Για οποιον καταλαβαίνει στοιχειώδη αγγλικά, το κείμενο του εξωδικαστικού συμβιβασμού είναι απολύτως σαφές: αναφέρει ότι η εταιρεία Novartis Hellas ξόδεψε χρήματα προκειμένου να ασκηθεί επιρροή σε ξένες κυβερνήσεις, προκειμένου να ενισχυθούν οι επιχειρηματικές της δραστηριότητες.
Δηλαδή η Novartis Hellas λάδωνε κυβερνήσεις. Ποιες κυβερνήσεις; Δεν ξέρουμε, λέει ο Άδωνις Γεωργιάδης. Κάποιες από το χωριό, δεν τις ξέρετε. Το Hellas στο όνομα δεν λέει κάτι.
Ετσι η κυβέρνηση της Ν.Δ. πανηγυρίζει ότι η σκευωρία κατέρρευσε επειδή το έγγραφο δεν την αναφέρει ονομαστικά. Μπορεί, λέει, να λαδώθηκαν αβέρτα κουβέρτα γιατροί -όπως π.χ. ο σύζυγος της Ράικου, που ερευνούσε το σκάνδαλο.
Μπορεί τα σκευάσματα της Novartis να τιμολογήθηκαν, εν μέσω κρίσης, τέσσερις φορές ακριβότερα από ό,τι στην υπόλοιπη Ευρώπη. Αλλά η κυβέρνηση είναι αθώα.
Από ανοησία υπέγραφαν οι υπουργοί Υγείας και από βαρεμάρα να υπερασπιστούν το δημόσιο συμφέρον: Δεν είμαστε διεφθαρμένοι, φωνάζουν, καραγκιόζηδες είμαστε.
Η κυβέρνηση νιώθει ανακουφισμένη.
Μετά τον συμβιβασμό το FBI θα σταματήσει να ασχολείται με μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος και θα χάσει την όρεξη να δίνει στην ελληνική Δικαιοσύνη στοιχεία σαν αυτά που αρνιόταν να παραλάβει ο εισαγγελεύς Αγγελής.
Χαίρεται επίσης διότι ελπίζει ότι ο συμβιβασμός στην Αμερική μπορεί να καταφέρει αυτό που δεν κατάφερε η μαφία της Προανακριτικής: να μπλοκάρει την έρευνα της Τουλουπάκη.
Τίποτε απ’ όλα αυτά δεν τεκμηριώνει την αθωότητα κανενός.
Και φυσικά τίποτε απ’ αυτά δεν σημαίνει ότι η ελληνική Δικαιοσύνη υποχρεούται να αρχειοθετήσει την υπόθεση. Γι’ αυτό ας μην πανηγυρίζουν τόσο που έλαμψε η αθωότητά τους με εξωδικαστικούς και σουξουμούξου μανταλάκια.
Διότι ο κόσμος καταλαβαίνει.
Και αυτοί εκτίθενται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου