Θέλω να δω τον Άδωνι να λέει «έπρεπε να σας απολύσουμε», θέλω να δω τη Μιράντα Ξαφά να λέει «λάθος της κυβέρνησης να μην κοπούν συντάξεις»,θέλω να δω τον ίδιο τον Μητσοτάκη να λέει «γιατί να μην απολυθούν και εκπαιδευτικοί;».
Αλέξη, δείξε μου τον λύκο που μου κρύβουν τα ΜΜΕ.
του Νίκου Μωραΐτη
Δεν ξέρω αν το έχουν καταλάβει εκεί στο Μαξίμου και στην Κουμουνδούρου – συγγνώμη δηλαδή αν σας ξύπνησα, δεν το ‘θελα -, αλλά σε τρεις εβδομάδες έχουμε εκλογές. Αν πιστεύετε ότι έχουν κριθεί, πείτε το να πάμε για μπάνιο σε καμιά παραλία, μην παιδευόμαστε να αντιπαρατεθούμε στον περιρρέοντα νεοφιλελεύθερο βόθρο. Αν όμως είναι να δώσετε καμιά μάχη, μήπως να ξεκινούσατε;
Βλέπω τον πρωθυπουργό, τη μία σε σκαμπό σε μία κακοστημένη εκδήλωση, λες και οργάνωσαν την παρουσίαση του προγράμματός τους σε καμιά δεκαριά λεπτά. Μετά στη δημοτική αστυνομία, μετά σε κάτι συλλόγους… φίλων της χλωρίδας και της πανίδας. Σήκω, βγες έξω, πήγαινε στη Μακεδονία από νομό σε νομό να εξηγήσεις τι πέτυχες, ότι πήρες πίσω όνομα και ιστορία, ότι αυτό που έδωσες είχε ήδη δοθεί από τη «μακεδονομάχο» Δεξιά, ότι αυτή τη στιγμή η Ελλάδα φυλάει τον εναέριο χώρο της γείτονος. Επιχειρηματολόγησε, εξήγησε επιτόπου ότι έτσι μεγαλώνει πραγματικά μια χώρα. Κι αν σε γιουχάρουν, μόνο καλό σου κάνουν, δείχνοντας την αντίθεση ανάμεσα στο επιχείρημα και στο μουγκρητό.
Στα κανάλια, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ήταν πάντα αδύναμοι. Τρεις καλοί και οι υπόλοιποι άνευροι θεωρητικολόγοι του 4% που δεν μπορούν να αρθρώσουν μία λέξη απέναντι στους επαγγελματίες της ΝΔ, οι οποίοι λυσσάνε γιατί δίνουν αγώνα επί του πραγματικού: για την off shore τους, για τη βίλα τους, για την επόμενη μίζα.
Όσο για καμπάνια; Ποιος έχει κάνει άλλοτε τέτοιο δώρο στον αντίπαλό του να αποκαλύψει τη φρικιαστική αντικοινωνική του ατζέντα; Η υπεροπλία των 9,3 μονάδων τούς έχει κάνει να μην κρύβουν λόγια, τα έχουν πει όλα: Επταήμερη εργασία, ελαστικό ωράριο, κανένας έλεγχος, υγεία σε ιδιώτες, κανένα επίδομα. Κι αντί αυτά να φτάσουν από άκρη σε άκρη της χώρας, καθόμαστε και τα συζητάμε λίγες χιλιάδες άτομα στο twitter.
Το πρώτο τηλεοπτικό σποτ του ΣΥΡΙΖΑ «Μη ζητάς πολλά» είναι καλαίσθητο, μοντέρνο, θέτει το σωστό ζήτημα, αλλά δεν παύει να είναι περιγραφικό: Μη μου λες τι λέει ο λύκος, γιατί μπορεί και να μην το πιστέψω, όταν όλα τα κανάλια παρουσιάζουν τον λύκο σαν πρόβατο. Δείξε μου τον λύκο. Θέλω να δω τον Άδωνι να λέει «Έπρεπε να σας απολύσουμε για να δείτε τι εστί βερίκοκο», θέλω να δω τη Μιράντα Ξαφά να λέει «λάθος της κυβέρνησης να μην κοπούν οι υπάρχουσες συντάξεις», θέλω να δω τον ίδιο τον Μητσοτάκη να λέει «γιατί να μην απολυθούν και εκπαιδευτικοί δηλαδή, δεν το καταλαβαίνω». Αλέξη, δείξε μου τον λύκο που μου κρύβουν τα ΜΜΕ.
Μπορεί να μην του αρέσει του πρωθυπουργού η αρνητική διαφήμιση, αλλά εδώ δεν παίζουμε, εδώ πρόκειται για τη ζωή μας. Αν θέλει ο Αλέξης να βάλει υποψηφιότητα για… Ιησούς, ας διαλέξει άλλη στιγμή. Σήμερα, αποστολή του είναι να αναδείξει τη λαίλαπα της ΝΔ που έρχεται και, κατ’ αντιδιαστολή, τα δικά του κεκτημένα και τη δική του πρόταση. Αλλιώς, ας πάει κατευθείαν στα έδρανα της αντιπολίτευσης, ας πάρει το Νόμπελ για τις Πρέσπες και ας πάρει μαζί και κανένα βραβείο Καλού
Σαμαρείτη απέναντι στους αντιπάλους του.
Καταλαβαίνω ότι ο Τσίπρας έζησε μία ήττα που δεν άξιζε στον καλύτερο πρωθυπουργό της χώρας μετά την πρώτη τετραετία του Ανδρέα Παπανδρέου. Καταλαβαίνω ότι ίσως μέσα του αμφιταλαντεύεται για το αν αξίζει να πολεμάει κανείς για έναν αμνήμονα λαό. Δεν είναι όμως έτσι: Ο λαός αυτός είναι κουρασμένος, επιβαρυμένος, παρορμητικός, καθημερινά βαλλόμενος από δεκάδες fake news και ενημερωμένος από δεκάδες υποψήφιους βουλευτές της ΝΔ – τωρινούς και μελλοντικούς – που παριστάνουν τους δημοσιογράφους. Λοιπόν, Αλέξη, αυτός είναι ο λαός – πράγματα γνωστά. Δολοφονεί τον Καποδίστρια και μετά τον κάνει άγαλμα. Διώχνει κακήν κακώς τον Ελευθέριο Βενιζέλο και μετά τον παρακαλεί να γυρίσει. Αλλά έχει πολύ ταλαιπωρηθεί, έχει μεγάλες ανάγκες και -κυρίως- κινδυνεύει όσο ποτέ. Πάμε για μπάνια ή για αγώνα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου