Ο ανασχηματισμός είναι προνομία του πρωθυπουργού.
Αυτός τον κάνει και αυτός φέρνει την ευθύνη.
Ο ανασχηματισμός υποτίθεται πως γίνεται για να διορθωθούν λάθη και αδυναμίες στη σύνθεση της κυβέρνησης, για να γίνει πιο ισχυρή και περισσότερο αποτελεσματική.
Ο ανασχηματισμός συνιστά μια υπόσχεση που ο πρωθυπουργός δίνει στην κοινωνία, καθώς μέσα από τα πρόσωπα που επιλέγει να κάνει υπουργούς φανερώνει τους άξονες της πολιτικής που θα ακολουθήσει.
Για τον χθεσινό ανασχηματισμό μάλλον δεν θα χρειαστεί να περιμένουμε πολύ για να διαπιστώσουμε την αξία των επιλογών του Κυρ. Μητσοτάκη. Αν ήθελε να φτιάξει μια κυβέρνηση περισσότερο επιτελική και αποτελεσματική, απέτυχε παταγωδώς πριν ακόμα αρχίσει να κυβερνάει με το νέο σχήμα.
Και αυτό, γιατί ο αριθμός των υπουργών και υφυπουργών στη νέα κυβέρνηση είναι αρκετά μεγάλος. Ισως πρόκειται για τη μεγαλύτερη κυβέρνηση στη Μεταπολίτευση ή για μία από τις μεγαλύτερες. Οπως πάντως και να έχει το ζήτημα, επιτελική και αποτελεσματική κυβέρνηση δεν είναι η πολυπληθής.
Ο Κυρ. Μητσοτάκης πραγματοποίησε έναν ανασχηματισμό που δεν θα του προσφέρει τίποτα πέρα από το γεγονός ότι βόλεψε κάποιους για να απαλλαγεί από την γκρίνια (γι' αυτό και το μεγάλο κυβερνητικό σχήμα).
Θα έλεγε κανείς πως έκανε τον ανασχηματισμό για να διώξει τον Θεοδωρικάκο και τον Βρούτση, αλλά μόνο ο πρώτος την πλήρωσε καθώς στον δεύτερο βρέθηκε η θέση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου. Να πιστέψουμε, δηλαδή, πως έγινε τόση φασαρία για την καρατόμηση του Θεοδωρικάκου; Αδιανόητο. Αλλά τότε;
Αν με τον ανασχηματισμό ο πρωθυπουργός ήθελε να στείλει ένα μήνυμα στην κοινωνία για την πολιτική που θα ακολουθήσει, νομίζουμε πως τα κατάφερε. Αναθέτοντας στον Κωστή Χατζηδάκη το υπουργείο Εργασίας κατέστησε σαφή τη θέλησή του, την εργατική πολιτική να τη σφραγίζει ένας ακραιφνής νεοφιλελεύθερος, τη στιγμή που η πανδημία πλήττει την οικονομία, απειλεί επιχειρήσεις και καταστρέφει θέσεις εργασίας.
Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, διατηρώντας στη θέση του τον Αδ. Γεωργιάδη και αναβαθμίζοντας τον Μ. Βορίδη κατέστησε σαφές προς κάθε κατεύθυνση ότι δεν θέλει και δεν επιδιώκει καμία ρήξη με την Ακροδεξιά στο κόμμα του και την κοινωνία.
Νεοφιλελευθερισμός και Ακροδεξιά είναι οι δύο σταθερές του ανασχηματισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου