Η Ελληνική Δημοκρατία, πρέπει να ευγνωμονεί το Μάκη Βορίδη, ο οποίος δέχθηκε να είναι Υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση. Διαφορετικά ο Μητσοτάκης θα έπρεπε να αναζητήσει τον φυγά Χρήστο Παππά για να του αναθέσει το Υπουργείο. Δεν είναι ευφυολόγημα.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, εμπιστεύτηκε τη θέση ενός συμβολικού για το πολίτευμα Υπουργείου, αυτού που διενεργεί τις εκλογές, στον άνθρωπο που ήταν υμνητής της Χούντας.
Ο Βορίδης υπήρξε πρόεδρος της νεολαίας της ΕΠΕΝ και διαδέχθηκε στην αρχηγία της χουντικής νεολαίας τον Νίκο Μιχαλολιάκο, με τις ευλογίες και προσωπικό μήνυμα του έγκλειστου Γεώργιου Παπαδόπουλου. Πρόσφατα μάλιστα σε ώριμη πολιτικά και βιολογικά ηλικία και όχι νεανίας, φωτογραφήθηκε σε χουντικό γλέντι όπου γιόρτασε της 21η Απριλίου.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δεν επένδυσε σε κάποια μετάνοια του Μάκη Βορίδη, ούτε επέδειξε κάποια μεγαλοψυχία επειδή αυτός ασπάστηκε τη Δημοκρατία. Ο πρωθυπουργός δεν δίνει δεκάρα για το τι θα του προσάψουν για τις επιλογές του και όποιος έχει αντίρρηση επ αυτού, ας ξεφυλλίσει τις φωτογραφίες του σε ανέμελες στιγμές την ώρα που πεθαίνει κόσμος από την πανδημία.
Αντιθέτως, αποφάσισε να σηματοδοτήσει και να ξεκαθαρίσει το ποιος είναι και που επενδύει πολιτικά. Στη σκληρή γραμμή του Μάκη Βορίδη ο οποίος δήλωσε το 2018 πως “ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρέπει να κάνει παρεμβάσεις στο κράτος και στους θεσμούς για να μην ξαναέρθει η Αριστερά στην εξουσία, γιατί οι ιδέες της είναι ελαττωματικές”.
Μετά τον Άδωνη Γεωργιάδη, ο οποίος υπέγραψε τα πρωτόκολλα της συγνώμης και δεσμεύτηκε απ ό,τι φαίνεται να προωθεί ακόμη και τις συνταγές για κουλουράκια του Εβραϊκού Πάσχα ως ένδειξη μετάνοιας για την αντισημιτική στάση του, ο Μάκης Βορίδης, φρόντισε να ζητήσει τη δική του συγνώμη για να ανοίξει το δρόμο για την εξουσία (γιατί όχι και την αρχηγία της ΝΔ στο μέλλον). Φωτογραφήθηκε το 2019, στο Εβραϊκό Μουσείο, με φόντο το άστρο του Δαυίδ που αποτελούσε γι αυτόν ένα μισητό σύμβολο.
Σήμερα ο Μάκης Βορίδης, μπορεί να είναι Υπουργός Εσωτερικών , ως διάδοχος υπουργών της Ελληνικής Δημοκρατίας αλλά και ως πολιτικός απόγονος του Στυλιανού Παττακού που διετέλεσε και ο ίδιος Υπουργός Εσωτερικών. Ταυτόχρονα διαθέτει και την ιδιότητα του εκλεκτού και δικηγόρου του Μαρινάκη. Αυτά μάλλον εκτιμώνται δεόντως από τον Μητσοτάκη.
Αν θέλουμε λοιπόν να μιλήσουμε επί της ουσίας για τον ανασχηματισμό που έκανε ο πρωθυπουργός, τότε τα θέματα είναι δύο.
Πρώτο. Ο Μητσοτάκης παραδίδει τη ΝΔ, χωρίς όρους στη σκληρή ακροδεξιά, θεωρώντας πως η μέχρι σήμερα αποτυχία του, χρειάζεται όχι αλλαγή πλεύσης και πολιτικής αλλά κι άλλο ακροδεξιά. Δεν είναι μόνο που ο χουντικός Βορίδης αναλαμβάνει σημαντικό ρόλο. Η πολυκατοικία της Δεξιάς, έχει πλέον ως επιφανείς ενοίκους, τους θυρωρούς του Καρατζαφέρη, τους κλακαδόρους της αμόρφωτης Δεξιάς, τους αδίστακτους της πολιτικής αγοραπωλησίας και τους Μακεδονομάχους κάθε θεωρίας συνωμοσίας.
Στόχος είναι να γίνει θελκτική στους παλιούς ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής πριν αναζητήσουν στέγη σε Βελόπουλους και άλλα μορφώματα. Ο Μητσοτάκης θα περιοριστεί στα κομψά τηλεοπτικά διαγγέλματα και τις καταγραφές των λαμπερών του Σαββατοκύριακων και οι υπόλοιποι θα αναλάβουν τη βρώμικη δουλειά.
Το γεγονός πως ο Μητσοτάκης δεν τόλμησε να απομακρύνει κανέναν από τους μισητούς και προκλητικούς υπουργούς του (Κεραμέως, Γεωργιάδη, Μενδώνη ), δείχνει πως δεν τον ενδιαφέρουν τα προσχήματα. Το θέμα είναι να μην διαταράξει τις σχέσεις ομηρίας με διάφορους πολιτικούς και επιχειρηματικούς κύκλους και να τιμωρήσει τον προοδευτικό κόσμο.
Δεύτερο. Μπορεί κάποιος να πει, χωρίς να αποτελεί υπερβολή, πως ο ανασχηματισμός πρακτικά έγινε να απομακρυνθεί ο Τάκης Θεοδωρικάκος. Ο πρώην γραμματέας της ΚΝΕ ο οποίος απολάμβανε τη στήριξη του Μητσοτάκη αλλά κυρίως της κυρίας Μητσοτάκη, φαίνεται πως απολυτοποίησε το ρόλο του και χάθηκε στην εσωτερική κομματική αντιπαλότητα, πιστεύοντας πως μπορεί να την υπερβεί.
Ο ρόλος του στρατηγού της νίκης που είχε αποδώσει στον εαυτό του, δημιούργησε ένα είδος αλαζονείας και τον οδήγησε σε λάθος εκτιμήσεις. Βοήθησε πραγματικά το Μητσοτάκη να κινηθεί προεκλογικά κρύβοντας πολλές από τις αδυναμίες του, του πρόσφερε για χρήση «το σκάνδαλο Καλογρίτσα» (υπήρξε φίλος, συνεργάτης και οικογενειακός συνέταιρος με τον Καλογρίτσα) και του εγγυήθηκε πως θα κινηθεί με ασφάλεια σε ένα επιχειρηματικό περιβάλλον που δεν θα ήταν για πάντα φιλικό.
Από λάθος εκτίμηση όμως ή από υπερεκτίμηση του εαυτού του, ο Θεοδωρικάκος συγκρούστηκε με τον κύκλο του Μητσοτάκη. Συγκρούστηκε κυρίως υπόγεια με τον Γεραπετρίτη και με τη νέα συμπάθεια του Μητσοτάκη (και της συζύγου του) τον Θοδωρή Λιβάνιο ο οποίος τη Δευτέρα πόζαρε ως υπουργός Παρά τω Πρωθυπουργώ πάνω στο πολιτικό πτώμα του Θεοδωρικάκου.
Τον Οκτώβριο, κάποιος ή κάποιοι δημοσιογράφοι, που ήταν αποδέκτες εμπιστευτικού non paper του Θεοδωρικάκου, με το οποίο έριχνε ευθύνες για το φιάσκο «σχολικές μάσκες» σε συναδέλφους του υπουργούς, τον κάρφωσαν στο Μητσοτάκη ο οποίος πήρε απόφαση να τελειώνει μαζί του.
Στη συνέχεια τα φιλικά προς το Βορίδη (λέγε με Μαρινάκη) συγκροτήματα Τύπου, άρχισαν να εμφανίζουν το Θεοδωρικάκο ως αυτονομημένο υπουργό που «κάνει δικές του δουλειές». Για τις αξίες του Μητσοτακέικου, αυτό είναι έγκλημα καθοσιώσεως . Όχι να κάνει ο υπουργός δουλειές, αλλά να τις κάνει χωρίς τη σύμφωνη γνώμη και τον έλεγχο της οικογένειας.
Στο Θεοδωρικάκο χρεώνεται επίσης πως, με το επιχείρημα της δημιουργίας αυτόνομων Μέσων Ενημέρωσης, έκανε έναν κύκλο περιθωριακών ιστοσελίδων που στοίχισαν ακριβά και δημιούργησε ένα στρατό από τρολ του διαδικτύου για προσωπική του χρήση.
Οι σχέσεις του με τον πρωθυπουργικό ανιψιό, Γρηγόρη Δημητριάδη ήταν στη χειρότερη κατάσταση και αυτό φαινόταν από τα δημοσιεύματα της περιθωριακής εφημερίδας «Παραπολιτικά» η οποία έχει αναλάβει να χτυπά τους εχθρούς του Δημητριάδη. Και χτυπούσε τον Θεοδωρικάκο καθώς και την εταιρεία V+O (των Βαρβιτσιώτη και Ολύμπιου), ως ένδειξη των διαθέσεων του στενού κύκλου του Μαξίμου.
Ο Τάκης Θεοδωρικάκος, σε ανάρτηση που έκανε μετά την αποπομπή του, ευχαρίστησε τον κόσμο της ΝΔ, αλλά δεν είπε κουβέντα για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Φαίνεται πως μόλις ανακάλυψε την πολιτική αγνωμοσύνη της Αγίας Οικογένειας και θα ζήσει για λίγο σε πόνο, πριν ενδεχομένως πάρει απόφαση για κάτι άλλο, που δεν εποκλείεται να είναι η εκδίκηση. Δεν αποκλείεται ας πούμε να μάθουμε τις σχέσεις Μητσοτάκη με τον “κακό Καλογρίτσα”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου