Ο Κώστας Μπακογιάννης, δήμαρχος Αθηναίων ο οποίος γνωρίζει καλύτερα ποιοι δρόμοι της πρωτεύουσας προσφέρονται για καλή φωτογράφιση απ' το ποιοι δρόμοι είναι βρώμικοι, ξεκίνησε ως μια πεταλούδα της επικοινωνίας.
Τα πολύχρωμα φτερουγίσματά του πάνω από τα έργα (κακών τελικώς) εντυπώσεων που αποφάσισε για την Αθήνα, κατέληξαν στην παραδοχή πως η κάμπια έφαγε το γκαζόν του σιντριβανιού της Ομόνοιας.
Μπορεί η κάμπια να έφαγε το γκαζόν, αλλά κάποιο σαράκι ροκάνισε τα κονδύλια του Μεγάλου Περιπάτου με τις ζαρτινιέρες που λιπάνθηκαν με χιλιάδες ευρώ.
Ναι, ο δήμαρχος λέει διάφορα νεωτεριστικά περί τον επιτυχιών και των αποτυχιών του έργου του, αλλά δεν λέει το βασικό.
Ποιος πληρώνει το μάρμαρο ή μάλλον τον τσίγκο της ζαρτινιέρας;
Για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα.
Υπάρχει μια φωτογραφία, του πρωθυπουργού στις 16 Ιουνίου του 2020. Είναι μπροστά στο πόντιουμ, με φόντο το ηλιοβασίλεμα της Σαντορίνης. Είναι η μέρα που ανακοινώνει το «άνοιγμα» του ελληνικού τουρισμού.
Από κάτω του, υπουργοί με τις οικογένειές τους και χαρτζιλικωμένοι δημοσιογράφοι σε σελφική έκσταση, πανηγυρίζουν για το μεγάλο γεγονός.
Ο Μητσοτάκης έχει προτεταμένο το σαγόνι, ψηλά το κεφάλι και τους ώμους και ατενίζει το πλήθος με υπεροψία και αυτοπεποίθηση.
Η πεταλούδα της επικοινωνίας πετάει με σκηνοθετημένες κινήσεις ανάμεσα σε κάμερες, φώτα και ήχους από κοκκινισμένες παλάμες. Τα πράγματα είναι μια χαρά και καταναλώνονται ακόμη καλύτερα. Μέχρι που έρχεται η καταστροφή στη Θεσσαλία.
Τον Μητσοτάκη δεν υποδέχονται κλακαδόροι αλλά αγανακτισμένο πλήθος.
Και να υπάρχει κάπου κρυμμένη κάποια κυρία που θέλει να αναφωνήσει πόσο γκόμενος είναι, δε τολμά.
Ο κόσμος φωνάζει, προσπαθεί να διαμαρτυρηθεί, αλλά αστυνομικοί που βρίσκονται παντού τον απωθούν.
Στα βίντεο που κυκλοφορούν στο social media, αλλά προφανώς δεν «παίζουν» στα κανάλια, ο Μητσοτάκης αγχωμένος και φοβισμένος , περπατά ανάμεσα σε δεκάδες σωματοφύλακες.
Οι κάτοικοι του μιλάνε προσπαθώντας να του εξηγήσουν τι συμβαίνει, αλλά αυτός κινείται σαν ρομποτικό σύστημα που δεν κατανοεί τη γλώσσα.
Είναι ανέκφραστος και κυρίως ξένος απέναντι στην απόγνωση που υπάρχει γύρω του. Από το στόμα του δεν βγαίνει ούτε ένα επιφώνημα έκπληξης.
Μόνο σε ένα πέρασμά του από το πλήθος αναφωνεί ένα «τι κάνουμε κορίτσια» ως μια αποτυχημένη και κοινότυπη προσπάθεια ανάπτυξης οικειότητας.
Περπατά με σκυμμένους ώμους, ασυγχρόνιστες κινήσεις και αμηχανία.
Η πεταλούδα μόλις σταμάτησε να πετά στην τεχνητή τηλεοπτική άνοιξη και βρέθηκε να σέρνεται μέσα στις λάσπες και την εχθρική υγρασία.
Η μεταμόρφωση της πεταλούδας της επικοινωνίας σε κάμπια, θα συνέβαινε μοιραία κάποια στιγμή. Στον Μητσοτάκη συνέβη τη χειρότερη στιγμή, την ώρα που η χώρα είναι σε πολλαπλή κρίση.
Επιπλέον δεν μπορεί να επικαλεστεί τις θεομηνίες, γιατί ήταν ο ίδιος που μετέτρεψε όσες φυσικές καταστροφές υπήρξαν επί Τσίπρα, ακόμη και αυτή την πρωτοφανή στο Μάτι, σε ευθεία απόδοση πολιτικών ευθυνών.
Το χειρότερο για τον Μητσοτάκη, είναι πως ο χαρακτήρας του δεν του επιτρέπει να κάνει αποτίμηση ή παραδοχές όσων έχει προκαλέσει. Και φυσικά δεν ανέχεται την εικόνα της κάμπιας για τον εαυτό του. Έτσι το πιθανότερο είναι να μην θεωρήσει την επικοινωνία ως μέθοδο με ημερομηνία λήξης, αλλά να πιστέψει πως χρειάζεται και άλλη δόση επικοινωνίας για να αποκαταστήσει την εικόνα του. Θα πολλαπλασιάσει το λάθος για να αρνηθεί το λάθος του.
Η αντίστροφη μέτρηση έχει ξεκινήσει, ενώ τα προβλήματα είναι ακόμη στην αρχή. Θα τα αντιμετωπίζει με την ίδια αλαζονεία είτε ως κάμπια είτε ως πεταλούδα και θα ψάχνει φόντο ηλιοβασίλεμα να του ταιριάζει. Όπως καλά έγραψε φιλικός του δημοσιογράφος, διακρίνεται πλέον πως ο Τσίπρας είναι πρωθυπουργός εν αναμονή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου