Το έγγραφο δεν χάθηκε στη μετάφραση, αλλά έπεσε στη γομολάστιχα του παρακράτους. Αυτού που παρακολουθεί δημοσιογράφους, εχθρούς της κυβέρνησης και κάνει χοντρές μπίζνες. Αλλά αυτή τη φορά πιάστηκε με το FBI στην πλάτη.

 

https://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/alloiosi-eggrafoy-toy-fbi-poios-einai-o-egkefalos-kyrie-dendia

Τελικώς υπάρχει σκευωρία. 

Μόνο που δεν είναι αυτή για την οποία σέρνονται αδίκως η κ. Τουλουπάκη και οι συνεργάτες της εισαγγελείς, ο κ. Παπαγγελόπουλος και οι δημοσιογράφοι που ερευνούσαν το σκάνδαλο Novartis. 

Η πραγματική σκευωρία είναι αυτή που σχεδιάζει και εφαρμόζει ένα αδίστακτο παρακράτος, με τελευταία πράξη την αλλοίωση ενός δημοσίου έγγραφου, για να βγουν λάδι οι ύποπτοι και να διωχθούν οι αθώοι.

 

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. 

Το έγγραφο του FBI για το οποίο έσκασε χθες η βόμβα, είναι του 2017 και κατονομάζει ως εμπλεκόμενους στη διαφθορά τον κ. Λοβέρδο, τον ισχυρό άνδρα της Novartis στην Ελλάδα κ. Φρουζή, τον «στα μέσα και στα έξω» του υπουργείου Υγείας κ. Μανιαδάκη καθώς και τον κ. Πατούλη. 

Και δεν μασάει τα λόγια του:

 

«το 2012 η NVG (σ.σ. Novartis Ελλάς) πλήρωσε 20.000 ευρώ στον Ανδρέα Λοβέρδο, που ξεπλύθηκαν μέσω της Medical Development, για να εμποδίσει ένα ανταγωνιστικό φάρμακο να αντικαταστήσει το Lucentis (που κατασκευάζεται από τη Novartis) ως θεραπεία πρώτης γραμμής για οφθαλμική χρήση». 

Ανάλογες είναι οι αναφορές και για τους υπόλοιπους. 

Αν δεν έχει βάλει το χέρι της η οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ στο FBI, όπως λίγο πολύ υποστήριξε χθες ο κ. Λοβέρδος, τα πράγματα πρέπει να είναι σοβαρά.

Η Κωνσταντίνα Αλεβιζοπούλου, η ανακρίτρια του Ειδικού Δικαστηρίου που ερευνά την υπόθεση, στέλνει τον Απρίλιο στο μεταφραστικό τμήμα του υπουργείου Εξωτερικών το έγγραφο. 

Στα ελληνική δικαστήρια δεν αναγνωρίζονται έγγραφα σε άλλη γλώσσα, αν δεν έχουν μεταφραστεί από το υπουργείο Εξωτερικών.

 

Αλλά στη μαγική εικόνα της ελληνικής μετάφρασης, εξαφανίζονται τα ονόματα των παραπάνω!

 Μάλιστα του κ. Λοβέρδου το όνομα χάνεται στη μετάφραση δύο φορές, ενώ το όλο κείμενο «καλλωπίζεται» με τέτοιο τρόπο ώστε να διασκεδαστεί κάθε έννοια σκανδάλου. 

Παράδειγμα: ενώ το πρωτότυπο αναφέρει ότι ο πρ. υπουργός «εισήγαγε» δύο φάρμακα της Novartis,(με το αζημίωτο,) στη μετάφραση αναφέρεται ότι τα δύο φάρμακα «εισήχθησαν» γενικά και αόριστα!

 

Το έγγραφο του FBI κάνει λόγο για «ξεπλυμένα» χρήματα, αλλά στα ελληνικά έχει μεταφραστεί ως «νομιμοποιημένα». 

Τέτοια παραποίηση δημόσιου εγγράφου, μόνο επί Στάλιν ή επί χούντας θα είχε αποτολμηθεί.

Το υπουργείο Εξωτερικών τα έριξε στους μεταφραστές, που είναι «οι αποκλειστικά υπεύθυνοι για το περιεχόμενο της μετάφρασης». 

Αλλά αργά χθες στην Αυγή, η μεταφράστρια του εγγράφου κυρία Καρατζά, δηλώνει ευθέως το αντίθετο:

 

«Λέγεται ότι δεν αναφέρονται τα ονόματα τεσσάρων (4) ατόμων που εμπλέκονται στην υπόθεση. Από μια γρήγορη ματιά στη μετάφραση μου που ανέσυρα, βλέπω όχι μόνο τα ονόματα αυτά αλλά και τις ιδιότητες τους. Καθώς και άλλα ονόματα». 

Η κυρία Καρατζά δεν μπορεί να ψεύδεται, γιατί όπως γράφει:

 

«Με το νέο σύστημα, η όλη διαδικασία γίνεται ηλεκτρονικά. 

Η παραλαβή και παράδοση εγγράφων γίνεται μέσω της ηλεκτρονικής διεύθυνσης των μεταφραστών, όπως είναι δημοσιοποιημένη στο gov.gr. 

Άρα είναι εύκολο να εξετασθεί το κείμενο πηγή με την μετάφραση καθώς και τυχόν απόπειρες διαστρέβλωσης – παραποίησης των παραδοτέων».

 

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι κάποιος(oι) πήρε το έγγραφο και τού άλλαξε τα φώτα, ελπίζοντας ότι μέσα στον ωκεανό της δικογραφίας των 300 χιλιάδων εγγράφων, η απατεωνιά θα περνούσε απαρατήρητη. 

Είναι βέβαια να απορεί κανείς με το θράσος, όταν μάλιστα έχεις απέναντι σου μια έμπειρη εισαγγελέα και καλούς ρεπόρτερ, που κατηγορούνται άδικα. 

Αλλά ούτε οι λογοκριτές, ούτε το παρακράτος φημίζονται για την εξυπνάδα τους.

 

Χώρια ότι μπορεί να είναι εκνευρισμένοι και να αντιδρούν σπασμωδικά. 

Ο κ. Μητσοτάκης έκανε τη χάρη του κ. Σαμαρά να πάει την υπόθεση «μέχρι τέλους», απόφαση που γυρνάει μπούμεραγκ. 

Αν είχαν απλώς κλείσει το φάκελο καταργώντας την εισαγγελία διαφθοράς και στέλνοντας την Τουλουπάκη στο Διδυμότειχο, ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα ίσως θαβόταν, όπως τόσα άλλα.

 

Αλλά η εκδικητικότητα κάνει ζημιά στην πολιτική. 

Διωκόμενη, η Τουλουπάκη κατέθεσε 2 φορές στο Ευρωκοινοβούλιο -που αντιλαμβάνεται πλέον ότι κάτι πάει πολύ στραβά με το κράτος δικαίου στην Ελλάδα- και έδωσε σημαντικές συνεντεύξεις σε διεθνή μέσα ενημέρωσης. 

Μπορεί στους Ελληνες παπαγάλους που παριστάνουν τους δημοσιογράφους να μην κάνει εντύπωση, αλλά κανείς στην Ευρώπη δεν παίρνει θέση κατά των ανακριτών και υπέρ των πολιτικών που ερευνούσαν.

 

Οι διώξεις και κατά των δημοσιογράφων που ερευνούσαν την υπόθεση για συμμετοχή τους σε «εγκληματική οργάνωση»(!) είναι μια από τις αιτίες για το κατρακύλισμα της Ελλάδας στις μετρήσεις για την ελευθερίας του τύπου.

 

Λίγο για να πιέσει τον Σαμαρά να κατεβάσει τους αντιμητσοτακικούς τόνους, λίγο για τις εντυπώσεις, η κυβέρνηση ανακοίνωσε μετά από 2 χρόνια καθυστέρησης ότι θα κάνει αγωγή στη Novartis. 

Αλλά εδώ θα πρόκειται για τον τετραγωνισμό του κύκλου: 

η αγωγή θα πρέπει να στηριχθεί στους μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος, τους «κουκουλοφόρους » που ήθελε να ξεσκεπάσει η κυβέρνηση.

 

Η δε αγωγή θα στραφεί αντικειμενικά κατά των υπευθύνων της Novartis Hellas,  που γνωρίζουν πολλά και μπορεί να αρχίσουν να κελαηδάνε, όπως ο κ. Φρουζής. 

Δεν είναι πιο εύκολο να τού σβήσεις το όνομα από το έγγραφο του FBI;

Το έγγραφο δεν χάθηκε στη μετάφραση, αλλά έπεσε στη γομολάστιχα του παρακράτους.

 Αυτού που παρακολουθεί δημοσιογράφους, εχθρούς της κυβέρνησης και κάνει χοντρές μπίζνες. 

Αλλά αυτή τη φορά πιάστηκε με το FBI στην πλάτη.

 

Ο κ. κ. Δένδιας δεν πρέπει να φορτωθεί μια χοντροκομμένη παρανομία, για την οποία δεν έχει προφανώς την ευθύνη. 

Για τον υπουργό  Εξωτερικών και τις αρμόδιες εισαγγελικές αρχές που θα πρέπει να ερευνήσουν την αλλοίωση δημοσίου εγγράφου σε μια υπόθεση που απασχολεί τη χώρα για χρόνια και αφορά δημόσιο χρήμα, δεν είναι δύσκολο να ξετυλιχθεί το νήμα:

 αρκεί να παρακολουθήσει κανείς την ηλεκτρονική διαδρομή του μεταφρασμένου κειμένου, από την κυρία Καρατζά μέχρι την εισαγγελέα που ερευνά τη «σκευωρία».

 

Αλλωστε ο εγκέφαλος του παρακράτους, μπορεί να μην κατοικοεδρεύει μακριά από το υπουργείο των Εξωτερικών.