https://www.avgi.gr/article/10811/10266461/klysmata-liakadas
Ακόμα και στο πιο βαθύ σκοτάδι του εργασιακού μεσαίωνα, υπάρχουν οι διορισμένοι τεχνοκράτες στο υπουργικό συμβούλιο, υπάρχουν τα τρωκτικά των πολυδαίδαλων διαδρόμων της εξουσίας, υπάρχει ο κάθε Άδωνις για να πουλάνε στους «αγοραστές» του σκοταδιού κλύσματα λιακάδας.
Προς «επαγγελματίες συνδικαλιστές»: επειδή έχετε μάλλον χάσει, όπως μας πληροφορούν όλα τα σκαιά φερέφωνα της κυβέρνησης, κάτι πολύτιμο δικό σας, δηλαδή την επαφή σας «με τον κόσμο της εργασίας», κάποιος πρέπει να σας πληροφορήσει ότι τη βρήκε ο πρωθυπουργός της χώρας.
Και επειδή τη βρήκε και επειδή ως γνωστόν «ο ευρών αμοιφθήσεται», την κράτησε -την «επαφή με τον κόσμο της εργασίας»- για πάρτη του και προς όφελος της πολιτικής του (που όλο και πιο καθαρά φανερώνει το απεχθές πρόσωπό της), παθιασμένα και ζηλότυπα, κρύβοντάς τη βαθιά μέσα στις διατάξεις του ταξικά μεροληπτικού αναπτυξιακού νόμου, οπότε κάθε κατεργάρης στον πάγκο του (της εργασιακής γαλέρας): δεν δικαιούστε δια να απεργείτε.
Ας μην χάνατε την επαφή σας με τον κόσμο της εργασίας.
Ενώ ο πρωθυπουργός που παίζει τα Χάρβαρντ και τα Καλάμπια στα δάχτυλα, ως μη έχων ποτέ επαφή (οικογενειακώς και πάππου προς πάππον) «με τον κόσμο της εργασίας», ξαλαφρωμένος εκ γενετής από αγωνίες επιβίωσης και από ανάγκες για δικαιώματα στην εργασία, αμέσως είδε πού κρύβεται η «επαφή». Και την άρπαξε.
Και ιδού τώρα: στέκεται ευθυτενής «στο πλευρό των εκατομμυρίων πολιτών που σήμερα δοκιμάζονται γιατί έτσι το θέλησε μια μειοψηφία».
Το ότι το δικαίωμα στην απεργία είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο δεν έχει καμιά σημασία.
Σημασία έχει η «επαφή με τον κόσμο της εργασίας» που την βρήκε ο πρωθυπουργός και έβαλε να τη φυλάει ο μέγας θησαυροφύλακας της απροκάλυπτα ταξικής πολιτικής κύριος Βρούτσης.
Άλλωστε, είναι γνωστό ότι ο κύριος Μητσοτάκης στέκεται στο πλευρό της πλειοψηφίας, αλλά ποτέ με το μέρος της. Από μακριά κι αγαπημένοι. Αλλά από πολύ μακριά. Όσο πιο μακριά γίνεται.
Από τόσο μακριά ώστε να μην φτάνει η απλή αναλογική, η οποία ουδεμία σχέση έχει «με τα εκατομμύρια των πολιτών» αυτό πια το ξέρουνε και οι πέτρες στα «Τζον Χόπκινς» και στα «Ταφτς».
Όποιο τέκνο μεγαλοκαρχαρία που, έχοντας το γενετικό χαρακτηριστικό της μεγαλοφυΐας, φοιτά σ’ αυτούς τους οίκους της γνώσεως και να ρωτήσεις θα σου το πει με τη μία: τα συμφέροντα των ολίγων εξασφαλίζουν τα συμφέροντα «εκατομμυρίων πολιτών».
Βεβαίως, ο Μπόμπιο θα σου απαντούσε πως έτσι παράγεται η «δεσποτική χρήση της πλειοψηφίας», αλλά για τέτοια είμαστε τώρα;
Προέχει η «επαφή με τον κόσμο της εργασίας».
Ωστόσο, αν αναρωτηθείς, ότι το να παίρνει για πρώτη φορά θέση πρωθυπουργός εναντίον του δικαιώματος της απεργίας είναι ανήκουστο, ότι ο «καινούργιος» και «σύγχρονος» και «μοντέρνος» πολιτικός λόγος όζει από μακριά μούχλα και σκοτάδι βγαλμένο απευθείας από το αλήστου μνήμης «συνδικαλιστικό» της Ασφάλειας ή αν αναρωτηθείς επίσης πως όταν βαφτίζεις το κρέας, ψάρι, δηλαδή βαφτίζεις την αναιτιολόγητη απόλυση «κατάργηση του φακελώματος των εργαζομένων» και ταυτοχρόνως -πρωθυπουργός άνθρωπος- προσπαθείς να ενεργοποιήσεις κοινωνικούς αυτοματισμούς (έχοντας ήδη στο παλμαρέ σου τις σάπιες δάφνες εθνικιστικών διχασμών και απάνθρωπων αντιπροσφυγικών ανακλαστικών), τούτο σημαίνει πως ένας τεράστιος κώδωνας πρέπει να ηχήσει για επερχόμενο σκοτάδι στην κοινωνία και τη δημοκρατία, θα σου απαντήσουν τα μεγάφωνα των ωσαννά: ουδείς λόγος ανησυχίας συντρέχει.
Τουθόπερ σημαίνει ότι ακόμα και στο πιο βαθύ σκοτάδι του εργασιακού μεσαίωνα, ακόμα και στο πιο βαθύ σκοτάδι δημοκρατίας που επιβάλει το ανέλεγκτο επιτελικό κράτος, υπάρχουν οι διορισμένοι τεχνοκράτες στο υπουργικό συμβούλιο (για να πουλάνε και τσαμπουκά ενίοτε μέσα στη Βουλή), υπάρχουν τα τρωκτικά των πολυδαίδαλων διαδρόμων της εξουσίας, υπάρχει ο κάθε Άδωνις για να πουλάνε στους «αγοραστές» του σκοταδιού κλύσματα λιακάδας.
Αυτή είναι η επικοινωνιακή πολιτική της Ν.Δ., του Κυριάκου Μητσοτάκη και του πολυπληθούς υποστηρικτικού του στρατού.
Η μόνη πολιτική που τηρείται με ευλάβεια, χωρίς κωλοτούμπες: τα κλύσματα λιακάδας. Δια πάσα νόσο που προκαλεί ένα πολίτευμα «στο πλευρό» της δημοκρατίας, αλλά που δεν αντέχει τη δημοκρατία.
Κλύσματα λιακάδας για ν' αντέξεις τον ζόφο του Βορίδη πως οι «μετανάστες δεν δικαιούνται ανθρωπιστική βοήθεια». Κλύσματα λιακάδας για ν' αντέξεις τις επικίνδυνες ηλιθιότητες του κάθε φασισμένου που μπορούν να τινάξουν στον αέρα τις σχέσεις Ελλάδας - Τουρκίας.
Κλύσματα λιακάδας με τον ανασκολοπισμό «εκατομμυρίων πολιτών» που θα δουν την ψήφο τους να την καταπίνει το σκοτάδι ενός εμφυλιοπολεμικού πατριωτισμού και επιστροφής στο τέρας που λέγεται «δίκαιο του αίματος».
Κλύσματα λιακάδας τα οποία θα υποχρεωθούμε να αγοράσουμε όλοι, αφού ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει αναγορεύσει... τον υποκλυσμό σε υπέρτατη αξία της δημοκρατίας: «Είναι καιρός να πάμε μπροστά!
Και θα πάμε»!
Είπε και ελάλησε.
«Μην τρέχετε οι μπροστινοί!»
«Μην σπρώχνετε οι πισινοί!»
Θα απαντούσαν οι Γκοσινί - Ουντερζό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου