Σε διαστάσεις «φαινομένου» η παραβατικότητα στη Ν.Δ.... Όχι βέβαια, δεν ενοχοποιείται η Ν.Δ. ως πολιτικός οργανισμός για την υπόθεση του πρώην βουλευτή της Νίκου Γεωργιάδη, αλίμονο. Ενοχοποιείται όμως η ηγεσία της για την διαχείριση του θέματος.

 https://left.gr/news/se-diastaseis-fainomenoy-i-paravatikotita-sti-nd

Βασίλης Πάικος

 Θα μπορούσε άνετα να θεωρηθεί καθαρά προσωπική υπόθεση, με μόνο ποινικές, και κοινωνικές ασφαλώς, προεκτάσεις. 

Αν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν την «πολιτικοποιούσε» αυτοβούλως. 

Αν ο γραμματέας του δεν μιλούσε για σκευωρία και για πολιτική δίωξη. 

Αν επιφανή στελέχη του δεν έσπευδαν να μαρτυρήσουν στο δικαστήριο, υπερασπιζόμενα την αθλιότητα. 

Ας μην ζητάει λοιπόν τα ρέστα από τους άλλους...

Πρωτοφανής πράγματι η αδεξιότητα με την οποία η ηγεσία της Ν.Δ. αντιμετωπίζει περιπτώσεις στελεχών της που εμπίπτουν σε υποθέσεις ποινικού χαρακτήρα.

 Αδεξιότητα και, όχι σπάνια, πλήρης αδιαφορία για τις ευαισθησίες του ελληνικού λαού. Και να ’ταν μονάχα η περίπτωση Γεωργιάδη...

-Τώρα, σήμερα, η Ν.Δ. στηρίζει την υποψηφιότητα του Χάρη Τομπούλογλου για τον Δήμο Φιλαδέλφειας- Χαλκηδόνας. Του συλληφθέντος επ’ αυτοφώρω να χρηματίζεται, ως διοικητής μεγάλου νοσοκομείου.

 Και καταδικασθέντος από την ελληνική Δικαιοσύνη (με αναστολή, εννοείται).

- Απέφυγε να πει το παραμικρό για την ατιμωτική κατηγορία για υπεξαίρεση και τη βαριά καταδίκη του πρώην βουλευτή της και υπουργού, δημάρχου Θεσσαλονίκης Βασίλη Παπαγεωργόπουλου. 

Σήμερα δε στηρίζει για τη Θεσσαλονίκη την υποψηφιότητα του Νίκου Ταχιάου, αντιδημάρχου του Παπαγεωργόπουλου και μάρτυρα υπεράσπισης στη δίκη του!

- Απέφυγε να πει το παραμικρό για τις αλλεπάλληλες καταδίκες του νομάρχη και πρώην βουλευτή της Παναγιώτη Ψωμιάδη, ομοίως για ατιμωτικές πράξεις «προνομιακών» αναθέσεων έργων.

 Που οδήγησαν στην έκπτωσή του από το αξίωμα.

- Έκανε πως δεν είδε και δεν άκουσε τίποτα για την καταδίκη από ελληνικό δικαστήριο (με αναστολή, βεβαίως) του πρώην βουλευτή και κυβερνητικού της εκπροσώπου Γιάννη Μιχελάκη για επ’ αμοιβή, από ιδιωτικά συμφέροντα, άσκηση κοινοβουλευτικού ελέγχου!

- Ομοίως έκανε πως δεν είδε και δεν άκουσε τίποτα για την καταδίκη του πρώην βουλευτή της Πέτρου Μαντούβαλου (επίσης με αναστολή), για τη συμμετοχή του στο παραδικαστικό κύκλωμα.

- Το ίδιο και με την καταδίκη (με αναστολή, φυσικά) του πρώην υπουργού της Μιχάλη Λιάπη, για κείνη την θλιβερή ιστορία με τις πλαστές πινακίδες του αδήλωτου πανάκριβου αυτοκινήτου του.

- Τώρα, μόλις προχθές, όταν καταδικάστηκε (ναι, καλά καταλάβατε, με αναστολή) για μη καταβολή δεδουλευμένων η βουλευτής Σερρών της Ν.Δ. Φωτεινή Αραμπατζή, για την ηγεσία της είναι σαν να μην συνέβη τίποτα.

- Ιδιαιτέρως σημαίνουσα, και εξόχως επιβαρυντική για την ηγεσία της Ν.Δ., είναι η περίπτωση της καταδίκης (με αναστολή...) του βουλευτή, πρώην υπουργού και τομεάρχη της Νότη Μυταράκη.

 Για παράνομη, αδήλωτη εργασία υπαλλήλου του και άρνηση καταβολής αμοιβής. Ε, λοιπόν, ο Μυταράκης φιγουράρει και σήμερα, δόξη και τιμή, στην πρώτη-πρώτη γραμμή των στελεχών της...

Είναι μόνο κάποιες από τις σχετικά πρόσφατες περιπτώσεις βαριάς παραβατικότητας υψηλόβαθμων στελεχών της Ν.Δ. 

Και μόνο προκειμένου για υποθέσεις όπου υπάρχει ήδη καταδικαστική απόφαση. 

Όχι για θέματα που ερευνώνται, ακόμηκαι για θηριώδη σκάνδαλα, εκεί όπου πλήθος στελεχών της περιμένουν εναγωνίως τα μαντάτα. 

Περιπτώσεις για τις οποίες η ηγεσία της Ν.Δ. έχει σπεύσει ήδη να «αυτοενοχοποιηθεί», μη κρατώντας τις στοιχειώδεις αποστάσεις. Τις πήρε όλες πάνω της, μιλώντας κι εδώ για σκευωρίες και για πολιτικές διώξεις.

Δίχως δε να γίνεται ειδική αναφορά στα δεκάδες μεσαία κομματικά ή και αυτοδιοικητικά της στελέχη, τα οποία έχουν σοβαρά ενοχοποιητικά ντράβαλα με τη Δικαιοσύνη. Που έχουν ήδη καταδικαστεί ή που περιμένουν τη σειρά τους για το εδώλιο.

Η πληθώρα των σχετικών περιπτώσεων τείνει να προσλάβει διαστάσεις «φαινομένου». Που ίσως οδηγεί στο συμπέρασμα ότι σε πολλά στελέχη του μηχανισμού της Ν.Δ. έχει κυριαρχήσει η αντίληψη πως όλα τούς επιτρέπονται. 

Και πως διεκδικούν, ως εκ τούτου, το ακαταδίωκτο. Το ίδιο ασφαλώς ισχύει και για το ΠΑΣΟΚ, το έχουμε ήδη διαπιστώσει, πέραν πάσης αμφιβολίας. Και έχει να κάνει με την μακρόχρονη παραμονή των δύο κομμάτων του παραδοσιακού δικομματισμού στην εξουσία.

Παρ’ όλ’ αυτά και πάλι δεν μπορεί να ενοχοποιηθεί η Ν.Δ. ως πολιτικός οργανισμός.

Είναι όμως ο άτσαλος, ο προκλητικά αδέξιος τρόπος διαχείρισης των περισσότερων περιπτώσεων εκ μέρους της ηγεσίας της, που επί της πράξης την ενοχοποιεί. 

Περιπτώσεις στις οποίες είτε εσιώπησε είτε αντέδρασε ασυγχώρητα χλιαρά, ενώ συχνά-πυκνά σπεύδει να προσφέρει ακόμη και πολιτική κάλυψη στους ενεχομένους.

 Παίρνοντας έτσι στο λαιμό της το σύνολο της παράταξης.

 Ε, τι να τους κάνουμε, ας πρόσεχαν...