Το ανοδικό κρεσέντο κερδών των εισηγμένων στο Χρηματιστήριο Αθηνών εταιρειών συνεχίζεται! Υστερα από τα οικονομικά αποτελέσματα του 6μήνου 2021, που κατέδειξαν την ορμητική επάνοδο των εισηγμένων στην κερδοφορία, η τάση επιβεβαιώνεται «πανηγυρικά» με τα οικονομικά αποτελέσματα του 9μήνου.
Παρόλο που λείπουν τα στοιχεία για (λίγες τον αριθμό) σημαντικές εταιρείες και παρόλο που υπάρχουν και οι εξαιρέσεις ζημιογόνων αποτελεσμάτων, ο κανόνας είναι αδιαμφισβήτητος: τα κέρδη των εισηγμένων ανακάμπτουν θεαματικά το 2021 ύστερα από τις μεγάλες απώλειες το 2020 λόγω της πανδημίας και των λόκνταουν.
Η τάση ορμητικής ανάκαμψης των κερδών καταδείχθηκε ήδη με τα οικονομικά αποτελέσματα του εξαμήνου του 2021. Οπως γράψαμε σχετικά («Εφ.Συν.», 14/11/2021, «Αλμα κερδών, στασιμότητα μισθών»), τα κέρδη των εισηγμένων εταιρειών ανέκαμψαν στο εξάμηνο και μάλιστα σε επίπεδα πάνω από το αντίστοιχο εξάμηνο του 2019!
Η τάση αυτή επιβεβαιώνεται -και μάλιστα ακόμη εμφατικότερα- με τα αποτελέσματα του 9μήνου. Ιδιαίτερα εντυπωσιακή είναι η αύξηση των κερδών το 9μηνο σε σχέση με το εξάμηνο του 2021. Στον πίνακα παραθέτουμε τις πιο «θεαματικές» επιδόσεις, αλλά η τάση είναι γενική.
Υπάρχουν βέβαια και οι εξαιρέσεις σε αυτόν τον κανόνα. Κυρίως -αν και όχι αποκλειστικά- αφορούν δύο κατηγορίες επιχειρήσεων:
● Τις κατασκευαστικές-δομικών υλικών, όπου παραμένουν κερδοφόρες και εύρωστες ο ηγεμόνας του κλάδου Τιτάν, η Δομική Κρήτης, η Κλουκίνας-Λάππας, η AVAX και η ΕΚΤΕΡ, ενώ η Ελλάκτωρ, η ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ, η Ιντρακάτ, η Βιοτέρ, η Τεχνική Ολυμπιακή και η Κέκρωψ εμφανίζονται ζημιογόνες (ωστόσο στις δύο μεγαλύτερες κατασκευαστικές τα μεγάλα ανεκτέλεστα υπόλοιπα έργων υπόσχονται ανάκαμψη κερδοφορίας στο εγγύς μέλλον).
● Τις ναυτιλιακές, και για την ακρίβεια την Attica Group, που κατέγραψε μεγάλες ζημίες στο εξάμηνο και δεν είχε βγει από αυτές (παρότι μειώθηκαν σημαντικά) ούτε στο εννεάμηνο με την αυξημένη κίνηση του καλοκαιριού.
Οι πρωταθλητές
Οσον αφορά τον κανόνα, δηλαδή τη θεαματική ανάκαμψη των κερδών, αυτή αφορά όλους τους βασικούς κλάδους: την ενέργεια (προϊόντα πετρελαίου, ηλεκτρισμός), τη βαριά βιομηχανία (πλαστικά-αλουμίνιο-χαλκός-σίδηρος), την ύδρευση, τα λιμάνια, την πληροφορική, τις τηλεπικοινωνίες (όπου δεσπόζει το «μεγαθήριο» ΟΤΕ), τα παιχνίδια (όπου οι δύο εισηγμένες του κλάδου, η AS Company και η JUMBO, καταγράφουν θεαματική αύξηση κερδών), τα τρόφιμα - ποτά, τις φαρμακευτικές, τις real estate, αλλά και κάποιους μονήρεις «πρωταθλητές» όπως η καπνεμπορική Καρέλιας, η Auto Hellas στις ενοικιάσεις αυτοκινήτων και η επενδυτική Quest Holdings.
Αυτού του τύπου οι μονήρεις «πρωταθλητές» μαζί με την JUMBO, τις εταιρείες της βαριάς βιομηχανίας και τα πρώην κρατικά μονοπώλια στην ενέργεια, τις τηλεπικοινωνίες, τον τζόγο (ΟΠΑΠ), τα λιμάνια και την ύδρευση είναι ο «σκληρός» και με πάγια-ισχυρή κερδοφορία πυρήνας της ελληνικής οικονομίας. Γύρω του αναπτύσσονται μεσαίας και μικρής εμβέλειας κερδοφόρες επιχειρήσεις στους τομείς που προαναφέραμε.
Ωστόσο, το… συνδικαλιστικό όργανο των εργοδοτών, στην ουσία το «συνδικάτο των εισηγμένων», ο ΣΕΒ, δεν αρκείται σε αυτά. Διατυπώνει διαρκώς προς την κυβέρνηση παραινέσεις, προτάσεις, αλλά και απαιτήσεις. Η πλέον πρόσφατη απαίτησή του, διατυπωμένη διά χειλέων του προέδρου του, Δημήτρη Παπαλεξόπουλου, είναι να στηρίξει η κυβέρνηση και τις επιχειρήσεις για να αντισταθμίσουν το αυξημένο ενεργειακό κόστος, για να παραμείνουν ανταγωνιστικές διεθνώς. Ωστόσο, το αυξημένο ενεργειακό κόστος αφενός είναι γενικευμένη κατάσταση διεθνώς και αφετέρου μετακυλίεται από τις επιχειρήσεις στις τιμές των προϊόντων. Ιδιαίτερα οι εισηγμένες έχουν τη δυνατότητα να απορροφήσουν μεγάλο μέρος του χωρίς να ανεβάσουν τις τιμές αν συμβιβαστούν με ένα μικρότερο ποσοστό κέρδους.
Πέραν τούτου όμως, οι επιχειρήσεις έχουν πολλαπλώς και γενναία επιδοτηθεί τα τελευταία χρόνια, οπότε οι διαρκείς εκκλήσεις τους προς το κράτος για βοήθεια αποτελούν πρόκληση. Ιδιαίτερα μάλιστα αν αξιολογήσουμε την απλόχερη στήριξη που τους έχει παράσχει το κράτος σε πλήρη αντίστιξη με την απουσία στήριξης στην εργασία.
Η Ελλάδα είναι η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα όπου ο κατώτατος μισθός εξακολουθεί να είναι κάτω από τα επίπεδα του 2011, δηλαδή επί μία δεκαετία και πλέον, και, παρά το κρεσέντο ανάκαμψης των κερδών, η κυβέρνηση αποφεύγει οποιαδήποτε δέσμευση για τον χρόνο και το ύψος της προαναγγελθείσας αύξησής του.
Σε κάθε περίπτωση, ουδείς αναμένει ουσιαστική αύξηση.
O ΣΕΒ πάντως δεν διακατέχεται από τέτοιες ανησυχίες, ούτε έχει εκδηλώσει την πρόθεση να ηγηθεί… καμπάνιας για την αύξηση του κατώτερου μισθού, αν όχι σαν «μέρισμα» στα πολύ υψηλά κέρδη τους (στα οποία οι εργαζόμενοι έχουν αδιαμφισβήτητα κάποια συμβολή…), τουλάχιστον σαν αντιστάθμισμα στις υψηλές τιμές των προϊόντων με τις οποίες οι επιχειρήσεις-μέλη του επιβαρύνουν το βαλάντιο των εργαζόμενων-καταναλωτών…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου