Δύο μέρες μετά τη δολοφονία στη Νέα Ζηλανδία, στη χώρα μας, εδώ λίγο έξω από την Αθήνα, ομάδα αγανακτισμένων κατοίκων επιτέθηκε σε ξενοδοχείο στο οποίο διαμένουν πρόσφυγες, με την παρότρυνση μάλιστα της δημοτικής αρχής. Λίγες ώρες αργότερα κάποιοι επιτέθηκαν σε ανήλικα στην Κόνιτσα. Πόσο πιστεύετε ότι απέχει η Ελλάδα από τη Νέα Ζηλανδία;

 

http://www.katiousa.gr/apopseis/poios-tha-petaksei-ta-fasistika-skoupidia/

Τα τελευταία χρόνια, μαζί με το φασισμό, αναπτύχθηκε κι ένα αντιφασιστικό κίνημα του θεάματος, της ατάκας, της εύκολης συγκίνησης. Αρκετά επιδερμικό, αδύναμο και ανίκανο να αγγίξει την ουσία, τον πυρήνα του φασισμού. 

Ένα «κίνημα» το οποίο νομίζει ότι ο φασισμός και ο ρατσισμός νικιέται με ταξίδια. Αυτό που ομοιογενοποίησε τους φασίστες ως απαίδευτους, αγράμματος ηλίθιους που είτε παραπλανήθηκαν είτε εξαιτίας κάποιας ψυχικής διαταραχής στρέφονται στη βία.

Λίγες μέρες μετά την εν ψυχρώ εκτέλεση 50 ανθρώπων στη Νέα Ζηλανδία, απλά μετράμε αντίστροφα για την επόμενη φορά που θα συμβεί ένα αντίστοιχο περιστατικό. Άλλωστε, δύο μέρες μετά τη δολοφονία στη Νέα Ζηλανδία, στη χώρα μας, εδώ λίγο έξω από την Αθήνα, ομάδα αγανακτισμένων κατοίκων επιτέθηκε σε ξενοδοχείο στο οποίο διαμένουν πρόσφυγες, με την παρότρυνση μάλιστα της δημοτικής αρχής. Λίγες ώρες αργότερα κάποιοι επιτέθηκαν σε ανήλικα στην Κόνιτσα. Πόσο πιστεύετε ότι απέχει η Ελλάδα από τη Νέα Ζηλανδία;

Για να φτάσουμε σε επιθέσεις όπως αυτή που συνέβη στη Νέα Ζηλανδία χρειάζεται να υπάρχουν διάφορες συνθήκες.

• -Ο καπιταλισμός θα πρέπει να έχει σαπίσει αρκετά ώστε να δυσκολεύεται να αναπραχθεί σε συνθήκες «δημοκρατίας» κι έτσι να επιστρατεύει φασιστικές, αυταρχικές πολιτικές και πρακτικές.
•  Αυτό δεν είναι καινούριο.
•  Ο φασισμός πάντα ήταν στο καπιταλιστικό οπλοστάσιο, απλά στα μέρη μας δεν ήταν πάντα τόσο απαραίτητος για την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς. Ωστόσο, πίσω από κάθε αφρικανική ή ασιατική δικτατορία μάντεψε ποιος κρύβεται.
• .
• -Να έχει στηθεί έτσι το πολιτικό σκηνικό ώστε να τείνει να αναχθεί σε κυρίαρχη ιδεολογία. Δεν είναι μόνο η προβληματοποίηση του προσφυγικού, ούτε το γεγονός ότι από τις ΗΠΑ ως την Ε.Ε. οι πρόσφυγες και οι μετανάστες αντιμετωπίζονται ως αριθμοί ή ως σκουπίδια. Είναι μια σειρά πολιτικών οι οποίες περνάνε σχεδόν απαρατήρητες. Την ώρα δηλαδή που η ΕΕ παίζει μπαλίτσα με την Ουκρανία, την ώρα που σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες τιμούνται οι συνεργάτες του Χίτλερ, την ώρα που η ακροδεξιά ατζέντα έχει βγει από τον απόπατο και έχει γίνει κυρίαρχη, χρειάζεται να αναρωτηθούμε ποιος στρώνει με αίμα το πολιτικό σκηνικό της δήθεν δημοκρατικης δύσης;
• .
• -Χρειάζεται ένα εγχώριο πολιτικό προσωπικό που θα γειώνει τον φασισμό σε εθνικό επίπεδο. Ένα πολιτικό προσωπικό που στις διάφορες μορφές του θα εξαργυρώνει τη στήριξη απάνθρωπων και δολοφονικών αποφάσεων ή κυβερνήσεων (Αλέξη, φιλιά στο Νετανιάχου) προσδοκώντας άλλα οφέλη. Ένα πολιτικό προσωπικό που με το ένα χέρι θα υπογράφει τη Συμφωνία ΕΕ- Τουρκίας και με το άλλο θα υπογράφει μνημόνια καταδικάζοντας το λαό, Έλληνες και μη, σε αναξιοπρέπεια.
• .
• -Χρειάζεται μηχανισμούς που θα δικαιολογούν ή θα στηρίζουν ποικιλοτρόπως το φασισμό. Και από τέτοιους βρίθει η χώρα. Παπαδαριό, ΜΜΕ, δημοσιολόγοι και κάθε λογής φρούτο έχει επιδοθεί σε μια αδιάκοπη εκστρατεία νομιμοποίησης του φασισμού. Συνήθως με το γνωστό «καταδικάζω, αλλά…».
• .
• -Μια κοινή γνώμη απολίτικη, αδιάφορη, όσο πιο απομακρυσμένη από τη συμμετοχή της στα κοινά. Αρκετά δραστήρια για να καταναλώνει και να αποχαυνώνεται σε ριάλιτι και αρκετά κοιμισμένη για να μη βλέπει τα δικαιώματά της να καταπατιούνται.
• .
• -Ένα νομικό σύστημα που θα επιτρέπει τα φασιστικά εγκλήματα, θα κωλυσιεργεί, θα μοιράζει ποινές-χάδια σε εγκληματίες φασίστες και θα βγάζει το μένος του σε όσους αντιστέκονται στο φασισμό ακόμα και με ένα μερικό αποτύπωμα.
• .
• -Σώματα ασφαλείας που δεν ξεκολλάνε ούτε με χειρουργική επέμβαση από τους επαγγελματίες φασίστες.
• .
• -Μια κοινωνία που δε θα έχει αποβάλει όσους αποδεδειγμένα υπήρξαν μαυραγορίτες, χίτες, βασανιστές, παρακρατικοί, αλλά αντίθετα μπορεί να τους έχει διορίσει για να τους ανταμείψει για την προσφορά τους.

Αν αναγνωρίζεις πως κάτι από αυτά υπάρχει και στη δικη μας περίπτωση, μην απορείς που ο φασισμός έχει ριζώσει ακόμα και εκεί που δεν τολμούσε να το φανταστεί μέχρι μόλις πριν λίγα χρόνια. Μπαίνοντας στην προεκλογική περίοδο, απλά θα βλέπουμε όλο και πιο συχνά να ξεπροβάλουν τέτοια γεγονότα και θα δίνουμε όλο και πιο λίγο σημασία. 

Όμως επειδή έρχονται και εκλογές, ας μη σκεφτόμαστε μόνο ποιος δήμαρχος θα μαζέψει τα σκουπίδια από τους κάδους, αλλά και ποιος θα πετάξει τα φασιστικά σκουπίδια εκεί που πρέπει.