Χάρη στην μοναδική στα χρονικά μιντιακή ασυλία της κυβέρνησης, ο,τιδήποτε και να συμβεί δεν αποτελεί σκάνδαλο.
Παραδείγματα εργασίας:
► Στη Νορβηγίδα πρωθυπουργό Ε.Σόλμπεργκ επιβλήθηκε πρόστιμο για παραβίαση των μέτρων προστασίας από την πανδημία αλλά εδώ είτε ο πρωθυπουργός πάει στην Πάρνηθα παραβιάζοντας την απαγόρευση διαδημοτικών μετακινήσεων είτε παρακαθίσει σε γεύμα συνωστισμού όπως έκανε στην Ικαρία, δεν τρέχει τίποτα.
► Αλλωστε δεν τρέχει τίποτα για ακόμη πιο σοβαρές υποθέσεις όπως η καθυστέρηση των αποφάσεων για λήψη μέτρων στη Θεσσαλονίκη που οδήγησε την πόλη σε υγειονομικό αδιέξοδο μετά τον εορτασμό του Αγίου Δημητρίου σε συνθήκες διασποράς του κορονοϊού. Ούτε βέβαια όταν στα Θεοφάνεια η Εκκλησία παραβίασε το νόμο χάρη στην απάθεια της κυβέρνησης.
► Πεθαίνουν άνθρωποι εκτός ΜΕΘ επειδή δεν βρίσκουν κρεβάτι στην εντατική αλλά και πάλι δεν ανοίγει μύτη αφού πρόκειται μόνο για το 20% (Παπαευαγγέλου) ή κατ άλλη εκδοχή (Μητσοτάκης) δεν υπάρχει τέτοιο θέμα γιατί όποιος χρειάζεται εισαγωγή στη ΜΕΘ εξυπηρετείται (Κοντοζαμάνης). Τι κι αν φωνάζουν οι γιατροί ότι χάνονται ζωές λόγω αδυναμίας των δημόσιων νοσοκομείων να ανταποκριθούν στις ανάγκες. τι κι αν υπάρχουν μαρτυρίες συγγενών θυμάτων που βεβαιώνουν ότι οι δικοί τους έχασαν τη ζωή τους γιατί δεν είχαν τη φροντίδα που έπρεπε... Τίποτα δεν είναι αρκετό για να αναδειχθούν, πόσο μάλλον για να αναληφθούν, πολιτικές ευθύνες.
► Είτε πρόκειται για τη "λίστα Πέτσα" και για απευθείας αναθέσεις (πχ από την γγ αντεγκληματικής πολιτικής Σ. Νικολάου) ή για την εταιρεία που θα προμήθευε εκατομμύρια self tests και κηρύχθηκε έκπτωτη είτε για αστυνομική βία και αυθαιρεσία (πχ στη Νέα Σμύρνη), είτε γελάει ο κόσμος με τις μάσκες-γίγας στους μαθητές που μετά εξαφανίστηκαν είτε προσλαμβάνονται αντί για υγειονομικό προσωπικό οπλίτες και ειδικοί φρουροί για τα πανεπιστήμια, η αρνητική δημοσιότητα για την κυβέρνηση κρατά λίγες ώρες και τα πολλά φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ κάνουν εργώδεις προσπάθειες για να σβήσουν τη φωτιά.
Στην εικονική πραγματικότητα που διαμορφώνεται από τον προπαγανδιστικό μηχανισμό της κυβέρνησης δεν υπάρχουν σκάνδαλα παρά μόνο σκανδαλώδεις καταγγελίες μιας λαϊκιστικής αντιπολίτευσης που λασπολογεί.
► Δεν ήταν σκάνδαλο η προνομιακή μεταχείριση του κατηγορουμένου για βιασμούς ανηλίκων πρώην καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου Δημήτρη Λιγνάδη. Ούτε η επιλογή του εξέθεσε το Μέγαρο Μαξίμου ούτε η σιωπή και η συγκάλυψη όταν πρωτοσηκώθηκε το κύμα των αποκαλύψεων ούτε η καθυστέρηση των αρχών στην έρευνα του σπιτιού του και του υπολογιστή του.
► Δεν ήταν σκάνδαλο η ισχυρή αστυνομική προστασία του Μένιου Φουρθιώτη ούτε ότι δεν ζητήθηκαν πίσω τα χρήματα που πήρε παράνομα από το Δημόσιο ούτε ότι δεν κλήθηκε να λογοδοτήσει για τον τραμπουκισμό του μέσα στο υπουργείο Εργασίας.
► Και φυσικά δεν είναι σκάνδαλο οι πολιτικές πιέσεις στην επιτροπή των επιστημόνων του υπουργείου Υγείας για να εγκρίνουν μέτρα που έχει προαποφασίσει η κυβέρνηση με οικονομικά κριτήρια. Η διαρροή των πρακτικών που δείχνει ότι το Μέγαρο Μαξίμου χειραγωγεί την επιτροπή Τσιόδρα και υπαγορεύει εισηγήσεις δεν απασχολεί το επιτελείο του πρωθυπουργού. Ούτε ένα σχόλιο, ούτε μία δήλωση. Και ασφαλώς, καμία πίεση από τα ΜΜΕ της συγκάλυψης και της συσκότισης.
Κάνουν, όμως, ένα λάθος.
Οταν παίζεται η αξιοπρέπεια και το μέλλον ισχυρών ανθρώπων, όπως τα μέλη της επιτροπής, γιατί η κυβέρνηση επιχειρεί να τους φορτώσει την ευθύνη της αποτυχίας και των θανάτων που θα μπορούσαν να αποφευχθούν αν..., δεν γίνεται να πάνε όλα σύμφωνα με τον κυβερνητικό σχεδιασμό.
Κάποιος θα αμυνθεί και θα αντιδράσει όπως μπορεί, δίνοντας λχ στη δημοσιότητα πρακτικά συνεδριάσεων ή, αργότερα, λέγοντας την αλήθεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου