Το φετινό Πάσχα βρίσκει τον Κυριάκο Μητσοτάκη υπό την ασφυκτική πίεση της κοινής γνώμης λόγω της αδυναμίας της κυβέρνησης να διαχειριστεί την ενεργειακή κρίση και το τσουνάμι της ακρίβειας που πλήττει σφοδρά τον οικογενειακό προϋπολογισμό. Βρίσκει την κυβερνητική φθορά ολοένα να βαθαίνει.
Βρίσκει τους «γαλάζιους» βουλευτές να γίνονται αποδέκτες πολύ μεγάλης δυσαρέσκειας από τους πολίτες στις εκλογικές τους περιφέρειες.
Βρίσκει τη συζήτηση περί πρόωρων εκλογών τον Οκτώβριο να αναζωπυρώνεται σε κυβερνητικά γραφεία.
Βρίσκει στελέχη της Ν.Δ. να εκτιμούν ότι από το φθινόπωρο και μετά ανά πάσα στιγμή μπορεί να στηθούν οι κάλπες, παρά τις επαναλαμβανόμενες επίσημες δηλώσεις του πρωθυπουργού ότι οι εκλογές θα γίνουν στα τέλη της άνοιξης του 2023.
Και βρίσκει και πολλά «γαλάζια» στελέχη να έχουν εκλάβει τη στροφή του Κυρ. Μητσοτάκη στο θέμα της αυτοδυναμίας και το άνοιγμα παράθυρου για κυβέρνηση συνεργασίας ως μήνυμα ηττοπάθειας που ρίχνει την αυτοπεποίθηση μεταξύ του εσωκομματικού ακροατηρίου.
Προσπαθώντας να φρενάρει όλο αυτό το κλίμα, ο πρωθυπουργός επιχειρεί να δημιουργήσει στους πολίτες μια αίσθηση παροχών και σε αυτό το πλαίσιο αποφασίστηκε από το μέγαρο Μαξίμου οι ανακοινώσεις για την, ούτως ή άλλως προαναγγελθείσα εδώ και καιρό, αύξηση του κατώτατου μισθού από την 1η Μαΐου να επισπευστούν και να γίνουν πριν από το Πάσχα και όχι μετά από αυτό.
Μια αύξηση βέβαια που εκτός από καθυστερημένη αποδείχτηκε και ανεπαρκής, αφού έχει ήδη εξανεμιστεί από την ακρίβεια και τον πληθωρισμό που πλήττουν σφοδρά τους πολίτες, οι οποίοι έχουν ήδη δει τους μισθούς τους να τσακίζονται κατά τη δεκαετία των μνημονίων.
Κατά τα λοιπά, η κυβέρνηση παραμένει αδρανής στο πεδίο της ανάληψης πρωτοβουλιών σε εθνικό επίπεδο απέναντι στις ανατιμήσεις και επιμένει να εξαρτά τις όποιες δικές της κινήσεις από το τι αποφάσεις θα παρθούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο, εξακολουθώντας έτσι να πετά την μπάλα των προσδοκιών στο γήπεδο της Ευρώπης.
Και μάλιστα όταν η σύνοδος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου δεν είναι προγραμματισμένη να γίνει σύντομα αλλά στις 30-31 Μαΐου.
Την ίδια ώρα την πίεση που αισθάνεται ο Κυρ. Μητσοτάκης ήρθε να ενισχύσει το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο προσέλκυσε τους προβολείς πάνω του τις προηγούμενες ημέρες προκαλώντας εκνευρισμό στον πρωθυπουργό.
Εξ ου και προδίδοντας τον εκνευρισμό αυτόν, ο ίδιος ο πρωθυπουργός επιδόθηκε σε αλλεπάλληλες επιθέσεις κατά του συνεδρίου της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ο κ. Μητσοτάκης επιχειρεί τώρα να τραβήξει τους προβολείς στο συνέδριο της Ν.Δ. που θα διεξαχθεί στην Αθήνα στις 6-8 Μαΐου, μέσα από το οποίο θα προσπαθήσει να «ζυμώσει» κομματικά στελέχη που δυσφορούν γιατί νιώθουν ότι τα ίδια και το κόμμα είναι αποκομμένα από τη διακυβέρνηση του «επιτελικού κράτους» και να συσπειρώσει το εσωκομματικό ακροατήριο εν όψει των επικείμενων εκλογών όποτε και αν τελικά γίνουν.
Υποβάθμιση συνεδρίου
Βέβαια το συνέδριο της Ν.Δ. έχει φροντίσει ο ίδιος ο πρωθυπουργός να το υποβαθμίσει, αφού δεν περίμενε πρώτα να διεξαχθεί ούτως ώστε να εκλέξει Πολιτική Επιτροπή και αυτή με τη νέα της σύνθεση να εκλέξει γραμματέα του κόμματος, αλλά έχει ήδη προχωρήσει στην αλλαγή του γραμματέα.
Ετσι ο κ. Μητσοτάκης ψάχνει τώρα να επινοήσει νέα «διλήμματα» εν όψει του συνεδρίου αλλά και εν όψει εκλογών.
Σε αυτό το πλαίσιο επαναλαμβάνει τις τελευταίες μέρες στο κομματικό του ακροατήριο ότι η Ν.Δ. και ο ίδιος δεν ανήκουν ούτε στη Δεξιά ούτε στην Αριστερά και ότι ο διαχωρισμός αυτός είναι παρωχημένος και πρέπει να αντικατασταθεί με την αντίθεση «προόδου» και «οπισθοδρόμησης».
Στη «γαλάζια» προσυνεδριακή συζήτηση στο Χαλάνδρι πήρε αφορμή από τη σύγκρουση Μακρόν - Λεπέν στη Γαλλία για να φτάσει στο «gov.gr» και να πει ότι «όλα αυτά τα ωραία πράγματα δεν είναι ούτε δεξιά, ούτε κεντρώα, ούτε αριστερά. Είναι σωστά και προοδευτικά».
Αντιστοίχως στο Ηράκλειο Κρήτης είπε ότι «τα χρώματα των παλιών κομματικών ορίων ξεθωριάζουν. Μαζί τους ξεθωριάζουν και τα όποια ιδεολογικά πρόσημα.
Το σχήμα Αριστερά-Δεξιά μοιάζει να μη χωρά στην εποχή μας. [...]
Δίνει το σχήμα αυτό τη θέση του στο δίλημμα πρόοδος ή οπισθοδρόμηση».
Ασφαλώς στη σκοπιμότητα της επινόησης αυτής περιλαμβάνεται και η προσπάθεια του κ. Μητσοτάκη να αποδυναμώσει τις διαχωριστικές γραμμές Δεξιάς-Κέντρου, έτσι ώστε όχι μόνο να επιχειρήσει να συγκρατήσει τον επαναπατρισμό ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ που είχαν πάει στη Ν.Δ., αλλά και να διατηρηθεί ανοιχτή η διέξοδος μιας μετεκλογικής συνεργασίας με το ΚΙΝ.ΑΛΛ.
Μόνο που η επαγγελία του τέλους του ιστορικού πολιτικού διαχωρισμού Δεξιάς-Αριστεράς δεν είναι καθόλου μοντέρνα.
Κι επειδή ο πρωθυπουργός την εμπνεύστηκε με αφορμή τις γαλλικές προεδρικές εκλογές, ας θυμίσουμε ότι στη Γαλλία έχει απαντηθεί με αφοπλιστικό τρόπο εδώ και σχεδόν έναν αιώνα από τον Γάλλο φιλόσοφο Αλέν:
«Οταν με ρωτούν αν η τομή μεταξύ των κομμάτων της Δεξιάς και των κομμάτων της Αριστεράς, των οπαδών της Δεξιάς και των οπαδών της Αριστεράς, εξακολουθεί να έχει κάποιο νόημα, η πρώτη ιδέα που μου έρχεται είναι ότι ο άνθρωπος που κάνει αυτή την ερώτηση σίγουρα δεν είναι άνθρωπος της Αριστεράς» (Δεκέμβριος 1930, περιλαμβάνεται στον τόμο «Propos de politique», 1934).
Η πασίγνωστη αυτή ρήση του Αλέν χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα για τους επίδοξους «νεωτεριστές» που βαυκαλίζονται ότι κατάργησαν τον διαχωρισμό Δεξιάς-Αριστεράς.
Και επειδή ο κ. Μητσοτάκης έχει ο ίδιος δηλώσει ότι παρακολουθεί τηλεοπτικά πολιτικά θρίλερ, όπως το ισπανικό «La Casa de Papel» (Η τέλεια ληστεία), ασφαλώς θα έχει δει και τη γνωστή γαλλική σειρά «Les hommes de l’ ombre» (Οι άνθρωποι του παρασκηνίου) που προβάλλεται στο ERTFLIX.
Σε ένα σημείο του δεύτερου επεισοδίου της συζητείται μεταξύ ενός πατέρα και μιας κόρης η πολιτική τοποθέτηση μιας υποψήφιας προέδρου της Δημοκρατίας και ακούγονται τα ακόλουθα:
ΚΟΡΗ: «Δήλωσε σε περιοδικό ότι δεν υπάρχει καμιά διαφορά μεταξύ Δεξιάς και Αριστεράς».
ΠΑΤΕΡΑΣ: «Αυτό την τοποθετεί στη Δεξιά».
ΚΟΡΗ: «Εννοείς στο Κέντρο;»
ΠΑΤΕΡΑΣ: «Καλά, δεν σας δίδαξαν Αλέν στο Πανεπιστήμιο; Οσοι θεωρούν ότι Δεξιά και Αριστερά ταυτίζονται, ανήκουν στη Δεξιά».
Αυτά τα προφανή φαίνεται ότι ξεχνάει ο κ. Μητσοτάκης, όπως συνέβαινε στη Γαλλία τον Μεσοπόλεμο και υποχρεώθηκε ο Αλέν να διατυπώσει το ειρωνικό του σόφισμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου