Ο Δήμαρχος Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης έχει την τιμητική του στο twitter τις τελευταίες μέρες.
Όχι επειδή ανακοίνωσε ότι αποκτήσαμε χιλιάδες καινούργιους κάδους για την καθαριότητα της πόλης, όπως θα ήθελε. Αλλά επειδή εκφράζεται από θυμηδία μέχρι οργή για την ανάπλαση της πλατείας Συντάγματος.
Προκαλεί το κοινό αίσθημα το γεγονός ότι ξοδεύει εκατομμύρια για έργα κακής αισθητικής, προβληματικής λειτουργικότητας και ασύμβατα με τις οικολογικές ευαισθησίες που επιβάλλονται στην εποχή μας λόγω της κλιματικής αλλαγής.
Ενοχλεί και η άνεση με την οποία παίρνει αποφάσεις οι οποίες επηρεάζουν την καθημερινότητα των πολιτών επ αόριστον χωρίς να προηγηθεί εξαντλητική διαβούλευση και να διασφαλιστούν ευρύτατες συναινέσεις.
Ο Δήμαρχος Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης αντιμετωπίζει την πρωτεύουσα σαν οικογενειακή περιουσία.
Επειδή είναι αιρετός και από τζάκι δείχνει να αισθάνεται παντοδύναμος και ανεξέλεγκτος.
Μετά το φιάσκο του «Μεγάλου Περιπάτου», αντί να λογοδοτήσει και να προσπαθήσει να επανορθώσει, προχωρά ακάθεκτος σε νέες παρεμβάσεις οι οποίες προφανώς δεν τυγχάνουν συλλογικής επιδοκιμασίας.
Παρά την τεχνογνωσία του στην επικοινωνία, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης φαίνεται πως δεν τα καταφέρνει καλά.
Ο αρνητικός σχολιασμός για τις θεαματικές πρωτοβουλίες του είναι εντονότατος.
Και έτσι όπως πάει μπορεί να σπάσει ακόμη και το ρεκόρ του θείου του στο «τρεντάρισμα».
Αλλά το να επισημαίνεται η αποτυχία του δεν έχει μεγάλη πρακτική σημασία. Αυτό που μετράει είναι η αποτροπή της επανεκλογής του.
Έχει βαρύ επώνυμο, δικτύωση, χρήμα και γερές συμμαχίες στα ΜΜΕ. Δεν είναι εύκολος αντίπαλος παρά τις χείριστες επιδόσεις του στην άσκηση των καθηκόντων του. Και γι' αυτό η ευθύνη των προοδευτικών δυνάμεων να του κλείσουν το δρόμο είναι μεγάλη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου