Τηλεπερσόνα lifestyle με στασίδι στης Τατιάνας. Κυνηγός φωτομοντέλων και θαμώνας της σόου μπιζ. Γιατρός που υπηρετεί την τηλεψυχιατρική παραεπιστήμη με live διαγνώσεις για πολιτικά πρόσωπα. Υπερασπιστής του «αδικοχαμένου ήρωα Κατσίφα», του βίαιου εθνικιστή με το καλάσνικοφ. Διαπρύσιος πολέμιος της εγκατάστασης προσφύγων στην περιοχή του. Ένας μικρός Τραμπ από την Καλαμπάκα τοποθετήθηκε Πρόεδρος στο ΚΕΘΕΑ

https://www.huffingtonpost.gr/entry/apo-ten-tatiana-sto-kethea_gr_5dc13cebe4b0615b8a98fde1?utm_hp_ref=gr-homepage&fbclid=IwAR0RHDkMqS0E7QTWlzhMusV5At_KKmXv73PO3zrcGEPZKrWNbHZdF9fTeh0

Τηλεπερσόνα lifestyle με στασίδι στης Τατιάνας. Κυνηγός φωτομοντέλων και θαμώνας της σόου μπιζ. 

Γιατρός που υπηρετεί την τηλεψυχιατρική παραεπιστήμη με live διαγνώσεις για πολιτικά πρόσωπα. 

Υπερασπιστής του «αδικοχαμένου ήρωα Κατσίφα», του βίαιου εθνικιστή με το καλάσνικοφ. 

Διαπρύσιος πολέμιος της εγκατάστασης προσφύγων στην περιοχή του. 

Και βέβαια, μέλος του μητρώου στελεχών του κυβερνώντος κόμματος. 

Ένας μικρός Τραμπ από την Καλαμπάκα τοποθετήθηκε Πρόεδρος στο ΚΕΘΕΑ.

Συμπέρασμα πρώτο: 

το ΔΣ ενός θεσμού απεξάρτησηςμε αμειβόμενο (για πρώτη φορά) Πρόεδρο τον κ. Λιάπη είναι de facto ένα απαξιωμένο ΔΣ. 

Με το καλημέρα της πρώτης συνεδρίασης. 

Απλούστατα γιατί ο νέος Πρόεδρος αντιτίθεται με κάθε πόζα, ανάσα και λέξη του σε όσες αξίες εκπροσωπεί το ΚΕΘΕΑ. 

Είναι ξένο σώμα.

Το ΚΕΘΕΑ παράλληλα δέχεται πόλεμο συκοφαντίας. 

Πρωθυπουργικοί σύμβουλοι γράφουν εξυπνάδες στα socialmedia για υποκατάστατα (συγχέοντας «εκ παραδρομής» στεγνά προγράμματα με μεθαδόνες). 

«Φιλελεύθερες περσόνες» ασκούνται στη δολοφονία χαρακτήρα του θεσμού: 

οι θεραπευόμενοι βασανίζονταν, λέει. 

Η προσωπικότητά τους εξευτελιζόταν, λέει. 

Σε λίγο θα μάθουμε πως το ΚΕΘΕΑ ήταν στρατόπεδο εργασίας. 

Φυσικά. 

Γιατί στο παραμύθι χρειάζεται κακός λύκος. 

Αφού δεν έχουν να πουν για μαύρες τρύπες και κακοδιαχείριση πρέπει να βρεθεί άλλος κακός λύκος. 

Όμως είναι γνωστή κι η κοκκινοσκουφίτσα στο παραμύθι τους: 

ο δημόσιος χαρακτήρας της απεξάρτησης. 

Αυτό απειλείται: το ΚΕΘΕΑ ως κοινότητα απεξάρτησης για όλους όσοι τη χρειάζονται.

Συμπέρασμα δεύτερο: 

το πρόσωπο του τέρατος μπορεί να μοιάζει απλώς μια άσχετη και αστήρικτη επιλογή. Τι γυρεύει ο κύριος Λιάπης στο πεδίο των εξαρτήσεων; 

Μπορεί όμως και να μην είναι. Μπορεί να είναι κατάλληλη ακριβώς ως άσχετη. Γιατί ποιος σχετικός με τις δομές απεξάρτησης θα αναλάμβανε τη δουλειά του νέου Προέδρου του «νέου ΚΕΘΕΑ»;

Ο υφυπουργός Υγείας δήλωσε πως η κατάργηση του αυτοδιοίκητου στο ΚΕΘΕΑ έγινε για να σταματήσει η ιδεολογική ηγεμονία στον τομέα των εξαρτήσεων. 

Τόσο απλά. 

Ο υφυπουργός κοίταξε τα μέλη των θεραπευτικών κοινοτήτων και τους είπε: 

«Η νέα σας κανονικότητα θα έρθει μέρα μεσημέρι, θα φωτογραφίζεται με φωτομοντέλα και θα φοράει μπλέιζερ με χρυσά κουμπιά». 

Αν αυτό συνδυαστεί με τις συνεχείς αναφορές του υπουργού στον καίριο ρόλο των ιδιωτών και τις συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, όλα ταιριάζουνε γλυκά. 

Τι δεν είναι σαφές;

Συμπέρασμα τρίτο. 

Όταν ο σκοπός είναι τόσο ισχυρός και τα λεφτά πολλά, τα πρόσωπα θα βρεθούν. Τα φανερά και τα κρυφά. 

Σιγά μην έμενε το ΚΕΘΕΑ, μαγαζί γωνία, να χαλάει την πελατειακή δουλειά με κάτι ανάξιες παλαιολιθικές εμμονές, με κάτι έννοιες κενές, συμμετοχή, συνευθύνη, αλληλεγγύη κι άλλα τέτοια.