Υπάρχουν οι πολιτικοί διαξιφισμοί, υπάρχουν και τα δεδομένα των τεχνοκρατών.
Παρακολουθούμε λοιπόν τη διαρκή αντιπαράθεση ανάμεσα σε μέλη της κυβέρνησης και εκπροσώπους της αντιπολίτευσης.
Οι μεν λένε ότι δεν κινδυνεύουν οι μισθοί και οι συντάξεις,
οι δε ότι λεφτά υπάρχουν ως το Πάσχα.
Οι μεν λένε ότι από την αντιπολίτευση καλλιεργείται κλίμα για πιστωτικό γεγονός,
οι δε λένε ότι οι προτεινόμενες μεταρρυθμίσεις είναι ασαφείς.
Οι μεν λένε ότι οι συζητήσεις με τους εταίρους πάνε καλά,
οι δε λένε ότι τα χαμόγελα δεν είναι ευρώ.
Το ζήτημα σοβαρεύει με δηλώσεις: «Δεν έχει υπογραφεί καμία νέα δανειακή σύμβαση, πολύ περισσότερο συμφωνία παράτασης του Μνημονίου» λέει ο υπουργός Επικρατείας, Νίκος Παππάς. «Έχω τη σύμβαση στα χέρια μου» λέει ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Αντώνης Σαμαράς.
Αδιάφορο είναι εάν κάποια συμφωνία θα βαφτιστεί μνημόνιο, σύμβαση, συμφωνητικό ή κάπως αλλιώς όπως αδιάφορη είναι η μετονομασία της τρόικα σε ομάδα Βρυξελών.
Αδιάφορη είναι η ρητορική για δανειστές που θέλουν να στραγγαλίσουν την οικονομία της χώρας και γενικώς όλες οι δηλώσεις σχετικά με τον νεοφιλελεύθερο δογματισμό. Το δια ταύτα ενδιαφέρει. Τι πρέπει να πληρώσει το ελληνικό κράτος και πόσα διαθέτει. Τι έχει στο ταμείο και ποιες προσδοκίες είναι ρεαλιστικές.
Μεταφέρουμε αριθμούς από πίνακα της Wall Street Journal:
τον Απρίλιο η Ελλάδα πρέπει να εξοφλήσει υποχρεώσεις 615 εκατ. ευρώ,
τον Μάιο 1 δισ. ευρώ,
τον Ιούνιο 2,6 δισ. ευρώ,
τον Ιούλιο 5,1 δισ. ευρώ
και τον Αύγουστο 3,7 δισ. ευρώ.
Τους δυο καλοκαιρινούς μήνες οι ανάγκες είναι υψηλές επειδή λήγουν ομόλογα που βρίσκονται στο χαρτοφυλάκιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Σύμφωνα με δήλωση στελέχους του υπουργείου Οικονομικών θα υπάρξει κενό από τα 5 έως και τα 7 δισ. ευρώ για την διετία 2015 – 2016.
Στα έσοδα τώρα, υπάρχει κάτι χειροπιαστό και είναι η απόδοση από την ένταξη στη ρύθμιση για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές. Η διορία του υπουργείου Οικονομικών λήγει αύριο και η προσδοκία είναι να μπουν στα εθνικά ταμεία περίπου 250 εκατ. ευρώ.
Υπάρχει άραγε άλλο σίγουρο μέτρο, κάτι υπολογισμένο και βέβαιο; Η γενικότητα περί «πάταξης φοροδιαφυγής» δεν συνοδεύεται από είσπραξη άμεση και σίγουρη.
Η αύξηση του ΦΠΑ στη Μύκονο ίσως φέρει χρήμα, μετά τις καλοκαιρινές διακοπές, ίσως όχι, εάν μειωθεί η κατανάλωση. Η πώληση δημοσίων ακινήτων είναι χρονοβόρα, αν λάβουμε υπ’ όψιν τους διαγωνισμούς και τις πιθανές ενστάσεις.
Τίθεται κι άλλο ερώτημα, σχετικά με τη δυνατότητα των φορολογούμενων να ανταποκριθούν έγκαιρα στις υποχρεώσεις τους το 2015. Οι στόχοι είσπραξης είναι 12,4 δισ. ευρώ από φόρο εισοδήματος, 3,5 δισ. από το φόρο περιουσίας και 13 δισ. από τον ΦΠΑ.
Είναι λοιπόν περισσότερο από προφανές ότι το «καλό κλίμα» και οι κυβερνητικές διαβεβαιώσεις δεν έχουν νόημα εάν δεν συνοδεύονται από πίνακες με νούμερα.
Οι δέκα σελίδες που διατείνεται ο Σαμαράς ότι έχει στα χέρια του θα μπορούσαν να είναι η εισαγωγή σε ένα νέο μνημόνιο ή σύμβαση ή συμφωνητικό. Ας αποκαλυφθεί λοιπόν το corpus των προτάσεων, για να κλείσουν οι ανώφελες συζητήσεις και να σταματήσουν οι δηλώσεις που εκκινούν από εικασίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου