Διάβασα με προσοχή τις πληροφορίες στον Τύπο σχετικά τα στοιχεία πάνω στα οποία εδράζεται η επίσημη θέση κομμάτων (συμπεριλαμβανομένου του κυβερνώντος) και επίλεκτων πολιτικών προσώπων, ότι η αναζήτηση τυχόν ευθυνών πολιτικών προσώπων για την υπόθεση της Novartis είναι σκευωρία.
Η υπόθεση ήδη άγεται στη Βουλή, αφού οι εισαγγελείς που την διερευνούν συνάντησαν στις καταθέσεις των μαρτύρων ονόματα πολιτικών προσώπων και -όπως οφείλουν- απέστειλαν αμελλητί τη δικογραφία στη Βουλή.
Πριν αναφερθώ στην ουσία της υπόθεσης, δύο ενδεικτικές παρατηρήσεις:
α. Υπουργός της κυβέρνησης Μητσοτάκη, συγκεκριμένα ο κ. Βορίδης, σε δηλώσεις του αποφαίνεται ότι το εδώ πιθανότατα κακουργηματικού καταλογισμού αδίκημα χειραγώγησης της δικαιοσύνης με σκοπό διώξεις κατά πολιτικών αντιπάλων, είναι βέβαιο ότι έχει διαπραχθεί!
Πώς το γνωρίζει (αφού η δικογραφία δεν είναι σε γνώση του) και σε ποιά στοιχεία στηρίζει τη βεβαιότητά του, δεν είπε.
β. Για την ίδια υπόθεση ο ίδιος ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Πέτσας (και κατά συνέπεια αυτή είναι η επίσημη γνώμη της κυβέρνησης) δήλωσε:
«Έγινε μια προσπάθεια ένα οικονομικό σκάνδαλο να μετατραπεί σε πολιτικό σκάνδαλο μόνο στην Ελλάδα. Απεδείχθη, από την πορεία που είχαμε τον προηγούμενο χρόνο, ότι τέτοιο σκάνδαλο δεν υπήρχε…».
Πώς απεδείχθη (αφού ούτε αυτός έχει στα χέρια του η δικογραφία) ούτε κι αυτός είπε. Αντίθετα, μάλιστα, για μία τουλάχιστον περίπτωση πρώην υπουργού υπάρχει πληθώρα στοιχείων, ώστε να κρίνεται αναγκαία ή άσκηση δίωξης. Άρα η βασιμότητα της διερεύνησης των τυχόν ευθυνών πολιτικών προσώπων ήδη έχει τεκμηριωθεί απολύτως.
(Τον ανόητα ύποπτο υπαινιγμό του κ. Πέτσα «μόνο στην Ελλάδα» αντιπαρέρχομαι άνευ άλλων, διότι είναι διεξοδικότατα αναλυμένο στην κοινή γνώμη στην Ελλάδα και διεθνώς, ότι η χώρα μας ήταν κέντρο στο οποίο ο προσδιορισμός της τιμής των φαρμάκων συμπαρέσυρε σε ανάλογες τιμολογήσεις σε σειρά άλλων χωρών.
Δηλαδή, αν υπήρχε αντικείμενο πολιτικής παρέμβασης για την τιμολόγηση των φαρμάκων, εδώ έπρεπε «να γίνεται η δουλειά» και όχι σε άλλες χώρες).
Διαβάζοντας, λοιπόν, με μεγάλη προσοχή τις πληροφορίες σχετικά με την κατάθεση του προσώπου επί των αναφορών του οποίου στηρίζεται όλη η υπόθεση περί «πολιτικής σκευωρίας» (συγκεκριμένα πρόκειται για τον πασίγνωστο εισαγγελέα Αγγελή), τα φιλικά στην κυβέρνηση μέσα ενημέρωσης υπογραμμίζουν με απόλυτη σαφήνεια ότι ΟΥΤΕ ΕΝΑ όνομα πολιτικού προσώπου δεν ανέφερε ευθέως, ως ενεχόμενο στην φερόμενη υπόθεση σκευωρίας κατά πολιτικών αντιπάλων.
Φυσικά τα πολιτικά πρόσωπα που εκλήθησαν στη συνέχεια (και αναφέρομαι ιδιαίτερα σε δύο πρόσωπα με ιδιάζοντα πολιτικό ρόλο σήμερα, ως απελθόντες και ένεκα τούτου ακόμη και ψυχικώς ευνοϊκά διακείμενοι στην προσπάθεια να αποδείξουν ότι όλα επί των ημερών τους είναι άψογα, εννοώ τους συγκυβερνήτες κυρίους Σαμαρά και Βενιζέλο), ανέφεραν με εξαιρετική ευκολία τα πολιτικά ονόματα που «έστησαν τη σκευωρία».
Συμπεριλαμβανομένου και του ονόματος του τέως πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, φυσικά!
…μόνο που (αφήνοντας κατά μέρος τον Αντώνη Σαμαρά, που η εν γένει παρουσία και η συμπεριφορά του μετά την πολιτική απόσυρσή του αποδεικνύει ότι δεν χωράει σοβαρή συζήτηση για όσα λέγει και κάνει -έμπλεος προσωπικών πολιτικών παθών για την παταγώδη αποτυχία της διακυβέρνησής του είναι ο άνθρωπος και τούτο το μόνο κίνητρό του) και ο κ. Βενιζέλος, μόνον εικασίες κατέθεσε!...
«Δεν θα υπήρχε η σκευωρία αν δεν υπήρχε το άνωθεν νεύμα του τότε πρωθυπουργού Τσίπρα», είναι το νόημα της κατάθεσης του (πάντα κατά τις αναφορές φιλικών προς την κυβέρνηση μέσων ενημέρωσης).
Μόνον που αυτά δεν είναι στοιχεία, αλλά εκτιμήσεις…
(Και μία σημείωση, εδώ, απολύτως διευκρινιστική των πραγμάτων, φρονώ…
Τα πολιτικά πρόσωπα εδώ και πολύ καιρό, και για την ακρίβεια από τότε που η Βουλή ψήφισε να παραπεμφθούν στην τακτική δικαιοσύνη 10 πολιτικά πρόσωπα για περαιτέρω διερεύνηση τυχόν εμπλοκής τους στο καθ’ αυτό σκάνδαλο Novartis, μιλούν για σκευωρία.
Δεν ήταν, όμως, αυτές οι αναφορές των πολιτικών προσώπων που ενεργοποίησαν την εισαγγελική έρευνα για το ενδεχόμενο πολιτικής σκευωρίας.
Η εκ των πραγμάτων προκατειλημμένη, δηλαδή, στάση πολιτικών προσώπων, που αναδύεται από αντιδράσεις στο πλαίσιο της τρέχουσας πολιτικής και διακομματικής αντιπαράθεσης, δεν κρίθηκε από τη συντεταγμένη δικαιοσύνη ως επαρκής ένδειξη για τη διενέργεια εισαγγελικής έρευνας.
Χρειάστηκε να γίνουν δημόσιες αναφορές από τον εισαγγελέα Αγγελή, για να ενεργοποιηθεί τέτοια εισαγγελική έρευνα περί του ενδεχόμενου σκευωρίας κατά πολιτικών αντιπάλων, με «όχημα» της φερόμενης ως σκευωρίας το πανθομολογουμένως υπαρκτό (ακόμη και κατά δήλωση του ίδιου του εισαγγελέα Αγγελή) σκάνδαλο Novartis.
Μ’ άλλα λόγια, χωρίς την ανάμιξη Αγγελή, οι αναφορές των πολιτικών προσώπων στο ενδεχόμενο σκευωρίας καμιά αποδεικτική -ή, έστω, ενδεικτική- αξία δεν θα είχαν και δικογραφία δεν θα υπήρχε για να παραπεμφθεί αμελλητί στη Βουλή, επειδή στο περιεχόμενό της συμπεριλαμβάνονται ονόματα πολιτικών προσώπων
Αυτό είναι το δεύτερο λεπτό σημείο της υπόθεσης σχετικά με την ενδεχόμενη πολιτική σκευωρία!
Γιατί;
Διότι ο εισαγγελέας Αγγελής αναμιγνύεται με την καθ’ αυτό υπόθεση του σκανδάλου της Novartis!!!
Μάλιστα σε πριν λίγες ώρες κατάθεσή της η εισαγγελέας κατά της Διαφθοράς, Ελένη Τουλουπάκη, τού αποδίδει τα μύρια όσα.
Από παρέμβασή του στο έργο της με σκοπό να καθυστερήσει την εξέλιξη της έρευνας για την καθ’ αυτό υπόθεση της Novartis και υπεξαγωγή απόρρητων εγγράφων από την Εισαγγελία Διαφθοράς για την ίδια υπόθεση, μέχρι άρνηση του κ. Αγγελή να παραλάβει από το FBI στοιχεία κατά Έλληνα, κατονομαζόμενου πολιτικού προσώπου, τον Δεκέμβριο του 2017 στη Βιέννη, του προσάπτει.
Τώρα, έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, φέρνοντας στη Βουλή δικογραφία περί του ενδεχόμενου πολιτικής σκευωρίας με όχημα την καθ’ αυτό υπόθεση Novartis και με την καθ’ αυτό υπόθεση Novartis να εκκρεμεί, πώς μπορεί να λογίζεται ως αξιόπιστη η κατάθεση Αγγελή;
Διερωτώμαι!
Κι αν συσταθεί εξεταστική ή προανακριτική επιτροπή στη Βουλή για την ενδεχόμενη σκευωρία και εκ των υστέρων αποδειχτεί ενοχή Αγγελή σε όσα του καταλογίζει η κυρία Τουλουπάκη για την καθ’ αυτό υπόθεση του σκανδάλου της Novartis, τί ακριβώς θα διερευνούν οι κοινοβουλευτικές επιτροπές;
Τα στοιχεία αναξιόπιστου προσώπου, που μάλιστα -όπως ήδη είπα- είναι και αόριστα;).
Φυσικά, οι εισαγγελείς που διερευνούν το ενδεχόμενο της σκευωρίας ορθώς πράττουν και αποστέλλουν στη Βουλή. Ακόμη και ανοησίες να υπάρχουν για κάποιο πολιτικό πρόσωπο σε οποιαδήποτε δικογραφία, αυτό οφείλουν να πράξουν.
Η πρακτική Σανιδά επί πρωθυπουργίας Κώστα Καραμανλή 2007-2009, να μην αποστείλει δικογραφία στη Βουλή αποφαινόμενος επί της ουσίας της υπόθεσης του Βατοπεδίου με τη γνωστή αναφορά του περί «παραπλανηθέντων υπουργών», δεν είναι η ορθή πρακτική.
Όλα στο φως!
Όμως, για να έρθουν όλα στο φως και για να αποφευχθεί ο πλήρης ευτελισμός της Βουλής εξ αιτίας αυτού του θέματος, μόνος δρόμος, είναι να ενοποιηθούν οι δικογραφίες της καθ’ αυτό υπόθεσης του σκανδάλου Novartis με την υπόθεση φερόμενη σκευωρίας κατά πολιτικών αντιπάλων.
Έτσι, θα διαφανεί το πολιτικό βάθος της υπόθεσης. Και, ταυτόχρονα, θα κριθεί και αν όσοι (ανάμεσά τους ίσως και πολιτικά πρόσωπα) τυχόν μεθόδευσαν την αλλαγή του ουσιώδους ποινικού προσήμου της καθ’ αυτό υπόθεσης του σκανδάλου Novartis (δηλαδή από καθαρή υπόθεση διαφθοράς κρατικών λειτουργών οιουδήποτε επιπέδου της δημόσιας διοίκησης, σε υπόθεση τρεχουσών πολιτικών αντιπαλοτήτων, ακόμη και σκευωρίας) υπηρετούν σκοπιμότητες και ποιές είναι αυτές!
Γιατί αν έχει συμβεί κάτι τέτοιο, τότε αναφύεται το ενδεχόμενο πολιτικά πρόσωπα να έχουν συμβάλλει σε προσπάθεια συγκάλυψης ξεκάθαρης υπόθεσης διαφθοράς κρατικών λειτουργών.
Παράλειψη;
Παράβαση καθήκοντος
; Αμέλεια;
Ό,τι και να ‘ναι θα το δείξει η έρευνα.
Όλα στο φως, λοιπόν!
Και μη νομίζετε ότι τυχόν σε ήδη συσταθείσα εξεταστική ή προανακριτική επιτροπής της Βουλής για συγκεκριμένα πρόσωπα, δεν επιτρέπεται να επεκτείνει τη διερεύνηση και για τυχόν πρόσθετα πολιτικά πρόσωπα που θα διαφανεί ότι εμπλέκονται στην ιστορία.
Οποιαδήποτε στιγμή η Βουλή με απόφασή της μπορεί να επεκτείνει το πεδίο διερεύνησης και σε επί πλέον πολιτικά πρόσωπα.
Αν πέραν από τις αναφορές των κ.κ. Σαμαρά και Βενιζέλου για τον κ. Τσίπρα, αναφερθεί πολιτικό πρόσωπο που τυχόν θα φέρεται να έχει αναμιχθεί σε απόπειρα συγκάλυψης του καθ’ αυτό σκανδάλου Novartis, αμέσως η τυχόν ήδη συσταθείσα επιτροπή της Βουλής οφείλει να επεκτείνει τη διερεύνηση των τυχόν πολιτικών επεμβάσεων προς πάσα κατεύθυνση.
Τα αναφέρω όλ’ αυτά επειδή οι υπάρχουσες πληροφορίες την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές αναφέρουν ότι η θέση του κ. Μητσοτάκη για τη δικογραφία που απεστάλη στη Βουλή θα είναι να συσταθεί εξεταστική επιτροπή περί πολιτικής σκευωρίας για τον κ. Παπαγγελόπουλο και όχι για τον κ. Τσίπρα.
Και αυτό είναι μια ανέντιμη στάση που αφαιρεί από τον πρώην πρωθυπουργό κάθε δυνατότητα να αποτινάξει από πάνω του την πολιτική ρετσινιά.
Αντίθετα, για όσα από τα 10 πολιτικά πρόσωπα διερευνήθηκε το ενδεχόμενο εμπλοκής τους στην καθ’ αυτό υπόθεση Novartis και οι περιπτώσεις τους ετέθησαν το αρχείο, η ρετσινιά ήδη έχει καταπέσει. Για όσους όχι, η έκβαση της σε βάρος τους δίωξης θα δείξει.
Ακόμη χειρότερο είναι ότι οι πληροφορίες από μέσα ενημέρωσης φέρουν τον κ. Μητσοτάκη προσωπικά να υποστηρίζει με «μεγαλοψυχία» πως επειδή δεν θέλει να βάλει τον πολιτικό του αντίπαλο στη φυλακή δεν θα ζητήσει να παραπεμφθεί η περίπτωσή του για διερεύνηση από κοινοβουλευτική επιτροπή.
Φέρεται να προσθέτει μάλιστα ο κ. Μητσοτάκης ότι ο κ. Τσίπρας αναμφίβολα έχει πολιτικές ευθύνες, ..αλλά αυτές κρίθηκαν στις εκλογές…
Αλήθεια, κύριε Πρόεδρε;
Οι πολιτικές ευθύνες του τέως πρωθυπουργού σε υπόθεση πολιτικής συνομωσίας κατά αντιπάλων του με «όχημα» την καθ’ αυτό υπόθεση του σκανδάλου Novartis κρίθηκαν στις πρόσφατες εκλογές;
Κι αν ξαναγινόντουσαν αυτές οι εκλογές και το λέγατε αυτό, όπως το διαρρέετε σήμερα, είσαστε σίγουρος ότι θα τις ξανακερδίζατε αυτές τις εκλογές;
Όπως και να ‘ναι, όμως, ό,τι και να κάνει ο κ. Μητσοτάκης, οι εξελίξεις είναι στα χέρια του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και του κ. Τσίπρα.
Γιατί;
Διότι αρκεί απλή μηνυτήρια αναφορά καταγγελίας από κάποιο στέλεχος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ότι σε αντίθεση με την ως σήμερα προβαλλόμενη από την Ν.Δ. και το ΚΙΝ.ΑΛ. ενδεχόμενη σκευωρία, σχεδιάστηκε συνομωσία κατά της κυβέρνησης Τσίπρα με σκοπό αφ’ ενός μεν τη συγκάλυψη του καθ’ αυτό σκανδάλου της Novartis, αφ’ ετέρου δε την πολιτική συκοφάντηση της απελθούσας κυβέρνησης εν όψει εκλογών, για να εξαναγκαστεί η Βουλή να τα φέρει όλα στο φως, όπως είναι το δέον.
Ας το πράξει λοιπόν ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.!
Για να μη μείνει τίποτα στη σκιά!
Άλλωστε, οι απολύτως επιβαρυντικές για τον κ. Αγγελή αναφορές της εισαγγελέα κατά της Διαφθοράς, Ελένης Τουλουπάκη, καθιστούν ήδη την περαιτέρω διερεύνηση όλων αυτών απολύτως επιβεβλημένη.
Και δεν υποτιμώ καθόλου τη σημασία του ότι εάν ο κ. Μητσοτάκης επιμείνει στην πολιτικά ανέντιμη στάση του, η υπόθεση κατ’ εξοχήν προσφέρεται για ένα νέο ανένδοτο αγώνα, που η πολιτική της σημερινής κυβέρνησης ολοένα και περισσότερο κάνει να φαίνεται αναγκαίος.
Α, …και φυσικά αναμένω ούτως ή άλλως με μεγάλο ενδιαφέρον την πρόσκληση στην επιτροπή της Βουλής που όπως φαίνεται θα συσταθεί, όλων των κραυγαλέα φιλο-μητσοτακικών και αντίστροφα αντι-συριζικών μέσων ενημέρωσης, που καιρό τώρα βοούν ότι γνωρίζουν τα πρόσωπα που έστησαν την ενδεχόμενη σκευωρία κατά υπουργών της Ν.Δ. και του ΚΙΝ.ΑΛ., συμπεριλαμβανομένων και μελών της απελθούσας κυβέρνησης Τσίπρα.
Θα πρέπει αυτά τα μέσα ενημέρωσης να προσκομίσουν στοιχεία (όχι ανοησίες, σαν τις κούτες των pumpers) για όσα έγραφαν και όχι ακατάσχετες fake-ολογίες, στις οποίες αρέσκονται.
Γιατί, αν δεν το κάνουν, θα έχουν και αυτά ενδεχομένως ανάμιξη στην οργάνωση της αντίστροφης πολιτικής συνομωσίας κατά του Τσίπρα και με ενδεχόμενο σκοπό -όπως ήδη είπα- αφ’ ενός μεν τη συγκάλυψη του καθ’ αυτό σκανδάλου της Novartis, αφ’ ετέρου δε την πολιτική συκοφάντηση της απελθούσας κυβέρνησης εν όψει εκλογών.
Καταλήγοντας μια διαπίστωση.
Όλ’ αυτά, και ανεξαρτήτως του πως θα συνεχιστεί η πολύκροτη υπόθεση, ένα πρακτικό αποτέλεσμα παράγουν:
Την αντικειμενική υποτίμηση και δικαιακή υποβάθμιση της καθ’ αυτό υπόθεσης του σκανδάλου Novartis.
Δηλαδή, τον παραμερισμό του απολύτως υπαρκτού και κατά κοινή ομολογία μεγαλύτερου σκανδάλου διαφθοράς στην πολιτική μας ιστορία (είτε εμπλέκονται ποινικώς σ’ αυτό πολιτικά πρόσωπα, είτε όχι, τεράστιο πολιτικό σκάνδαλο είναι).
Και, μάλιστα, σκανδάλου τέτοια έκτασης, που ξανά για πρώτη φορά στην πολιτική ιστορία μας η πολιτεία και η δικαιοσύνη (επί κυβέρνησης Τσίπρα, μην ξεχνιόμαστε) επιζήτησε τόσο επίμονα τη διαλεύκανσή του.
Κι αν μου πείτε ότι αυτό το πρακτικό αποτέλεσμα που ανέφερα στην αμέσως προηγούμενη παράγραφο δεν είναι παρά συνέπεια της «παραξενιάς» του Σαμαρά και του «εγωκεντρισμού» του Βενιζέλου, απλά θα αντιτείνω:
Καθόλου δεν το πιστεύω αυτό!...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου