Τετάρτη 6 Ιουλίου 2022

Βλέποντας τις ειδήσεις στο φλιτζάνι: η χαμένη τιμή της ελληνικής δημοσιογραφίας








δ






 ειδήσεις στο φλιτζάνι: η χαμένη τιμή της ελληνικής δημοσιογραφίας (tvxs.gr)


Την περασμένη Παρασκευή 1η Ιουλίου, δημοσιεύθηκε στα Νέα η παρακάτω είδηση: «Στο εδώλιο του Ειδικού Δικαστηρίου στέλνουν οριστικά και αμετάκλητα οι ανώτατοι δικαστές τον πρώην αναπληρωτή υπουργό Δικαιοσύνης Δημήτρη Παπαγγελόπουλο …και την πρώην εισαγγελέα κατά της Διαφθοράς Ελένη Τουλουπάκη για την πολύκροτη υπόθεση της Novartis, που οδήγησε στη στοχοποίηση 10 πολιτικών προσώπων..

Τα μέλη του Δικαστικού Συμβουλίου, ανώτατοι δικαστές από τον Αρειο Πάγο και το Συμβούλιο της Επικρατείας, μετά από μία μαραθώνια συνεδρίαση που άρχισε το πρωί και ολοκληρώθηκε αργά το βράδυ, εξέδωσαν το βούλευμά τους.. ». Όπως είναι πλέον γνωστό, η απόφαση για το σκάνδαλο Novartis ήταν, αντίθετα, αθωωτική.

Την καταδικαστική απόφαση είχαν προεξοφλήσει όλα τα σχετικά δημοσιεύματα των φιλοκυβερνητικών μέσων ενημέρωσης. Θα μπορούσαν να είχαν αποφύγει το φιάσκο, αν απέδιδαν την είδηση, χωρίς να προεξοφλήσουν το αποτέλεσμα, σε κάποια πηγή : «σύμφωνα με πληροφορίες (από κυβερνητικούς ή δικαστικούς κύκλους) το Δικαστικό Συμβούλιο αναμένεται να.. ». ΄Η ακόμη καλύτερα: «μέχρι το κλείσιμο της εφημερίδας δεν είχε εκδοθεί απόφαση, αλλά σύμφωνα με πληροφορίες.. ».

Το πολλάκι) εξαμαρτείν ού ΜΜΕ σοφών. Το 2010 το Βήμα, η άλλη εφημερίδα του συγκροτήματος Μαρινάκη, είχε δημοσιεύσει μια Κυριακή ολόκληρο «ρεπορτάζ» για μια συνάντηση Κώστα Καραμανλή- Ερντογάν, που δεν έγινε ποτέ, επειδή ο Τούρκος ηγέτης αρρώστησε. Δίνοντας μάλιστα και λεπτομέρειες για τις συζητήσεις:

«Το παγωμένο κλίμα που επικρατεί εσχάτως στις ελληνοτουρκικές σχέσεις κατεγράφη, παρά τα χαμόγελα, και κατά την εθιμοτυπική συνάντηση του πρωθυπουργού κ. Κ. Καραμανλή με τον τούρκο ομόλογό του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν χθες το απόγευμα στο Μέγαρο Μαξίμου.  Τον κ. Ερντογάν συνόδευσαν στην Αθήνα ο νέος υπουργός Εξωτερικών κ. Νταβούτογλου και ο υπουργός Επικρατείας και επικεφαλής της ομάδας διαπραγματεύσεων με την ΕΕ Εγκεμέν Μπαγίς.

..Αν και δεν είχε καταρτιστεί συγκεκριμένη ατζέντα, η συζήτηση κάλυψε όλα τα θέματα του φακέλου ελληνοτουρκικές σχέσεις. Ο Πρωθυπουργός επανέφερε το ζήτημα της λαθρομετανάστευσης που έχει ανέβει πολλές θέσεις στην κυβερνητική ατζέντα» και λοιπά και λοιπά.

Γιατί δεν συμβαίνει ότι στον διεθνή τύπο, αλλά στην Ελλάδα το «επάγγελμα»- που θα έλεγε και η κυρία Μάνδρου- γράφει «ρεπορτάζ», αφού του πει κάποιο μέντιουμ το φλιτζάνι του καφέ; Ο πρώτος λόγος είναι ότι όχι μόνο δεν τηρείται, αλλά καταπατείται συστηματικά η δημοσιογραφική δεοντολογία. Αν στην περίπτωση ψευτο-Ερντογάν, είχαν τεθεί τα πέντε βασικά δημοσιογραφικά ερωτήματα (που, πώς, ποιος, πότε, γιατί) δεν θα μπορούσε να γραφτεί παρόμοιο άρθρο. Το ίδιο και με τη συνεδρίαση για το σκάνδαλο Novartis.

Δεύτερον, η ελληνική δημοσιογραφία δεν ήταν ποτέ φανατική με την αλήθεια. Ξεκίνησε τον 19ο και το μισό του 20ού αιώνα βασικά ως εργαλείο προσωπικών επιδιώξεων και πιέσεων («αρχηγέ  του κόμματος, κάνε με βουλευτή, αλλιώς βγάζω εφημερίδα») και τις τελευταίες δεκαετίες κομματικοποιήθηκε στο έπακρον. 

Ο αείμνηστος Γεώργιος Ράλλης, ένας τίμιος και μετριοπαθής πολιτικός, από αυτούς που σπάνια εμφανίζονται στη χώρα, είχε απαυδήσει με τη στάση των εφημερίδων, όταν ήταν πρωθυπουργός το 1980-81.. Αντιγράφω από το βιβλίο του «Ωρες Ευθύνης»:

« είχε συμφωνηθεί να συναντηθούμε με τον (Ανδρέα) Παπανδρέου. Όταν όμως μου έφεραν κατά τις οχτώ μισή το πρωί τις απογευματινές εφημερίδες της ίδιας μέρας, που κυκλοφορούν για το κοινό στις 12 το μεσημέρι, είδα στον αντιπολιτευόμενο τύπο ολόκληρο ρεπορτάζ για τη συνάντηση και μάλιστα κάτω από απαράδεκτους τίτλους όπως «Φύγετε η χώρα δεν αντέχει άλλο», φράση που δήθεν μου έχει απευθύνει ο Παπανδρέου..

.. Έγινα έξω φρενών. Είπα στη γραμματέα μου να με συνδέσει με τον Παπανδρέου, ζήτησα συγγνώμη επειδή κάποιο απρόβλεπτο κόλλημα δε μου επέτρεπε να πραγματοποιήσουμε την συνάντηση μας και τον ρώτησα αν ήταν σύμφωνος να συναντηθούμε το επόμενο πρωί. 

Ο Παπανδρέου δέχτηκε Η συνάντηση αναβλήθηκε για 24 ώρες. Το αποτέλεσμα ήταν να γίνουν τα αποκαλυπτήρια της ασυνέπειας των εφημερίδων της αντιπολιτεύσεως.

Μόνο η « Βραδυνή» δεν έκανε την γκάφα. Η Απογευματινή και η Μεσημβρινή τουλάχιστον δεν έδιναν δραματικές λεπτομέρειες της συναντήσεως που δεν έγινε και στο φύλλο της Τετάρτης ζήτησαν συγγνώμη από τους αναγνώστες τους, όπως έκανε η Μεσημβρινή είτε προσπάθησαν να δικαιολογηθούν όπως έκανε η Απογευματινή. Οι άλλες ούτε αυτή τη λεπτότητα απέναντι στους αναγνώστες τους δεν είχαν».

Στην περίπτωση της κατά φαντασία συνάντησης Ερντογάν-Καραμανλή, ο τότε εκδότης του Βήματος Σταύρος Ψυχάρης ζήτησε μεν συγνώμη, χαρακτηρίζοντας το περιστατικό... «μνημειώδη γκάφα» αλλά μας πληροφόρησε ότι συμβαίνει συχνά:

«Δεν είναι παράδοξο να γράφεται προκαταβολικώς ένα κείμενο για τη συνάντηση ηγετών κρατών, καθώς οι ανεπίσημες αλλά έγκυρες πηγές (δηλ. άτομα του επιτελείου των ηγετών) αφήνουν να διαρρέουν προς τους διαπιστευμένους δημοσιογράφους πληροφορίες για τη συνάντηση και τις εκατέρωθεν θέσεις.

 Συνήθως αρκετοί δημοσιογράφοι συντάσσουν βάσει αυτών των πληροφοριών τα κείμενά τους και τα παραδίδουν προς δημοσίευση προτού λήξει η συνάντηση»

Στην περίπτωση της Novartis λίγα μέσα ενημέρωσης ζήτησαν συγνώμη, τα περισσότερα παριστάνουν τον ψόφιο κοριό. 

Και σχεδόν όλα προτίμησαν να θάψουν την είδηση, χωρίς φυσικά να παραδεχθούν ότι η απόφαση δείχνει ότι το σκάνδαλο είναι πραγματικό και μεγάλο. Είναι μετά από όλα αυτά τυχαίο ότι σύμφωνα με όλες τις διεθνείς έρευνες, τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης είναι τα περισσότερο αναξιόπιστα;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου