Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2022

Τι εστί Μητσοτάκης το έχουν καταλάβει όλοι, ακόμα και πολλοί από τους δικούς του, στα χρόνια της απολυταρχικής του διακυβέρνησης.Δεν έχουμε να κάνουμε με τον Καραμανλή, που αποχώρησε από τη διακυβέρνηση όταν διαπίστωσε ότι δεν μπορούσε να διαχειριστεί τον κατήφορο της οικονομίας. Ούτε με τον Τσίπρα, που προκήρυξε πρόωρες εκλογές, αν και ήξερε ότι θα τις χάσει, όταν οι ευρωεκλογές έδειξαν αλλαγή στους συσχετισμούς. Έχουμε να κάνουμε με τον Μητσοτάκη.


 





Τι εστί Μητσοτάκης το έχουν καταλάβει όλοι, ακόμα και πολλοί από τους δικούς του, στα χρόνια της απολυταρχικής του διακυβέρνησης


Είναι καιρός για τον ΣΥΡΙΖΑ και για όσους προσβλέπουν στην πρόοδο να αρχίσουν να σκέφτονται πολύ σοβαρά την επόμενη μέρα.

 Γιατί όλα τα σημάδια δείχνουν ότι διανύουμε τη χειρότερη περίοδο της χειρότερης κυβέρνησης από τη Μεταπολίτευση - την αποδρομή της.

 Και δεν έχουμε να κάνουμε με τον Καραμανλή, που αποχώρησε από τη διακυβέρνηση όταν διαπίστωσε ότι δεν μπορούσε να διαχειριστεί τον κατήφορο της οικονομίας.

 Ούτε με τον Τσίπρα, που προκήρυξε πρόωρες εκλογές, αν και ήξερε ότι θα τις χάσει, όταν οι ευρωεκλογές έδειξαν αλλαγή στους συσχετισμούς. 

Έχουμε να κάνουμε με τον Μητσοτάκη.

Τι εστί Μητσοτάκης το έχουν καταλάβει όλοι, ακόμα και πολλοί από τους δικούς του, στα χρόνια της απολυταρχικής του διακυβέρνησης. 

Χρόνια φθοράς, διαφθοράς, κοινωνικής δήωσης, ντελίβερι, ανικανότητας, αναξιοκρατίας - βάλτε όσους χαρακτηρισμούς θέλετε εδώ, μέσα θα είστε. 

Αλλά κυρίως χρόνια που απέδειξαν ότι ο ολίγιστος αυτός, που οι βαρόνοι φούσκωσαν ως αλύγιστο μέχρι Μαξίμου, δεν έχει κανενός είδους συναίσθηση ευθύνης, ενσυναίσθηση, εθνική ευαισθησία. 

Αντιμετωπίζει και σχεδιάζει ήδη την απόδρασή του, όπως περίπου κάποιοι δικτάτορες της Λατινικής Αμερικής σε παλιότερες δεκαετίες.

Τι κάνει, δηλαδή; 

Πρώτον, φροντίζει τον εαυτούλη του, μην τυχόν και κακοπέσουν αυτός, τα παιδιά, τα εγγόνια, η σύζυγος, τα πεθερικά, τα ανίψια, τα μικρανίψια, οι μέλλοντες πρωθυπουργοί. Πέντε, τρία, δύο, είναι ο αλγόριθμος του Μαξίμου. 

Και η βιασύνη να χρεωθούμε όλοι την απρόσκοπτη συνέχεια της πολυτελούς του διαβίωσης είναι ένα από τα κίνητρα των deals που διαπράττει με ρυθμούς φαστ τρακ. Εξοπλισμοί, ιδιωτικοποιήσεις, εξυπηρετήσεις, σχολιάζουν την αρχαία διαβεβαίωση: Άμμες δε γ’ εσόμεθα πολλώ κάρρονες.  

Στα βήματα του αείμνηστου πατρός κι ακόμα καλύτερος στη σχετική τέχνη ο γιος.

Το δεύτερο όμως είναι το χειρότερο. 

Μιλάμε για το τρίπτυχο: 

Ρημάζει - βολεύει - υπονομεύει. 

Ρημάζει την οικονομία και την κοινωνική συνοχή - αυτό δεν θέλει επιχειρήματα. Βολεύει τα καθεστωτικά βιογραφικά άνετου βίου στη ΔΕΗ, στις δημόσιες επιχειρήσεις, στο κράτος. Όπου υπάρχει χρήμα ανοίγει τρύπα να χωθούν. 

Και υπονομεύει την επερχόμενη προοδευτική κυβέρνηση με όλους τους δυνατούς τρόπους. Θα της παραδώσει μια οικονομία έτοιμη για κραχ, μα κοινωνία έτοιμη να εκραγεί, μια εμπιστοσύνη στο πολιτικό σύστημα κάτω του μηδενός.

 Μια Ελλάδα εξουθενωμένη οικονομικά, κοινωνικά και ηθικά.

Θα της παραδώσει τον Στουρνάρα, τα golden boys δεμένα με πανάκριβες συμβάσεις, τη ΔΕΗ δεμένη χειροπόδαρα, 

το ΕΣΥ ρημαγμένο, την Παιδεία  κεραμιδαριό, τη Δικαιοσύνη θου Κύριε, τα ιλιγγιώδη χρέη από εξοπλιστικά και αρπακτικά.

 Ένα σύμπαν διεφθαρμένο και βίαιο. Και βέβαια τη λούμπεν κατσαρόλα. 

Γερούν, γερά, χάσαμε τον παρά. Εστέ έτοιμοι και εφ’ όπλου σκούπα, λοιπόν. 

Οι εκλογές είναι μόνο η αρχή…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου