Η πιο λογική αντίδραση θα ήταν το κυβερνητικό στρατόπεδο να κρατήσει αποστάσεις από την απόφαση αλλά και τις αντιδράσεις που προκάλεσε. Αλλά είτε επειδή φταίει το άτιμο το υποσυνείδητο ή απλώς τους κρατάει κάπου ο Λιγνάδης, αποφάσισαν να πολιτικοποιήσουν την αντιπαράθεση και να αποδώσουν τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας σε δάκτυλο του ΣΥΡΙΖΑ. Έσπρωξαν όσους αντιδρούν στην αγκαλιά της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

ρ

 

 Το ολόγραμμα του Λιγνάδη (tvxs.gr)

Στην προεκλογική εκστρατεία για τις προεδρικές εκλογές στη Γαλλία, ο υποψήφιος της Αριστεράς Ζαν Λυκ Μελανσόν, μίλησε την ίδια στιγμή σε δώδεκα πόλεις, αλλά ήταν παρών μόνο σε μία. Στους χιλιάδες συγκεντρωμένους για να τον ακούσουν, από τη Λυών μέχρι τη Μασσαλία, εμφανιζόταν το ολόγραμμα του.

Ο κ. Κούγιας δεν χρησιμοποιεί τόσο εξελιγμένες τεχνολογικά μεθόδους. 

H ανεξέλεγκτη συμπεριφορά του στη δίκη Λιγνάδη,  θύμιζε περισσότερο στρατοδίκη επί χούντας, παρά σύγχρονο συνήγορο υπεράσπισης. Το όλο σκηνικό προοιώνιζε αθώωση, αλλά όταν ανατράπηκε από την καταδικαστική ψήφο των ενόρκων, ο κ. Κούγιας έκανε το μοιραίο λάθος: επεδίωξε με κάθε τρόπο την προσωρινή αποφυλάκιση του πελάτη του.

Αν ο Λιγνάδης είχε αφεθεί στη φυλακή, στην έφεση θα μπορούσαν να τού αναγνωριστούν ελαφρυντικά και  τελικώς να πέσει στα μαλακά. Έχοντας ήδη 2 χρόνια φυλακισμένος, αν μειωνόταν η ποινή του θα μπορούσε να βγει μετά από σύντομο χρονικό διάστημα.

Αλλά η εξοργιστική απόφαση της αποφυλάκισης του, προκάλεσε την κοινή λογική: αν κάποιος είναι προφυλακισμένος επειδή κατηγορείται για βιασμό ανηλίκου, πώς αφήνεται ελεύθερος όταν καταδικάζεται για το ίδιο αδίκημα;

Αποτέλεσμα, ένα είδος ολογράμματος του Λιγνάδη έκανε το Σαβατοκύριακο τον γύρο της Ελλάδας σε θεατρικές παραστάσεις και πολιτιστικές εκδηλώσεις ανά τη χώρα. Και μάλιστα, αντίθετα με τους επαίνους για το τεχνολογικό επίτευγμα του Μελανσόν, τα συνοδευτικά σχόλια για τον Λιγνάδη δεν ήταν καθόλου κολακευτικά.

Μετά το λάθος Κούγια, το επόμενο έγινε από την κυρία Μενδώνη και την κυβέρνηση. Η αποφυλάκιση Λιγνάδη προκάλεσε αντιδράσεις σε όλους τους πολίτες, ανεξάρτητα από πολιτικές προτιμήσεις. Επικρίθηκε από τους οπαδούς της ΝΔ  αλλά και τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ, με την εξαίρεση κάποιων ακραίων αρθρογραφο-παραγόντων που διυλίζουν τον κώνωπα και καταπίνουν την κάμηλο του βιασμού.

Η πιο λογική αντίδραση θα ήταν το κυβερνητικό στρατόπεδο να κρατήσει αποστάσεις από την απόφαση αλλά και τις αντιδράσεις που προκάλεσε. Αλλά είτε επειδή φταίει το άτιμο το υποσυνείδητο  ή απλώς τους κρατάει κάπου ο Λιγνάδης, αποφάσισαν να πολιτικοποιήσουν την αντιπαράθεση και να αποδώσουν τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας σε δάκτυλο του ΣΥΡΙΖΑ. Έσπρωξαν όσους αντιδρούν στην αγκαλιά της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Δεν είναι βέβαιο ότι η τελευταία μπορεί να οργανώσει τέτοιας έκτασης συντονισμένες διαμαρτυρίες, αλλά δεν είχε κανένα πρόβλημα να δεχθεί το απροσδόκητο δώρο. 

Εν όψει μάλιστα των εκλογών και επειδή ο Α. Τσίπρας δεν μπορεί να πάει παντού,  ίσως θα πρέπει να εξετάσει τη λύση του ολογράμματος αλά Μελανσόν, δείχνοντας ότι είναι πιο τεχνολογικά πιο μπροστά από τη φτωχή και πρόχειρη ψηφιοποίηση Πιερακάκη, που παρουσιάζεται στους ιθαγενείς σαν μεγάλη τεχνολογική πρόοδος.