δ
Χρειάστηκε τουλάχιστον ένας μήνας για να αφομοιωθεί από το Μαξίμου το πολιτικό σοκ των δημοσκοπήσεων, πλέον όμως η εικόνα είναι καθαρή:
Στο πρωθυπουργικό επιτελείο αναγνωρίζουν ότι η κρίση της ακρίβειας μπορεί να αναδειχθεί σε πολιτικό game changer, αντιλαμβάνονται ότι εάν δεν υπάρξουν άμεσες ουσιαστικές παρεμβάσεις η κυβερνητική φθορά μπορεί να γίνει μη αναστρέψιμη, και αναζητούν εσπευσμένα τις δημοσιονομικές διεξόδους για μέτρα άρσης της κοινωνικής δυσφορίας.
Το πρώτο, και ιδανικό, σενάριο που βρίσκεται στο τραπέζι των καθημερινών συσκέψεων είναι η λεγόμενη ενιαία ευρωπαϊκή παρέμβαση στην ενεργειακή κρίση.
Ως ενιαία παρέμβαση της ΕΕ, δε, από το πρωθυπουργικό περιβάλλον υποδεικνύεται είτε η επιβολή πανευρωπαϊκού πλαφόν στην τιμή του φυσικού αερίου, είτε η χρήση των αδιάθετων δανείων του Ταμείου Ανάκαμψης, ύψους 230 δις ευρώ, για την χρηματοδότηση μέτρων ανακούφισης των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων.
Ως προς το πρώτο οι κυβερνητικές προσδοκίες έχουν εναποτεθεί στον Μάριο Ντράγκι. Ο ιταλός πρωθυπουργός δήλωσε προχθές ότι εισπράττει θετικά μηνύματα από την ΕΕ επί της πρότασής του για πλαφόν στην αγορά χονδρικής του φυσικού αερίου.
Ως προς το δεύτερο, οι τελευταίες πληροφορίες λένε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης ετοιμάζει πρόταση-επιστολή προς το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για παρεμβάσεις στην αγορά ενέργειας με χρήση των αδιάθετων πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης.
Κατά τις ίδιες πληροφορίες, ωστόσο, τα μηνύματα από τις Βρυξέλλες για τέτοιας έκτασης στήριξη δεν είναι ενθαρρυντικά – εξ ου και ο Κυριάκος Μητσοτάκης υπόσχεται ήδη «εθνικό σχέδιο» αντιμετώπισης της κρίσης ακόμη και με ίδιους πόρους εάν δεν δράσει ενιαία η Ευρώπη.
Η υπόσχεση συμπληρώνεται από δεσμεύσεις για επιστροφή των τιμολογίων ρεύματος στα προ κρίσης επίπεδα, καθώς η ανάλυση που κάνουν στο Μαξίμου λέει πως η μεγάλη πολιτική ζημιά προέρχεται από τους ιλιγγιώδεις λογαριασμούς ηλεκτρικής ενέργειας και όχι τόσο από το κύμα ανατιμήσεων στα ράφια.
Το εν λόγω σχέδιο βασίζεται σε μονομερή επιβολή πλαφόν στην χονδρική τιμή του ρεύματος με το κράτος να καταβάλει στους παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας την διαφορά σε σχέση με το κόστος παραγωγής.
Αντί, δηλαδή, να επιδοτούνται οι καταναλωτές όπως γίνεται σήμερα θα επιδοτούνται απ’ ευθείας οι ηλεκτροπαραγωγοί.
Το κόστος του μέτρου έχει εκτιμηθεί κατ΄ελάχιστο στα 4 δις ευρώ, η εφαρμογή του όμως έχει και οικονομικές και πολιτικές δυσκολίες.
Σε οικονομικό επίπεδο, ο συμπληρωματικός προϋπολογισμός των 2 δις δεν φτάνει.
Κι ακόμη κι εάν βρεθεί ο πρόσθετος δημοσιονομικός χώρος, δεν είναι δεδομένο πως το τελικό κόστος θα συγκρατηθεί στα 4 δις αφού ουδείς γνωρίζει πόσο θα διαρκέσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, εάν θα υπάρξουν και ενεργειακές ευρωπαϊκές κυρώσεις κατά της Ρωσίας, ούτε ποιες είναι οι τελικές προθέσεις του Πούτιν ως προς τις ρωσικές ροές πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Η διάρκεια και η ένταση της κρίσης, εν ολίγοις, είναι απρόβλεπτη και ο λογαριασμός μπορεί να αποδειχθεί πολύ υψηλότερος.
Μια σκέψη εδώ με την οποία φλερτάρουν έντονα στελέχη του Μαξίμου είναι η χρήση του «μαξιλαριού» των 40 δις, από το οικονομικό επιτελείο όμως προβάλλονται έντονες επιφυλάξεις καθώς υπάρχει φόβος για το πώς θα αντιδράσουν οι αγορές.
Σε πολιτικό επίπεδο το ερώτημα στο οποίο θα κληθεί να απαντήσει η κυβέρνηση, εάν τελικά προχωρήσει στην επιβολή πλαφόν, είναι γιατί δεν εφάρμοσε εξ αρχής το μέτρο και άφησε τα νοικοκυριά να ασφυκτιούν οικονομικά και τους παρόχους ενέργειας να συσσωρεύουν υπερκέρδη. Με δεδομένο ωστόσο ότι ο δημοσκοπικός κλοιός σφίγγει συνέχεια, το πιθανότερο είναι πως εάν βρεθεί η δημοσιονομική διέξοδος τα πολιτικά ερωτήματα θα παρακαμφθούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου