Οι εφημερίδες είναι γεμάτες κακές στιγμές. Πρωτοσέλιδα που δεν έπρεπε να είχαν καν σχεδιαστεί πολύ περισσότερο να τυπωθούν, ειδήσεις ψεύτικες εν γνώσει των συντακτών τους. Όλα αυτά – και πολλά άλλα – ωχριούν μπροστά στο πρωτοσέλιδοπου δύσκολα μπορεί να επαναληφθεί.
Πρόκειται για το έσχατο όριο κατάπτωσης μιας εφημερίδας.
Εκεί που η αλητεία βαδίζει χέρι – χέρι με τη ρουφιανιά.
Ακόμα και οι δοσίλογοι της Κατοχής ντρέπονταν γι' αυτό που έκαναν.
Εβαζαν κουκούλα (άξιοι διάδοχοί τους τα σημερινά τρολ του διαδικτύου που ντρέπονται να γράψουν το όνομά τους) για να δείξουν με το δάχτυλο τους πατριώτες στους Γερμανούς.
Ο Ελεύθερος Κόσμος, αυτή είναι η εφημερίδα, δεν έβαλε ούτε κουκούλα.
Φόρα παρτίδα έβγαλε στη σέντρα την Απογευματινή και την εγκαλούσε.
Πότε;
Όχι σε περίοδο Δημοκρατίας, όπου θα είχαμε να κάνουμε με μια απλή ενδοδημοσιογραφικήκόντρα, αλλά την σκληρότερη εποχή της χούντας του Ιωαννίδη, τον Μάιο του ’74 όταν βρισκόταν σε εξέλιξη το Κίνημα του Ναυτικού, είχε προηγηθεί το Πολυτεχνείο κι οι χουντικοί δεν ήξεραν τι να πρωτοκυνηγήσουν.
Αριστερούς ή δεξιούς;
Την εποχή εκείνη η Απογευματινή ήταν η μόνη δεξιά απογευματινή εφημερίδα.
Την Βραδυνή την είχε κλείσει η χούντα, την Μεσημβρινή η Βλάχου με το που βγήκαν τα τανκς στους δρόμους. Η δυσαρέσκεια ξεπερνούσε κόμματα και παρατάξεις.
Τη χούντα του Ιωαννίδη δεν την ήθελαν δεξιοί, κεντρώοι και αριστεροί.
Ακόμα και χουντικοί που ήταν με τον Παπαδόπουλο!
Ποτέ άλλοτε κυβέρνηση δεν είχε τόσο μικρή αποδοχή από τον κόσμο.
Η Απογευματινή, όπως και άλλες εφημερίδες, άρχισε τον κλεφτοπόλεμο με τη χούντα.
Επαιρνε γεγονότα από το εξωτερικό που μπορούσαν να δημιουργήσουν συνειρμούς με την ελληνική πραγματικότητα.
Έγραφε για παράδειγμα ότι ψυχορραγεί η χούντα του Φράνκο κι αμέσως το μυαλό πήγαινε στην ελληνική χούντα.
Έγραφε για φοιτητικές ταραχές στη Γαλλία κι αμέσως όλοι τις συνδύαζαν με το Πολυτεχνείο.
Η τακτική αυτή έγινε αντιληπτή από τον Σάββα Κωνσταντόπουλο, τον εκδότη του Ελεύθερου Κόσμου, που αποφάσισε να περάσει την όχθη που χωρίζει τονσυνοδοιπόρο από τον ρουφιάνο.
Στις 14 Μαΐου 1974, ημέρα Τρίτη δημοσίευσε αυτό το πρωτοσέλιδο που ακόμα και σήμερα προκαλεί ρίγος σε όσους έχουν ζήσει τα γεγονότα.
Το συνοδευτικό κείμενο ακόμα χειρότερο από τον τίτλο στο πρωτοσέλιδο.
Ο Ελεύθερος Κόσμος ήταν πρωινό φύλλο, η Απογευματινή απογευματινό.
Απλά όλοι κατάλαβαν ότι αυτό που τον ενόχλησε ήταν ότι μια εφημερίδα που απευθυνόταν σε δεξιούς αναγνώστες είχε αρχίσει κλεφτοπόλεμο με τη χούντα.
Το κοινό της εφημερίδας τον ενδιέφερε.
Δυστυχώς δεν είχε καταλάβει ότι στήριζε μια κυβέρνηση που δεν ήταν απλά αντιλαϊκή, αλλά όπως απέδειξε και στη συνέχεια επικίνδυνη για τον τόπο αφού εκτός όλων των άλλων… χάρισε τη μισή Κύπρο στουςΤούρκους κι άφησε το στίγμα ότι η Ελλάδα ότι επεχείρησε να δολοφονήσει τον εκλεγμένο Πρόεδρο και να ανατρέψει την κυβέρνηση ενός ανεξάρτητου κράτους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου