλιος Καίσαρ είχε προειδοποιηθεί από οιωνοσκόπο «να φοβάται τις ειδούς του Μαρτίου». Ο Καίσαρ βγήκε από το σπίτι του στη Ρώμη και κατευθύνθηκε προς το κτίριο της Συγκλήτου. Στον δρόμο, συναντήθηκε με τον οιωνοσκόπο. Γελώντας, του είπε: «Ηλθον αι ειδοί του Μαρτίου»! Εκείνος του απάντησε: «Ηλθον αλλά δεν παρήλθον». Οι δημοκρατικοί συνωμότες τον περίμεναν αποφασισμένοι. Ανάμεσά τους, ο Κάσιος, ο «τελευταίος των Ρωμαίων» όπως τον αποκαλούσαν εξαιτίας της τιμιότητάς του. Και ο Βρούτος, για πολλούς γιος τού Καίσαρα. Ο Καίσαρ αντιμετώπισε ατάραχος τα υψωμένα ξίφη. Κατέρρευσε, όταν είδε και τον γιο του ανάμεσα στους συνωμότες: «Και συ, τέκνον Βρούτε;», είπε και σκέπασε το κεφάλι του, σημάδι ότι εγκαταλείπεται στους φονιάδες. -------------------- Και γώ λέω:Αδιαφορούν για τους ειδούς.Τα μηνύματα που τους στέλνει ο κόσμος δε τα λαμβάνουν υπόψιν.Και προκαλούν όλο και πιο πολύ. Οι Μάρτιοι ειδοί όμως έρχονται.....