Αρκετά!
Πλέον θα μιλήσουμε για νεκρούς.
Και όταν λέω νεκρούς, εννοώ θύματα.
Και όταν λέω θύματα, εννοώ τα πρώτα θύματα.
Τουτέστιν, το εξής ένα:
την αλήθεια.
Το είπε ο Τσόρτσιλ, δεν το είπε;
«Το πρώτο θύμα ενός πολέμου είναι η αλήθεια».
Και επειδή ο πρωθυπουργός μου είπε πως «έχουμε πόλεμο» και επειδή εγώ ακούω τον πρωθυπουργό μου (μη βάλω και «μ» κεφαλαίο έτσι για να κλείσω κι ορισμένα στόματα που ακόμα τον αμφισβητούν και άντε γιατί α!) και επειδή ο πρωθυπουργός μου είναι ο νέος Τσόρτσιλ και σ' όποιον αρέσει (για τους άλλους δεν θα μπορέσει - και πράγματι δεν θα μπορέσει) και επειδή έπηξα στο «επειδή», καταλήγω:
Πλέον θα μιλήσουμε για νεκρούς.
Δηλαδή, γι' αλήθειες.
Αλήθεια 1η:
Ενα ήταν το κόμμα στα τόσα και τόσα που έχουν κυβερνήσει αυτή τη χώρα (τα εξής δύο, δηλαδή, που ένα φεγγάρι έγιναν και δύο σε ένα) που αποδεδειγμένα δεν έχει σκάνδαλα διαφθοράς,
δεν έφαγε λεφτά του κοσμάκη κι άφησε και χρήματα στα ταμεία και το στείλαμε άρον άρον, για να επαναφέρουμε το κόμμα που και σκάνδαλα διαφθοράς έχει αποδεδειγμένα και λεφτά του κοσμάκη έφαγε (και τρώει) και άδεια ταμεία αφήνει.
Συμπέρασμα:
τον θέλουμε τον διεφθαρμένο μας.
Μας πάει και τον πάμε.
Συνειδητά επιλέγουμε ασυνείδητους - τελεία.
Αλήθεια 2η:
Ποια τελεία, που έχουμε τον ατελείωτο! Δεν πρόλαβε ο πρωθυπουργός Μου (τo 'βαλα) να μας αμολύσει λεύτερους και γεμίσαμε τις ρούγες.
Τιγκάρισαν οι δρόμοι στο άουτο.
Οσο διοξείδιο του άνθρακος απανθρακώσαμε εν καραντίνα (και είπαν τα λουλούδια ν' ανθίσουν, τα δέντρα να πρασινίσουν, τα πουλάκια να ξαναγυρίσουν κι η ατμόσφαιρα ν' ανασάνει), σ' ένα πρωινό το τριπλασιάσαμε.
Και μετά μας φταίει το νομοσχέδιο Χατζηδάκη.
Οι περιοχές NATURA μας μάραναν, που θα μαραθούν και οι βουνοκορφές, που θα μαγαριστούν.
Σε αμόλησαν στους δρόμους, μου κότσαρες και μια μάσκα στη μάπα και μου διαμαρτύρεσαι, ενώ είσαι ήδη ένοχος.
Και τι θες να κάνει, δηλαδή, ο υπουργός σου;
Να μη λάβει υπ' όψιν του την κουλτούρα του λαού του;
Σε λήστεψε, σε χρεοκόπησε, ψήφισε την πλήρη καταστροφή απ' ό,τι είχε μείνει, τελοσπάντων, απ' αυτό που λέμε «περιβάλλον» για να πλουτίσουν οι ήδη πλούσιοι και συ όχι μόνο τον ξαναψήφισες, αλλά και τη σακούλα σου θα πάρεις και το κρεάς σου θα φας και το σκουπίδι σου θα πετάξεις ολούθε και λογαριασμός δικός σου!
Αλήθεια 3η:
Ο λογαριασμός είναι πράγματι δικός σου.
Μόνο που είναι πάντα αυτό:
λογαριασμός.
Χρωστάς!
Και αν δεν χρωστάς, πάλι χρεωμένος θα 'σαι.
Εκτός πια κι αν είσαι φίλος φίλου Μητσοτάρχη, σε λεν Νταβέλη, έχεις και 3 εκατομμυριάκια από τον προσωπικό σου κορβανά να ρίξεις για να φτιάξεις μασκούλες, να σωθεί ο λαός από τον φίλο του φίλου σου -τον Μητσοτάρχη- που ξαφνικά τις έκανε απαραίτητες, με δόξα και τιμή προστίμου τσουχτερού.
Τρία εκατομμύρια, ρε!
Είχαν Ελληνες τρία εκατομμύρια να διαθέσουν στο πιτς φιτίλι!
Είχαν και τον Αδωνη φίλο, ίσως και τον Χίτλερ πρότυπο, αλλά ποιος τα λογαριάζει αυτά;
Το θέμα είναι ότι είχαν τρία εκατομμύρια περισσευούμενα.
Κοινώς: ουάου!
Εκεί στα εξωτερικά, η Μπέκαμ η Βικτόρια, του Μπέκαμ η γυναίκα, οίκο μόδας έχει τώρα, φουστάνια φτιάχνει, τραγούδαγε πριν, αποφάσισε να εκμεταλλευτεί την κρατική βρετανική οικονομική ενίσχυση επί πανδημίας για να πληρώσει το 80% των μισθών 30 υπαλλήλων της για δύο μήνες.
Και βγήκαν και την κράξανε, γιατί, λέει, λίγο πριν είχε αγοράσει μια βίλα 18 εκατομμυρίων στο Μαϊάμι. Και δεν την πήρε την ενίσχυση η Μπέκαμ και κάθεται και ντρέπεται μέσα στη βίλα της στο Μαϊάμι.
Αλήθεια τελευταία:
Ο σεβασμός (στη φύση, στον άνθρωπο, στις αξίες) φαίνεται στη μούρη όποιου τον έχει.
Στη μούρη!
Οχι στα λόγια.
Και στης Μπέκαμ τη μούρη φαίνεται και στου Νταβέλη και στου Μητσοτάρχα και στους φίλους τους με τα αναπτυξιακά έργα στις NATURES.
Και όσο αυτοί πουλάνε μούρη, για μας μένει η προτελευταία αλήθεια... που δεν τολμώ καν να ξεστομίσω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου