«Ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος», λέει το αρχαϊκό γνωμικό, σε μία από τις πολλές εκδοχές του.
Ο αμετροεπής υπουργός Ανάπτυξης -ο πιο ευεργετημένος των ΜΜΕ, αλλά σταθερά αχάριστος απέναντί τους-, που πριν από μία εβδομάδα καταλόγισε «αχαριστία» στις επιχειρήσεις του κλάδου της εστίασης, προφανώς μετάνιωσε ανακαλύπτοντας χθες το τεράστιο επίτευγμά του: κατάφερε να θυμώσει και να συσπειρώσει τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις του κλάδου.
Η επιτυχία της κινητοποίησης, αφού κατέβασαν τα ρολά σχεδόν 100.000 επιχειρήσεις με 400.000 εργαζομένους, το γεγονός ότι ακόμη και μεγάλες αλυσίδες αναγκάστηκαν να κλείσουν σε ορισμένες περιοχές τα καταστήματά τους για να μην έρθουν σε κραυγαλέα αντίθεση με τον υπόλοιπο κλάδο, φέρνει την κυβέρνηση σε τροχιά σύγκρουσης με έναν τομέα της οικονομίας που μπορεί και να θεωρούσε «φυσικό» και σταθερό σύμμαχό της.
Η εστίαση, ως κατ' εξοχήν τομέας υγειονομικού ενδιαφέροντος, πιέστηκε εξαιρετικά από την πανδημία και τα περιοριστικά μέτρα. Χρήματα, ενισχύσεις και διευκολύνσεις, έστω και με μεγάλες ανισότητες και αποκλεισμούς, δόθηκαν στον κλάδο, δεν υπάρχει αμφιβολία. Αλλά αποδείχθηκε ότι τα μέτρα στήριξης ήσαν και περιορισμένα και ακατάλληλα για την ιδιομορφία του κλάδου.
Η τακτική του «ακορντεόν» που εδώ και ενάμιση χρόνο ακολουθεί η κυβέρνηση, άλλοτε για να υπηρετήσει τον εξωραϊσμό της αποτυχημένης πολιτικής της στην πανδημία, άλλοτε για να διευκολύνει το βιαστικό άνοιγμα του τουρισμού και άλλοτε για να επιβάλει το ιδιότυπο «λοκντάουν των ανεμβολίαστων», έχει σπάσει τα νεύρα των μικροεπιχειρηματιών του κλάδου.
Μεταξύ άλλων γιατί η εστίαση έχει την ιδιομορφία της μεγάλης ευαισθησίας της πρώτης ύλης. Τα τρόφιμα δεν είναι παπούτσια ή ηλεκτρικές συσκευές για να στοκαριστούν επ' αόριστον.
Εχουν ημερομηνίες λήξης.
Και γι' αυτό οι τζίροι του κλάδου είναι ανάλογα ευαίσθητοι στις παλινωδίες των κυβερνητικών μέτρων, που από τη μια στιγμή στην άλλη γεμίζουν ή αδειάζουν τα τραπέζια των εστιατορίων, των μπαρ και όλων των συναφών επιχειρήσεων.
Σε αυτές τις παλινωδίες έρχεται να προστεθεί και η κρίση ακρίβειας που ήδη περνά στο κόστος των προμηθειών και στους τιμοκαταλόγους των εστιατόρων, απειλώντας με νέο κούρεμα τους τζίρους τους.
Ο αυτοπεριορισμός της κυβέρνησης σε ρόλο απαθούς παρατηρητή ανησυχεί, θυμώνει και συσπειρώνει απέναντί της τα πιο ανυποψίαστα στρώματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου