Η πρόθεση της Τουρκίας να στείλει στρατεύματα στη Λιβύη για να στηρίξει την κυβέρνηση της Τρίπολης δεν είναι κίνηση απελπισίας. Είναι επιλογή στρατηγικής σημασίας. Και ίσως σημαντικό διδακτικό κεφάλαιο για το ελληνικό πολιτικό σύστημα που εδώ και πολλά χρόνια έχει ξεχάσει τι σημαίνει διεθνής πολιτική σκακιέρα.
Η τουρκική διπλωματία φαίνεται πως προετοιμάζεται πάντα έγκαιρα για εξελίξεις που μπορεί να προκύψουν από τη δράση άλλων ή μπορεί να προκαλέσει η ίδια, ώστε να προωθήσει τις διεκδικήσεις της σε συνθήκες όπου η πολιτική ρευστότητα και τα αντικρουόμενα συμφέροντα είναι κυρίαρχο φαινόμενο.
Ο Τούρκος απόστρατος αντιναύαρχος Τζεμ Γκιουρντενίζ σε ανάλυσή του εκτιμά ότι «η Λιβύη αποτελεί μία περιοχή στρατηγικής σημασίας για την Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο». Και αυτό γιατί της δίνει τη δυνατότητα, από τη στιγμή που θα βάλει πόδι σε λιβυκό έδαφος και διασφαλίσει τις ανάλογες στρατιωτικές διευκολύνσεις, να μπορεί να αποτρέπει ενδεχόμενες κινήσεις της Ελλάδας και των συμμάχων της στην περιοχή.
Ετσι εξηγείται το ταξίδι-αστραπή του Ταγίπ Ερντογάν στην Τυνησία, όπου φέρεται να ζήτησε λιμάνι για τα πολεμικά πλοία του, ώστε να μπορούν -σε περίπτωση που χρειαστεί- να επιχειρούν άμεσα στη θαλάσσια περιοχή γύρω από τη Λιβύη και την Ελλάδα.
Αν θέλαμε να περιγράψουμε τα προαναφερόμενα με μια φράση θα λέγαμε πως η Τουρκία δημιουργεί στρατιωτικά προγεφυρώματα στην ευρύτερη περιφέρειά της από τη Μέση Ανατολή μέχρι τη Δυτική Μεσόγειο, από τα οποία να μπορεί να ενεργεί και να επηρεάζει αποφασιστικά τις εξελίξεις.
Το κυριότερο αποτέλεσμα είναι ότι γίνεται υπολογίσιμος παράγοντας για όλες τις μεγάλες ή περιφερειακές δυνάμεις που έχουν ή δημιουργούν συμφέροντα εκεί και, το σημαντικότερο για τη χώρα μας, βασικός παίκτης στον ανταγωνισμό των συμφερόντων.
Η Τουρκία του Ερντογάν πιστεύει ότι στο μέλλον θα μπορέσει να επωφεληθεί από οποιεσδήποτε ανακατατάξεις στον περίγυρό της, ώστε να αποκαταστήσει τις «αδικίες» που υπέστη από τη μοιρασιά του κόσμου που έκαναν οι μεγάλες δυνάμεις κατά τον προηγούμενο αιώνα.
Σημασία έχει πως κινείται με μακροπρόθεσμο στρατηγικό σχέδιο. Το ζήτημα είναι τι κάνουμε εμείς. Ας το σκεφτεί το πολιτικό σύστημα και κυρίως ας κινηθεί για να κερδίσει τον χαμένο χρόνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου