Προσωπικά αδιαφορώ αν ενας υφυπουργός είναι γκέι ή δεν είναι (αν και εύχομαι να έχει μία καλή προσωπική ζωή που θα του εξασφαλίζει προσωπική ισορροπία). Μ ενδιαφέρει όμως εάν είναι αποτελεσματικός στη δουλειά του. Γιατί τότε ναι αυτό είναι προοδος.

 

                                                         Nathalie Hatziantoniou

Από το Σκάι έως ορισμένα ποστ η τοποθέτηση του Νικόλα Γιατρομανωλάκη στην θέση του υφυπουργού Συγχρονου Πολιτισμού χαιρετίστηκε με ενθουσιασμό με μοναδική επισήμανση το γεγονός ότι εχει δηλώσει ανοιχτά γκέι.

Όμως όταν η σεξουαλική προτίμηση προβάλλεται ως αυταξία, τότε φοβάμαι ότι πάλι στον ίδιο λάκκο της διάκρισης πέφτουμε.

Ενας ανθρωπος που δηλώνει γκέι δεν είναι ξεχωριστός, λίγότερο ή περισσότερο ικανός από τους άλλους.

Δεν υποδηλώνει α-πριόρι προοδευτισμό δικό του, ούτε και κυβερνητικό προοδευτισμό-όταν μάλιστα η συγκεκριμένη κυβέρνηση κάθε άλλο από προοδευτισμό έχει επιδείξει σε ψηφοφορίες όπως π.χ. το σύμφωνο συμβίωσης.

Ούτε είναι αυταξία η ύπαρξη μίας θέσης υφυπουργού Συγχρονου Πολιτισμού γιατί από τον Θάνο Μικρούτσικο έως τον Νίκο Ξυδάκη και τον Κώστα Στρατή το υπουργείο Πολιτισμού ειχε συχνά αναπληρωτές υπουργούς ή υφυπουργούς Πολιτισμού.

Θα μου πείτε «ναι αλλά δημιουργήθηκε χαρτοφυλάκιο Συγχρονου Πολιτισμού».

Το ίδιο χαρτοφυλάκιο έτρεχε κατά μία έννοια ο κος Γιατρομανωλάκης και ως γενικός γραμματέας.

Δεν είδαμε πουθενά κάποια ουσιαστική παρέμβαση.

Αντιθέτως ήταν άτολμος και απών σε όλα τα θέματα σύγχρονου πολιτισμού, δήλωνε γενικότητες στις συνεντευξεις του και ενώ ο συγχρονος πολιτισμός πάσχει τόσο, εδώ και ένα χρόνο, ο ίδιος παρέμενε άοσμος και άχρωμος κατω από το πέλμα της Λίνας Μενδώνη.

Θα αλλάξει αυτό;

Πολύ αμφιβάλλω.

Πάντως ενώ άλλοι σπεύδουν να δουν στην επιλογή αναβάθμισης Γιατρομανωλάκη «προοδευτισμό» (επιλέγοντας την ίδια στιγμή να μην δουν και την αναβάθμιση του Βορίδη και άλλων της δεξιάς πτέρυγας), εγώ βλέπω το εξής:

Την επιθυμία του Μητσοτάκη να στηρίξει με νύχια και με δόντια μία καθ ομολογία αποτυχημένη υπουργό Πολιτισμού και εντελώς αδιάφορη και άσχετη με τον συγχρονο πολιτισμό.

Προκειμένου δηλαδή να στηρίξει την γνωστή παγκοίνως επιλογή και φίλη της συζύγου του Μαρέβας Γκραμπόφσκι, την κα Μενδωνη δηλαδή, αναβάθμισε τον κο Γιατρομανωλάκη μπας και απαλλαγεί εκείνη από το χαρτοφυλάκιο που δεν γνωρίζει-ενώ αντιθετως γνωρίζει αρκούντως τα αρχαιολογικά ώστε να «μαγειρεύει» καταστροφικές επιλογές.

Το δείγμα γραφης έως εδώ του κου Γιατρομανωλάκη δεν υπήρξε καθόλου ενθαρρυντικό ξαναλέω για τον Συγχρονο Πολιτισμό.

Και προσωπικά αδιαφορώ αν ενας υφυπουργός είναι γκέι ή δεν είναι (αν και εύχομαι να έχει μία καλή προσωπική ζωή που θα του εξασφαλίζει προσωπική ισορροπία).

Μ ενδιαφέρει όμως εάν είναι αποτελεσματικός στη δουλειά του.

Γιατί τότε ναι αυτό είναι προοδος.