Η επίσημη επιστολή διαμαρτυρίας, μάλιστα από το γραφείο του πρωθυπουργού προς την οργάνωση ΔΧΣ, δείχνει όχι μόνο τη «δυσανεξία» της στη δημόσια κριτική, αλλά και την εριστική διάθεση με την οποία απαντά, αντί να βρει τρόπους να συμμορφωθεί στις εύστοχες παρατηρήσεις.
Ανακινώντας μεθοδολογικά ζητήματα, εμφανίζεται αδιάβαστη, αφού περιγράφονται αναλυτικά στην Έκθεση.
Όπως και η απαίτηση να δοθούν στοιχεία από το 2015, όταν δημοσιεύονται, προσβάσιμα σε όλους, στοιχεία από το 2005.
Από την άλλη πλευρά, η απαίτηση να λάβει διαβεβαίωση ότι μεταξύ των ερωτώμενων δεν περιλαμβάνονται «πρόσωπα που ερευνώνται από την ελληνική Δικαιοσύνη» φανερώνει ακριβώς την ενοχή των κυβερνώντων. Εξάλλου, ακόμα και μια αγωγή σε εκκρεμότητα -φαινόμενο πολύ σύνηθες στις μέρες μας- μπορεί να θεωρηθεί ως προσφυγή σε αναμονή.
* Η απόκρυψη της είδησης, από το ΑΠΕ, ότι η Ελλάδα κατρακύλησε μέσα σε ένα χρόνο 38 θέσεις στη λίστα για την ελευθερία του Τύπου επιβεβαιώνει ότι η Ελλάδα πράγματι κατρακυλάει.
Όμως δείχνει και τον τρόπο: το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων δεν λογόκρινε την είδηση, αφαίρεσε όμως κάθε αναφορά στην Ελλάδα.
Παρουσιάζει τις κακές επιδόσεις της Κίνας και της Ρωσίας, όμως αποκρύπτει τι γίνεται στη χώρα μας. Αυτή ακριβώς είναι η αντίληψη της κυβέρνησης για τη δημοσιογραφία και τον ρόλο του Εθνικού Πρακτορείου Ειδήσεων.
* Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση προσπαθεί να κουκουλώσει την έρευνα και εμφανίζεται... θιγμένη, τα φιλικά της Μέσα Ενημέρωσης είτε αποσιωπούν εντελώς την έρευνα είτε επιχειρούν να την αποδομήσουν.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η έρευνα υποτιμήθηκε από τα μεγάλα ΜΜΕ και πολλές ιστοσελίδες, ενώ ορισμένοι αρθρογράφοι επιχείρησαν να την αποδομήσουν, είτε παρακολουθώντας την κυβερνητική διαμαρτυρία είτε με τρόπους περισσότερο δημιουργικούς.
Στην Athens Voice, για παράδειγμα, εμφανίστηκε άρθρο με τίτλο «Να μεταναστεύσουμε στη 'Βόρεια Κύπρο' να γράφουμε ελεύθερα».
Στα Νέα, ο Ηλ. Κανέλλης περιγράφει πώς οι «Συριζανέλ» προσπαθούσαν να ελέγξουν τα ΜΜΕ και διάφορα προσωπικά παράπονα, ότι ο ίδιος κυνηγήθηκε και καταδικάστηκε π.χ. από τον Ν. Κοτζιά και δεν τον υπερασπίστηκε κανείς.
Παρέλειψε να πει ότι είχε αρνηθεί να επανορθώσει λάθος στοιχεία που δημοσίευσε.
Στο ίδιο μήκος κύματος (Συριζανέλ κ.λπ.), στην ίδια εφημερίδα, και ο Γ. Παπαχρήστος: πώς κυνηγήθηκε για την αποκάλυψη - μαϊμού της... (ενοικιαζόμενης) βίλας Τσίπρα.
Το Protagon δημοσιεύει το άρθρο «Είδες ελευθερία του Τύπου η Μποτσουάνα;».
Το Liberal, «Η ελαφρότητα των διεθνών ΜΚΟ και η Ελλάδα ως... Παπούα Νέα Γουινέα».
Στην kathimerini υποστηρίζουν ότι η έρευνα αναπαράγει τα καταγγελτικά στερεότυπα και ότι οι υπερβολές της εμποδίζουν τη συζήτηση για τις πραγματικές πληγές της ενημέρωσης, που, σύμφωνα με τον αρθρογράφο, είναι οι πολώσεις που δημιουργούν «οι διάχυτες πηγές ψευδών ή μετα-αληθινών ειδήσεων» και η ευάλωτη θέση των επαγγελματιών του Τύπου.
Η Έκθεση των ΔΧΣ κατατάσσει την Ελλάδα τη θέση 108 μεταξύ 180 χωρών και διαπιστώνει προβλήματα ασφάλειας των δημοσιογράφων, άσκησης βίας εναντίον τους σε διαδηλώσεις και στην κάλυψη του προσφυγικού, καθυστέρηση των ερευνών για τη δολοφονία Καραϊβάζ, εξάρτησης από την κυβέρνηση λόγω της μείωσης των πόρων, αλλά και αδιαφάνεια στη δημόσια χρηματοδότηση (λίστα Πέτσα), ασφυκτικό έλεγχο της ΕΡΤ και του ΑΠΕ, αλλά και αναποτελεσματικότητα του ΕΣΡ, τροποποιήσεις στον Ποινικό Κώδικα με δυσανάλογο περιορισμό της ελευθερίας του Τύπου και απόκλιση από το ευρωπαϊκό κεκτημένο, καθώς και συνεχώς μειούμενη εμπιστοσύνη των πολιτών στα ΜΜΕ.
Περίπου ίδια είναι τα συμπεράσματα και από το Παρατηρητήριο του Κέντρου για την Πολυφωνία και την Ελευθερία των Μέσων Ενημέρωση», που χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή:
ερευνώντας τα επίπεδα κινδύνου για την πολυφωνία, την πολιτική ανεξαρτησία, τη βιωσιμότητα των ΜΜΕ, τη συντακτική ανεξαρτησία, την επιρροή της ιδιοκτησίας στο περιεχόμενο και άλλες παραμέτρους, επιβεβαιώνει τον υψηλό κίνδυνο για πολλές από αυτές.
Η έκθεση του Παρατηρητηρίου, που εκπονήθηκε από τις ερευνήτριες του ΕΛΙΑΜΕΠ Ε. Ψυχογιοπούλου και Ά. Κανδύλα, εντοπίζει επιπλέον έλλειψη διαθέσιμων στοιχείων, έμφυλα στερεότυπα στα δελτία ειδήσεων και μειωμένη προσβασιμότητα για τα ΑμεΑ. Εξάρτηση των δημόσιων και ιδιωτικών ΜΜΕ από την πολιτική εξουσία. Κρούει τον κώδωνα για την αντιμετώπιση σειράς ζητημάτων.
Υπό κυβερνητικό έλεγχο η ΕΡΤ
Η Έκθεση της UNESCO κατατάσσει τη δημόσια τηλεόραση της χώρας μας, την ΕΡΤ, μια κατηγορία πάνω από τη χειρότερη δυνατή, την απόλυτα ελεγχόμενη.
Μαζί με τις δημόσιες τηλεοράσεις χωρών όπως το Πακιστάν, η Σρι Λάνκα, η Ιαπωνία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και στην Ευρώπη η Σλοβακία, η Κροατία, η RAI στην Ιταλία και η RTS στη Σερβία.
Η έκθεση συντάχθηκε από το Ινστιτούτο του Πανεπιστημίου Κεντρικής Ευρώπης CEU Democracy Institute και αφορά κυρίως τις δημόσιες τηλεοράσεις.
Όπως αναφέρεται, η ΕΡΤ κατατάσσεται μεταξύ των δημόσιων τηλεοράσεων που χαρακτηρίζονται από κυβερνητικό έλεγχο επί των δομών διοίκησης και ιδιοκτησίας, αλλά και κυβερνητικό έλεγχο στον δημοσιογραφικό τομέα.
«Αυτά τα Μέσα Ενημέρωσης βρίσκονται συνήθως στα πρόθυρα να γίνουν πλήρως κρατικά ελεγχόμενα, κάτι που συμβαίνει όταν η κυβέρνηση παρεμβαίνει και στο μοντέλο χρηματοδότησης», περιγράφει η Έκθεση και συνεχίζει: «Όσον αφορά την αξιολόγηση αυτών των Μέσων Ενημέρωσης και την ποιότητα του περιεχομένου τους, η διαφορά μεταξύ αυτών και των κρατικά ελεγχόμενων είναι στις περισσότερες περιπτώσεις ανεπαίσθητη».
Στην Ευρώπη των 104 δημόσιων τηλεοράσεων, 21 είναι πιο ελεγχόμενες απ’ ό,τι η ΕΡΤ, 8 το ίδιο ελεγχόμενες και 75 λιγότερο ελεγχόμενες ή και ανεξάρτητες από τις κυβερνήσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου