Η καταγγελία του εκδότη του Documento Κώστα Βαξεβάνη για συμβόλαιο θανάτου εναντίον του από τον Μένιο Φουρθιώτη προκάλεσε δικαιολογημένο θόρυβο όχι μόνο γιατί είναι πρόσφατη η δολοφονία του δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβάζ, αλλά και επειδή ο αμφιλεγόμενος τηλεπαρουσιαστής έχει βρεθεί το τελευταίο διάστημα στο επίκεντρο αποκαλύψεων για παραβατική συμπεριφορά.
Υπό κανονικές συνθήκες η κραυγή ενός δημοσιογράφου ότι απειλείται η ζωή του θα αποτελούσε είδηση ανεξάρτητα από την κομματική του προτίμηση. Πόσο μάλλον όταν ο ηθικός αυτουργός τον οποίο κατονόμαζε ήταν τόσο γνωστό και τόσο σκοτεινό πρόσωπο.
Αλλά οι συνθήκες δεν είναι κανονικές.
Και αυτό επιβεβαιώνεται από τη σιωπή του αντιΣΥΡΙΖΑ συστήματος που προσπερνά με αδιαφορία, αν όχι με ενόχληση, τη διεξαγωγή έρευνας για τις καταγγελίες Βαξεβάνη.
Οταν ο δημοσιογράφος του ΣΚΑΪ Αρης Πορτοσάλτε διαμαρτύρεται -και σωστά- για τα τρικάκια και τις μπογιές του Ρουβίκωνα στην πολυκατοικία του, η κυβέρνηση σηκώνεται στο πόδι.
Τι είχε πάει επί τόπου ο Στέλιος Πέτσας για να φωτογραφηθεί μπροστά στα συνθήματα, τι αναρτήσεις γίνονται από τον Αδωνι Γεωργιάδη, τι υπουργοί και βουλευτές φωνάζουν ότι δεν θα περάσει ο φασισμός... Χαμός.
Η περίπτωση Βαξεβάνη αντιμετωπίζεται εντελώς διαφορετικά. Είναι ένας δημοσιογράφος μισητός για το Μέγαρο Μαξίμου, ο ίδιος ο πρωθυπουργός τον έχει καθυβρίσει δημόσια κάμποσες φορές, ενώ η εφημερίδα του εξαιρέθηκε προκλητικά από τη λίστα Πέτσα, ακριβώς για να καταδειχθεί ότι η ΝΔ βρίσκεται μαζί του σε "πόλεμο".
Αυτό επηρεάζει καταλυτικά τη στάση όλου του αντιΣΥΡΙΖΑ μπλοκ απέναντι στον κίνδυνο που αντιμετωπίζει. Τον απεχθάνονται και δεν συγκινούνται ούτε όταν δεν είναι στην επίθεση αλλά σε άμυνα. Τον μισούν και δεν του αναγνωρίζουν το δικαίωμα να φοβάται και να ζητά προστασία. Γι αυτούς είναι μόνο εχθρός, όργανο των αντιπάλων, δύναμη του κακού και δεν βλέπουν πάνω του ανθρώπινα χαρακτηριστικά.
Και εδώ φτάνουμε στο πιο επικίνδυνο σημείο της πόλωσης. Οι αρχές υποχωρούν μπροστά στον φανατισμό. Δεν υπάρχει ηθικός κώδικας και δεοντολογία, μόνο στρατόπεδα, σκληροί διαχωρισμοί, άσπρο και μαύρο. Η ελευθερία του τύπου είναι αδιαπραγμάτευτη εκτός αν πρόκειται για απεχθή εκδότη ή δημοσιογράφο. Το δικαίωμα στη ζωή είναι απόλυτο αλλά η αξία της ζωής σχετική όταν η απόσταση ανάμεσα σ "εμάς" και στους "άλλους" είναι τόσο μεγάλη.
►Στηρίζουμε τη δημοσιογραφική ανεξαρτησία αλλά όχι το Documento.
►Υπερασπιζόμαστε την ελευθερία της έκφρασης αρκεί να μην πρόκειται για "Ζαίους".
►Είναι θύμα βίας και απειλής ο Πορτοσάλτε αλλά όχι και ο Βαξεβάνης.
Για το κλίμα διχασμού και την τοξικότητα οι ευθύνες του ΣΥΡΙΖΑ είναι υπαρκτές. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να σκεπάσουν τη διαρκή ευθύνη του συστήματος Μητσοτάκη για το διασυρμό και τη στοχοποίηση των αντιπάλων τους. Προστάτευαν και συνομιλούσαν με τον Φουρθιώτη, συκοφαντούσαν και απαξίωναν τον Βαξεβάνη.
Αυτά δεν αλλάζουν, δεν ξεχνιούνται και έχουν σημασία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου