Ήταν αναπόφευκτη η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία;
Κατά την εκπρόσωπο του υπουργείου Εξωτερικών της Κίνας Hua Chunying, ο Αμερικανός Πρόεδρος θα μπορούσε να εμποδίσει αυτόν τον πόλεμο, δίνοντας απλώς την υπόσχεση ότι η Ουκρανία δεν θα ενταχθεί ποτέ στο ΝΑΤΟ.
Μια υπόσχεση που είχε δοθεί στη Ρωσία από το 1989, όταν συμφώνησε στην επανένωση των δύο Γερμανιών με δέσμευση του ΝΑΤΟ να μην επεκταθεί ούτε ίντσα ανατολικά!
Και εξηγεί: «Στην πραγματικότητα, ήθελαν η Ρωσία να εισβάλει στην Ουκρανία. Διότι, πρώτον, αυτό δίνει στην κυβέρνηση Μπάιντεν μια καθαρή δικαιολογία να επιβάλει δρακόντειες κυρώσεις που συνιστούν μια σύγχρονη πολιορκία κατά της Ρωσίας και κατά του ρωσικού λαού.
Και, δεύτερον, το βιομηχανικό στρατιωτικό σύμπλεγμα θα επωφεληθεί κερδίζοντας κι άλλους τόνους χρημάτων...».
Και τώρα τι γίνεται;
Είναι ελεύθερος να αποφασίσει για τις εξελίξεις και τα συμφέροντα του ουκρανικού λαού ο Πρόεδρος Ζελένσκι;
Γιατί αφήνουν μόνους τους Ουκρανούς απέναντι στην υπέρμετρη ισχύ του ρωσικού στρατού;
Γιατί δεν μεσολάβησαν γρήγορα για να πετύχουν συμφωνία στις διαπραγματεύσεις;
Στο άρθρο την προηγούμενη Κυριακή γράφαμε ότι:
«Για τις Ηνωμένες Πολιτείες, η Ουκρανία είναι ένα πιθανό hot spot εναντίον της Ρωσίας. Εάν δημιουργεί εντάσεις με τη Ρωσία, μπορεί να την αποδυναμώσει.
Η Ρωσία θα ξόδευε πολλούς πόρους, θα χτυπιόταν με κυρώσεις και δεν είναι τόσο σαφές για πόσο καιρό θα επιβίωνε από μια μεγάλη κλιμάκωση στην Ουκρανία».
Πλην όμως η Ουκρανία έχοντας σύνορα με τη Ρωσία δεν είναι εύκολο να γίνει Αφγανιστάν χωρίς συνέπειες για τον κόσμο και ειδικά για την αφελή Ευρώπη, που πρόθυμα ανέλαβε το κόστος του αμερικανικού σχεδίου.
Αναφερόμαστε στις κυρώσεις και το δυτικό αμόκ κατά της Ρωσίας και των Ρώσων διαχρονικά (!) σε βαθμό πρωτοφανούς ανατριχίλας, με αποκλεισμούς στον αθλητισμό, τις τέχνες, τη μουσική και τα πανεπιστήμια!
Η δημοκρατική Δύση έχει χάσει την ψυχραιμία της και αποκαλύπτει ένα πρόσωπο που κατάφερνε να κρύβει, παρά τα αμέτρητα εγκλήματα σε αδύναμες χώρες.
Στην οκταετή διακυβέρνηση του Μπάρακ Ομπάμα οι ΗΠΑ βομβάρδισαν επτά χώρες, Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη, Πακιστάν, Σομαλία, Συρία, Υεμένη, και παρ' όλα αυτά, ως αποδεδειγμένα «ειρηνοποιός», ο Αμερικανός Πρόεδρος βραβεύτηκε με το Nobel Ειρήνης!
Συνολικά, από το 1980, οι ΗΠΑ, εκτός από το έγκλημα στη Σερβία, τη βίαιη απόσπαση του Κοσσυφοπεδίου και την εισβολή με ψεύτικα στοιχεία στο Ιράκ, έχουν βομβαρδίσει 14 χώρες.
Ο αριθμός των νεκρών από όλους τους σύγχρονους πολέμους στη Μέση Ανατολή ξεπερνά τα 4 εκατομμύρια, χώρια τα εκατομμύρια μετανάστες πολέμου στην Ευρώπη. Και τελικά, αντί να αφανίσει την τρομοκρατία, δημιούργησε τον ISIS και παρέδωσε το Αφγανιστάν στους Ταλιμπάν!
Ας μην ξεχνάμε ότι η πρώτη απόπειρα εγκλωβισμού της Ουκρανίας στα αμερικανικά σχέδια άρχισε επί Ομπάμα το 2013 και το 2014, με την οργάνωση των διαδηλώσεων που τελικά ανέτρεψαν τον εκλεγμένο, φιλορώσο Πρόεδρο της Ουκρανίας, κάτι που ποτέ δεν χαρακτηρίστηκε πραξικόπημα από την Ευρώπη!
Και μέσα στον ορυμαγδό, η Γερμανία ανακοίνωσε ότι επανεξοπλίζεται δαπανώντας σε πρώτη φάση 100 δισ. ευρώ εφέτος (!) και δημιουργώντας εθνικό στρατό για πρώτη φορά μετά την ήττα της στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ποιο είναι το σχέδιο;
Όπως είπε στην ομιλία του ο καγκελάριος Όλαφ Σόλτς, η Γερμανία θα απεξαρτηθεί τελείως από το ρωσικό φυσικό αέριο, επενδύοντας σε υποδομές υγροποιημένου φυσικού αερίου LNG (από τις ΗΠΑ, φυσικά!) και επεκτείνοντας χρονικά τη λειτουργία των πυρηνικών της εργοστασίων.
Δεσμεύτηκε επίσης να στείλει αντιαρματικά και αντιαεροπορικά στο Κίεβο.
Με λίγα λόγια, το Βερολίνο αναλαμβάνει την «αντιπροσωπεία» των ΗΠΑ στην Ευρώπη απέναντι στη Ρωσία Τα αμαρτήματα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου έχουν παραγραφεί!
Τι θα ακολουθήσει, κανείς δεν ξέρει.
Αντέχει η Ευρώπη το κόστος ενός σκληρού, τυφλού Ψυχρού Πολέμου που θα πλήξει την οικονομία της και το βιοτικό επίπεδο ζωής των πολιτών της;
Όλες οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν τις ίδιες δυνατότητες να ανταποκριθούν στο ανυπολόγιστο ενεργειακό κόστος και την επαρκή προμήθεια πρώτων υλών;
Έχει σκεφτεί κανείς ότι ΗΠΑ και Ε.Ε. δεν είναι ο κόσμος όλος, ότι το 59,5% του παγκόσμιου πληθυσμού κατοικεί στην Ασία, εκεί όπου παράγεται το 55% του παγκόσμιου ΑΕΠ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου