Εάν η Σακελλαροπούλου καθόταν ακόμη στην έδρα, φοβάμαι ότι θα γινόταν μία άλλη Γιούπη

 Νοσταλγήσαμε τον Πάκη… | Το Κουτί της Πανδώρας (koutipandoras.gr)

Περνάω έξω από το σπίτι της Κατερίνας Σακελλαροπούλου δις ημερησίως, αφού είμαστε γειτονάκια και παρκάρω το αυτοκίνητό μου εκεί παραδίπλα, όποτε τέλος πάντων αφήνουν χώρο οι μεταμφιεσμένοι σε απλούς πολίτες αστυνομικοί που περιφρουρούν το τετράγωνο. 

Οι αστυνομικοί κάνουν μπαμ από δεκάδες χιλιόμετρα ότι είναι αστυνομικοί, αλλά ας το αφήσουμε αυτό. Το σπίτι έχει τη δική του ιστορία, αμαρτωλή λένε οι κακές γλώσσες, αλλά ας το αφήσουμε και αυτό. Προς το παρόν τουλάχιστον.

Τη δική του ιστορία έχει και ο τοίχος της αρχαίας μονοκατοικίας που βρίσκεται ακριβώς απέναντι στο καλαίσθητο μεταμοντέρνο σύμπλεγμα. 

«Βιαστής είναι», γράφει εδώ και μερικές μέρες. Με μικρά γραμματάκια και σε σημείο διακριτικό, αφού ο δράστης χρειάστηκε να φιλοτεχνήσει υπό το ημίφως της νυκτός, όπως οι Μόντι Πάιθον στο «Ένας Προφήτης, Μα Τι Προφήτης».

Εάν τον έπαιρναν είδηση οι άγρυπνοι φρουροί, θα κατέληγε μάλλον μπουζουριασμένος στο κελί που άφησε κενό ο λαοφιλής Λιγνάδης. Και πιθανότητα θα έμενε στην ψειρού περισσότερο καιρό από αυτόν. Ιδίως αν ήταν και αναρχικό στοιχείο, σαν τον Γιάννη Μιχαηλίδη. Προσωπικά υποψιάζομαι την αμετροεπή Νατάσα Μποφίλιου, το μπαρ της οποίας απέχει περίπου 200 μέτρα. Γνωστό αντεθνικό στοιχείο, η Νατασάρα. Απορώ, ώρες ώρες, πώς της επιτρέπουν και κυκλοφορεί ελεύθερη.

«Βιαστής είναι». Δεν χρειάστηκε να γραφτούν ονόματα και διευθύνσεις. Όλοι γνωρίζουμε, για ποιον μιλάμε. Άλλωστε, το διαδίκτυο είναι κατακλυσμένο από φωτογραφίες του: αγκαζέ με το ζεύγος Μητσοτάκη, με τη Μενδώνη, με την ίδια τη Σακελλαροπούλου. «Δεν γνωρίζαμε», θα πουν. Μήπως έσπευσαν να κρατήσουν αποστάσεις, τώρα, που γνωρίζουν;

Τα ενσταντανέ δημοσιεύτηκαν όταν ο λεγάμενος βρισκόταν ακόμη στο απυρόβλητο και πάντως προτού συλληφθεί. Έκτοτε, η εντολή που αναρτήθηκε υπό μορφή ανακοίνωσης στο αρχηγείο της ΕΡΤ («δεν δημοσιεύουμε φωτογραφίες του Λιγνάδη με πολιτικά πρόσωπα») τηρείται απαρέγκλιτα από τους πετσωμένους και από όσους κρύβουν έναν πετσωμένο στην καρδιά τους.

Ο Λιγνάδης αντιμετωπίζεται περίπου ως εθνικός ήρωας από τα μέσα «ενημέρωσης» και προστατεύεται με κάθε τρόπο, ακόμα και με τα κλομπ, όποτε η οργή των πολιτών ξεχειλίζει. Από πού σας κρατάει, μωρέ, ο Λιγνάδης; 

Δεν ντρέπεστε καθόλου, να υπερασπίζεστε έναν άνθρωπο που καταδικάστηκε (σε πρώτο, έστω, βαθμό) για ένα από τα ειδεχθέστερα εγκλήματα που μπορεί να συλλάβει ανθρώπου νους;

Δεν φοβάστε καν το «πολιτικό κόστος», που η στάση σας συνεπάγεται; 

Τι θα κάνετε δηλαδή, εάν ο Λιγνάδης αθωωθεί στο Εφετείο και μείνει ακαταδίωκτος; 

Θα τον παρασημοφορήσετε; 

Θα του δώσετε το υπουργείο Πολιτισμού; 

Θα τον προτείνετε για διάδοχο της Σακελλαροπούλου στον θώκο του Προέδρου της Δημοκρατίας;

Τα παιδιά σας, πάντως, αποκλείεται να του τα εμπιστευτείτε. 

Εκτός αν θέλετε να τα δείτε και αυτά στο Ίνσταγκραμ, σαν εκείνον τον όμορφο νεαρούλη ηθοποιό, με hashtag #GangBang κάτω από τη φωτογραφία. Που δεν το νομίζω. Σταματώ όμως, γιατί θα βγει η κυρία ενοχλημένη στο μπαλκόνι και θα με πει «λαϊκιστή».