Το θέμα δεν είναι να δηλώνουμε συγκλονισμένοι κάθε φορά που αποκαλύπτονται οι αθέατες πλευρές της διαφθοράς και οι πυλώνες του παρακράτους.
Να πέφτεις από τα σύννεφα δεν έχει νόημα, όπως δεν έχει νόημα και να πετάς στα σύννεφα.
Να πατάς στη γη είναι το ζητούμενο και να ρωτάς επιτακτικά τι συμβαίνει.
Όσα αποκαλύφθηκαν από το Documento για το παρακράτος που έχει καταγράψει η ίδια η ΕΥΠ είναι αναμφίβολα ανατριχιαστικά.
Πιο ανατριχιαστικές είναι οι συνομιλίες του πρώην υπουργού και επιφανούς στελέχους της ΝΔ, που ικανοποιεί τις ορέξεις του με ανήλικα κορίτσια μόλις επιστρέφουν από το σχολείο.
Ναι, αυτό το πατρίς, θρησκεία, παιδεραστία που εγκωλπώνει απ ό,τι φαίνεταιο η ΝΔ , παρέχοντας άσυλο στους δράστες όπως ο Νίκος Γεωργιάδης τον οποίο πήγαν να υποστηρίξουν στο δικαστήριο, είναι σοκαριστικό.
Αλλά το βασικό έγκλημα που διαπράττεται είναι ότι όλοι αυτοί οι άθλιοι, είτε βιάζουν ανήλικα, είτε τη Δημοκρατία με το παρακράτος τους, παραμένουν ατιμώρητοι.
Η μεγαλύτερη αποκάλυψη δεν είναι αυτοί καθ αυτοί οι διάλογοι, αλλά η επιβεβαίωση της ύπαρξης του παρακράτους, μέσα από τη λειτουργία της Δικαιοσύνης.
Και δεν αναφέρομαι μόνο στους διαλόγους που έχουν καταγραφεί από την ΕΥΠ στους οποίους ακούγονται οι Αρεοπαγίτες να τακτοποιούν με το αζημίωτο, υποθέσεις καναλαρχών και επιχειρηματιών που έπρεπε να είναι στη φυλακή.
Το μεγάλο σκάνδαλο είναι τι έχει γίνει από την ημέρα εκείνη που το υλικό της ΕΥΠ έφτασε στα Εισαγγελικά γραφεία.
Πρέπει εδώ να κάνουμε μια τεχνική-νομική διευκρίνιση .
Όταν μέσω κάποιας επιχείρησης της ΕΥΠ καταγράφονται πράξεις οι οποίες αποδεικνύουν έγκλημα ή δημιουργούν υπόνοιες εγκλημάτων, η Υπηρεσία δεν έχει αρμοδιότητα να κινήσει κάποια νομική διαδικασία.
Το υλικό παραδίδεται στην Εισαγγελία και πρέπει ανακριτικοί υπάλληλοι (αστυνομικοί ή άλλοι) να το νομιμοποιήσουν μέσω των απομαγνητοφωνήσεων των ακροάσεων που θα κάνουν οι ίδιοι.
Τι συμβαίνει μέχρι σήμερα;
Σε αυτή τη διαδικασία νομιμοποίησης από την Αστυνομία και την Εισαγγελία, συμβαίνουν πολλά περίεργα.
Είναι στη διακριτική ευχέρεια αυτού που κάνει τις απομαγνητοφωνήσεις να χαρακτηρίσει ενδιαφέρουσες ή μη, διάφορες συνομιλίες.
Μπορεί επίσης (και το έχουμε εντοπίσει πολλές φορές κατά τη δημοσιογραφική έρευνα) τηλέφωνα τα οποία ανήκουν σε γνωστά άτομα να τα εμφανίσουν ως άγνωστα.
Τέτοιο παράδειγμα είναι η υπόθεση των δημοσιογράφων που εμπλέκονταν στην υπόθεση εκβιασμών με τις διαφημίσεις της ΕΥΔΑΠ, όπου οι συνομιλίες του δημοσιογράφου Γιάννη Παπαγιάννη, αποδίδονται σε «κάποιον Γιάννη», ενώ είναι γνωστός.
Αρκετές φορές, τα πληροφοριακά σημειώματα της ΕΥΠ, τα οποία συνοδεύουν τις συνομιλίες, χαρακτηρίζονται ως το βασικό υλικό από το οποίο «ουδέν προκύπτει».
Με αυτό τον τρόπο, το υλικό για τα στημένα παιχνίδια του ποδοσφαίρου, χαρακτηρίστηκε ως μη αποδεικτικό και έτσι γλύτωσαν όσοι είχαν καταγραφεί αφού οι συνομιλίες δεν είχαν απομαγνητοφωνηθεί.
Ας επιστρέψουμε όμως στην υπόθεση των καταγραφών που δημοσιεύτηκε στο Documento και αποδεικνύει τη δράση του παρακράτους.
Τι έγινε με αυτό το υλικό στο οποίο εμφανίζονται αρεοπαγίτες, υπουργοί, η ηγεσία της αστυνομίας και ποινικοί σε ένα γαϊτανάκι διαφθοράς;
Στην έρευνα που κάναμε όσες μέρες επεξεργαζόμασταν τα στοιχεία που αποκαλύπτει ο κοριός της ΕΥΠ, δεν μπορέσαμε να βρούμε πού κατέληξε και πώς υλικό.
Φαίνεται αρχικώς, να έχει σαλαμοποιηθεί σε πολλές δικογραφίες.
Η σαλαμοποίηση είναι ένα συχνό κόλπο για να χαθεί μια υπόθεση, αφού στοιχεία που συνδέονται μεταξύ τους εμφανίζονται αποσπασματικά σε διάφορες δικογραφίες στα χέρια πολλών Εισαγγελέων.
Το βασικό κομμάτι της δικογραφίας, που αφορά Αρεοπαγίτες οι οποίοι φέρονται να στήνουν δίκες , να απαλλάσσουν καναλάρχες και να χρηματίζονται, επίσης αγνοείται.
Η πρώην Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ξένη Δημητρίου, έκανε αναφορά σε αυτή την πολύ σοβαρή υπόθεση, καταθέτοντας πρόσφατα στην Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής, αλλά όλοι έκαναν πως δεν άκουσαν.
Καλυμμένοι πίσω από το απόρρητο της έρευνας, αυτοί που πρέπει να απαντήσουν στο τι έκαναν ή δεν έκαναν, σιωπούν.
Έχουν ευθύνη, η ηγεσία του Αρείου Πάγου και του Υπουργείου Δικαιοσύνης να απαντήσουν σήμερα μετά τις αποκαλύψεις:
1. Συνεχίστηκε η έρευνα και οι παρακολουθήσεις των ανώτατων δικαστικών λειτουργών οι οποίοι εμφανίζονται να εγκληματούν κατά της Δικαιοσύνης και της Δημοκρατίας ή διακόπηκε και γιατί αφού υπήρχαν αποδείξεις των εγκλημάτων τους;
2. Έγιναν έρευνες κατ οίκον για να διαπιστωθεί αν έχουν κρυμμένο χρήμα;
3. Έγιναν έρευνες στο Πόθεν Έσχες τους για να εξακριβωθούν τα περιουσιακά τους στοιχεία;
4. Ερευνήθηκε αν οι υποθέσεις που στις συνομιλίες εμφανίζονται ότι θα τακτοποιηθούν υπέρ των καναλαρχών και των επιχειρηματιών, έκλεισαν πραγματικά ευνοϊκά γι αυτούς;
5. Ποιες ανακριτικές πράξεις έγιναν; Πάρθηκαν καταθέσεις; Κλήθηκαν μάρτυρες που γνωρίζουν τι έγινε;
6. Ποιοι Εισαγγελείς είχαν την ευθύνη της έρευνας και του ελέγχου σε αυτές τις υποθέσεις;
7. Γιατί διαχωρίστηκε η δικογραφία σε πολλές δικογραφίες και πού βρίσκονται;
8. Συμπεριλήφθηκαν όλες οι συνομιλίες που κατέγραψε η ΕΥΠ στη δικογραφία και αν όχι γιατί;
Η ηγεσία της Δικαιοσύνης και του Υπουργείου Δικαιοσύνης έχουν υποχρέωση να απαντήσουν.
Τα στοιχεία δείχνουν πως το παραδικαστικό συνεχίστηκε με την ίδια την αντιμετώπιση των αποκαλύψεων και την υποβάθμιση της έρευνας.
Οι φερόμενοι ως επίορκοι είτε ενημερώθηκαν από τους συναδέλφους τους πως είναι υπό έρευνα είτε ερευνήθηκαν πλημμελώς. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.
Τέσσερα χρόνια μετά, κανένας δεν είναι υπόλογος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου