Αυτό που τον ενδιαφέρει είναι η εργαλειοποίηση της πολιτικής, όπως και η εργαλειοποίηση οποιουδήποτε πράγματος μπορεί να του χρησιμεύσει ως εργαλείο.
Σκέφτηκε λοιπόν να μιλήσει για τη Χούντα με έναν τρόπο που να του επιτρέπει να την βάλει στο ίδιο τσουβάλι με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Λαϊκισμός, είπε.
Και λαϊκισμός είναι και η Χούντα και η Λεπέν και ο Πούτιν και ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Πολάκης και το κίνημα Δεν πληρώνω.
Αυτά βρήκε να πει για τη Χούντα.
Η Δεξιά του Μητσοτάκη δεν είναι σε θέση να παρουσιάσει στοιχειώδη δημοκρατική τσίπα ούτε για τα μάτια του κόσμου.
Γιατί προφανώς δεν διαθέτει ούτε ίχνος.
Και παράλληλα βέβαια, αποφεύγοντας ακόμα και τη λέξη «Χούντα», έκλεισε λίγο και το ματάκι στην Ακροδεξιά.
Γιατί του χρειάζεται προφανώς.
Στον αγώνα εναντίον του λαϊκισμού.
Τι τον ενδιαφέρει τι έγινε το 1967;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου