Γνωρίζω αρκετούς νέους που διαπρέπουν σε πολυεθνικές επιχειρήσεις στο εξωτερικό.
Παίρνουν από το αξημέρωτο το μετρό στο Λονδίνο ή τη Νέα Υόρκη, ή το ποδήλατο στο Μόναχο και την Κοπεγχάγη, ανακαλώντας στις στιγμές της διαδρομής τις διακοπές τους στα ελληνικά νησιά, τη μάνα και τον πατέρα στο πατρικό σπίτι και τους φίλους που “έμειναν πίσω” και αγωνίζονται να βρουν δουλειά ή προσπαθούν να τα φέρουν βόλτα με 500 ευρώ το μήνα.
Καμία από αυτές τις νέες δεν θα γίνουν ποτέ Barbie και κανένας από τους τους νέους δεν θα γίνουν Τζον Τζον.
Θα συνεχίζουν την συχνά μοναχική τους πορεία και θα μετρούν το επόμενο βήμα τους προς τον ιδεατό ορίζοντα που έχουν σχηματίσει στο μυαλό τους.
του ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΥ
Η κ. Ελένη Αντωνιάδου θα μπορούσε να είναι μία από αυτούς. Ίσως και να ήταν σε κάποιες περιόδους της αναζήτησής της. Το τελευταίο διάστημα παραδόθηκε βορά στα sodial media –κακώς– όχι γιατί δεν αξίζει μια θέση μεταξύ των “αρίστων” που διεκδικούν μια θέση στο όνειρο, αλλά διότι επιδίωξε ή επέτρεψε να εμφανιστεί ως κάτι που δεν είναι.
Δεν είναι, για παράδειγμα, “η Ελληνίδα που εκπαιδεύει αστροναύτες της NASA”. Και δεν εργάστηκε ποτέ στα άδυτα της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας, όπως ρητώς δήλωσε εκπρόσωπός της στην βρετανική Telegraph, Ούτε βραβεύτηκε απ΄ αυτήν. Συμμετείχε, όπως αποκαλύφθηκε, σε ένα summer camp, όπως χιλιάδες άλλοι φοιτητές. Αυτό δεν μειώνει την αξία της συμμετοχής της, ούτε την εμπειρία που αποκόμισε απ΄ αυτό.
NASA: Η Ελένη Αντωνιάδου δεν υπήρξε ποτέ υπάλληλός μας
Δεν έχει, όπως αποκαλύφθηκε διδακτορικό, ούτε έχει διαπρέψει παγκοσμίως στον τομέα της αναγεννητικής ιατρικής, όπως εξήγησε Έλληνας καθηγητής γαλλικού πανεπιστημίου (διαβάστε το σχετικό άρθρο της Athens Voice), και συμφώνησαν και άλλοι που γνωρίζουν την διαδρομή της.
Αυτό δεν την καθιστά λιγότερο άξια από άλλους νέους ανθρώπους- επιστήμονες ή εργαζόμενους σε διεθνείς οργανισμούς ή και στον ιδιωτικό τομέα στο εξωτερικό ή και στην Ελλάδα.
Όχι, όμως, απαραίτητα και περισσότερο.
Η κ. Ελένη Αντωνιάδου είναι νέα, μορφωμένη, συμπαθής και ιδιαίτερα φωτογενής. “Φεγγαρόλουστη”, όπως θα έλεγαν κάποιοι. Είναι, πιθανότατα, πανάξια. Και ίσως άξιζε να βραβευτεί το 2013 ως γυναίκα της χρονιάς στην εκδήλωση FDM Everywoman In Technology Awards στο Λονδίνο (ποιος μπορεί να …αμφισβητήσει την επιλογή της “κριτικής επιτροπής”;), ή να παραλάβει από τα χέρια της υπουργού Παιδείας το βραβείο “Θαλής ο Μιλήσιος” για την νεανική επιχειρηματικότητα.
Το πρόβλημα με την κ. Αντωνιάδου δεν αρχίζει με όσα πραγματικά είναι. Το πρόβλημα αφορά αυτά που ΔΕΝ είναι και όσα προσποιείται ότι είναι. Υπό μια έννοια αποτελεί ένα από τα πιο κραυγαλέα παραδείγματα του “μάρκετινγκ της αριστείας” που προωθεί μανιωδώς ο εγχώριος μιντιακός και πολιτικός “επαρχιωτισμός”.
Η κ. Αντωνιάδου ευθύνεται στον βαθμό που επιτρέπει να μετατραπεί σε case study μιας τάσης που καταλήγει να γίνει πολιτικό επιχείρημα και να διαχωρίσει τους νέους και την ίδια την κοινωνία ανάμεσα σε άξιους και μη άξιους με όρους επικοινωνιακούς. Που δεν στέκεται στο μπόϊ της (διόλου αμελητέο, για να μην την αδικούμε) αλλά προτιμά το “ύψος” που θέλουν να της αποδώσουν. Που κρύβεται πίσω από την Barbie και το αθώο χαμόγελο και δεν προτιμά την διακριτικότητα.
Και που προσφέρεται να καλλιεργεί την εντύπωση πως καθένας (όπως εκείνη) μπορεί να γίνει αυτό που ονειρεύεται. Εάν έχει στο πλευρό του την κ. Τατιάνα Στεφανίδου αναμφίβολα…
“You can become whatever you are dreaming of.”
Διότι, η κ. Αντωνιάδου έγινε εύκολα, και ίσως άκοπα, μέλος μιας εικονικής ελίτ επειδή το αποφάσισαν κάποιοι εκπρόσωποι της λουστραρισμένης trash TV, την ώρα που οι συνομίληκοί της θα συνεχίσουν να παίρνουν καθημερινά το μετρό στο Λονδίνο για να φτάσουν στην εργασία τους, και κάποιοι άλλοι με πτυχία, μεταπτυχιακά και πολλά όνειρα θα συνεχίσουν με αγωνία, άγχος και συχνά μεγάλη απογοήτευση να πέφτουν πάνω σε κλειστές πόρτες.
Το ζήτημα, εν κατακλείδι, δεν είναι η αριστεία αυτή καθ΄ αυτή. Γιατί οι άριστοι δεν επαίρονται και δεν γεμίζουν το instragram με κατορθώματα που δεν τους ανήκουν. Το ζήτημα αφορά στον τρόπο με τον οποίο μια πολιτική και μιντιακή ψευτο-ελίτ αναζητά “παραδείγματα προς μίμηση” αλλά δεν κάνει τον κόπο να ψάξει στο πλήθος της επίπονης προσπάθειας και προτιμά την φωτογένεια από την πραγματική αξία.
Υ.Γ Προσωπικά, θαυμάζω αυτούς που αριστεύουν. Και δηλώνω -προς αποφυγή παρεξηγήσεων- υπέρ του συναγωνισμού που προάγει την αριστεία. Μου ανακατεύει, όμως, το στομάχι η βαρύγδουπη και αντιαισθητική προβολή της ωσάν να αφορά μόνο εκείνους που ανήκουν στην ομάδα των “περίκλειστων”.
- Η φωτογραφία επάνω προέρχεται από τον λογαριασμό της κ. Αντωνιάδου στο Facebook
Διαβάστε το άρθρο του BBC για την νεαρή επιστήμονα
BBC:
For years she has been giving interviews portraying herself as a researcher working for Nasa; an expert on regenerative medicine; a maker of cutting-edge artificial organs; a passionate activist against organ trafficking; and a trainer of astronauts.
But it seems that not a single Greek news outlet, out of dozens that have interviewed her, ever bothered to check if everything that had been attributed to her was entirely accurate.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου