Στο δια ταύτα, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας έδειξε για μια ακόμη φορά ότι στην άσκηση των καθηκόντων της βαραίνει πολύ περισσότερο το γεγονός ότι η ίδια επελέγη για το αξίωμα από τον Κυριάκο Μητσοτάκη παρά η άσκηση του ρόλου της ως εγγυητή των θεσμών και της ενότητας.

 Τα «στενά όρια» της Κατερίνας Σακελλαροπούλου (tvxs.gr)

Πρώτος πέταξε το γάντι στην Κατερίνα Σακελλαροπούλου για την υπόθεση των υποκλοπών ο Αλέξης Τσίπρας και ακολούθησε ο Νίκος Ανδρουλάκης.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν εκείνος που την περασμένη Κυριακή από τη ΔΕΘ ζήτησε, ευθέως, τη δημόσια τοποθέτηση της Προέδρου της Δημοκρατίας για τις παρακολουθήσεις.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης, ο άμεσα θιγόμενος από το σκάνδαλο, πήγε αυτοπροσώπως χθες στο Προεδρικό Μέγαρο κι έθεσε ζήτημα λειτουργίας της Δημοκρατίας. Αμφότεροι ζήτησαν από την Πρόεδρο να πράξει το αυτονόητο βάσει του θεσμικού της ρόλου, να εγγυηθεί τις δημοκρατικές και συνταγματικές λειτουργίες, και εν τέλει την εξέθεσαν.

«Εγώ δεν έχω να θέσω κάτι στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τα θέτει η ίδια η ζωή. 

Τι θα θέσω λοιπόν; Αυτό που περιμένω είναι μια σαφή δημόσια τοποθέτηση σε ό,τι αφορά το κυρίαρχο ζήτημα με την άρση του απορρήτου. 

Αυτό εξευτελίζει κάθε έννοια δημοκρατικής λογοδοσίας και ευθύνης», είχε πει την Κυριακή ο Αλέξης Τσίπρας χωρίς να κρύψει την ενόχλησή του για το γεγονός ότι η Κατερίνα Σακελλαροπούλου παραμένει εδώ κι ενάμισι μήνα σιωπηλός θεατής της συντονισμένης και εξόφθαλμης επιχείρησης συγκάλυψης των παρακρατικών παρακολουθήσεων από την κυβέρνηση.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης δήλωσε χθες ενώπιόν της πως το ζήτημα «δεν είναι προσωπικό, αλλά ζήτημα δημοκρατίας» και χαρακτήρισε «αδιανόητο να υπάρχουν νησίδες λειτουργίας του κράτους που κάποιοι θεωρούν ότι είναι υπεράνω της δικαιοσύνης και υπεράνω του κοινοβουλευτικού ελέγχου».

Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου ωστόσο απάντησε δια της σιωπής στην πρόσκληση-πρόκληση Τσίπρα και δεν είδε καμία αιχμή που θα μπορούσε να την αφορά στην τοποθέτηση Ανδρουλάκη. 

Αντί άλλης απάντησης στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ επέλεξε απλώς να δηλώσει περίπου αναρμόδια και να υπενθυμίσει τα περιορισμένα όρια του αξιώματός της, γεγονός πάντως που δεν την απέτρεψε από τα να υιοθετήσει και να επαναλάβει την κυβερνητική θέση σύμφωνα με την οποία η υπόθεση των παρακολουθήσεων αποτελεί αποκλειστική αρμοδιότητα της Βουλής και της Δικαιοσύνης.

Δεν είπε λέξη για το παιχνίδι με το περίφημο «απόρρητο της ΕΥΠ», το οποίο κατά την κυβέρνηση υπερισχύει ακόμη και έναντι της λογοδοσίας ενώπιον της Βουλής, όπως δεν είπε τίποτα και για τις θεσμικές ακροβασίες που έχουν καταγγείλει κορυφαίοι συνταγματολόγοι και νομικοί. 

Αντιθέτως, δεν ήταν καθόλου φειδωλή στην αναπαραγωγή της κυβερνητικής επιχειρηματολογίας που υποδεικνύει ως διέξοδο τη θεσμική επανεξέταση της λειτουργίας της ΕΥΠ.

«Κύριε πρόεδρε», είπε η Κατερίνα Σακελλαροπούλου στον Νίκο Ανρουλάκη, «έχω πλήρη γνώση και συνείδηση των ορίων του αξιώματός μου, σύμφωνα και με την αρχή της διάκρισης των εξουσιών. Για το θέμα αρμόδια όργανα εν προκειμένου είναι η Βουλή και η εξεταστική της Επιτροπή, καθώς και η δικαιοσύνη, στην οποία έχετε προσφύγει». 

Και κατέληξε λέγοντας ότι «η υπόθεσή σας ανέδειξε με τον πιο εύγλωττο τρόπο την ανάγκη βελτίωσης σε επίπεδο νομοθεσίας και καλών πρακτικών του ισχύοντος νομικού πλαισίου και θωράκισης της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών».

Στο δια ταύτα, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας έδειξε για μια ακόμη φορά ότι στην άσκηση των καθηκόντων της βαραίνει πολύ περισσότερο το γεγονός ότι η ίδια επελέγη για το αξίωμα από τον Κυριάκο Μητσοτάκη παρά η άσκηση του ρόλου της ως εγγυητή των θεσμών και της ενότητας. 

Και, παρεμπιπτόντως, σε πολιτικό επίπεδο, η αποστασιοποίηση και συμπόρευσή της με το Μαξίμου, έφερε για μια ακόμη φορά σε κοινή πλεύση και τακτική τον Αλέξη Τσίπρα και τον Νίκο Ανδρουλάκη.