ΕΦ.ΣΥΝ.
Δυστυχώς η πολιτική αλλαγή «προς το καλύτερο», που επικαλέστηκε προεκλογικά αμέτρητες φορές ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δεν φαίνεται να έχει συντελεστεί ένα μήνα μετά τις εκλογές. Αντίθετα, η κυβέρνηση της Ν.Δ. δημιουργεί τετελεσμένα που δεν τιμούν τις διαδικασίες μιας κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
Χθες, έπειτα από αλλεπάλληλες επαναλαμβανόμενες συνεδριάσεις για δύο βασικά νομοσχέδια και κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, πριν αρχίσει η ψηφοφορία του νομοσχεδίου για το άσυλο, ο υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης θεώρησε σωστό να φέρει ορισμένες τροπολογίες, οι οποίες αλλάζουν άρδην τον χάρτη των εργατικών δικαιωμάτων.
Η αντίδραση σύσσωμης της αντιπολίτευσης ήταν μάλλον αναμενόμενη. Αποχώρησε από τη διαδικασία καταγγέλλοντας την κυβερνητική πρακτική, ενώ σημειώθηκε παράλληλα το οξύμωρο: ο ΣΥΡΙΖΑ, που είχε ζητήσει ονομαστική ψηφοφορία για το άσυλο και τα υπόλοιπα άρθρα του νομοσχεδίου, αρνήθηκε να επιστρέψει στα βουλευτικά έδρανα, θέλοντας έτσι να δώσει το μήνυμα ότι δεν «νομιμοποιεί» τη διαδικασία.
Αλλά ακόμα και στην περίπτωση του ασύλου, σίγουρα δεν αποτελεί τιμή για την κυβέρνηση να το ψηφίζει μόνη της μαζί με την ακροδεξιά παράταξη του Κυριάκου Βελόπουλου.
Το αποκαλυπτικό είναι ότι η αντιδημοκρατική και αντικοινοβουλευτική πρακτική της κυβέρνησης έχει πολύ συγκεκριμένο ταξικό περιεχόμενο. Μόνο τυχαίο δεν πρέπει να θεωρηθεί ότι οι πρώτες ρυθμίσεις που έσπευσε να φέρει στη Βουλή και προσπάθησε να «κρύψει» ο υπουργός Εργασίας πίσω από την πολυσυζητημένη διάταξη για το πλαφόν στις συντάξεις, αφορούσαν νομοθετικές διατάξεις στοιχειώδους προστασίας των εργαζομένων από παράνομες απολύσεις -οι οποίες πολύ πρόσφατα είχαν θεσπιστεί από την προηγούμενη κυβέρνηση-, εναντίον των οποίων είχαν ταχθεί ρητά και προσφύγει δικαστικά ο ΣΕΒ και άλλες εργοδοτικές ενώσεις.
Προκαλεί εντύπωση η ευκολία, η προθυμία και η βιασύνη με την οποία η κυβέρνηση προσπαθεί να υπογραμμίσει την ταξική εμμονή της, να επιβεβαιώσει ότι βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία επιχειρηματικών συμφερόντων. Οχι πια μόνο λόγω των προσώπων που έχει περιλάβει στις τάξεις της, αλλά λόγω των αντι-μεταρρυθμίσεων που προωθεί σε βάρος του κόσμου της εργασίας.
Πιθανότατα ακριβώς αυτό είναι το μήνυμα που θέλει να εκπέμψει η κυβέρνηση. Οτι δεν έχει καμιά αναστολή στην εξυπηρέτηση της επιχειρηματικής ελίτ. Και είμαστε μόλις στον πρώτο μήνα διακυβέρνησης...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου