Είναι απόλαυση να βλέπεις αυτά τα καθίκια να ταυτίζονται με ότι έφτυναν, να πλειοδοτούν σε μεσαίωνα, πατριδοκαπηλεία, κιτς, χυδαιότητα και απενοχοποιημένη αμορφωσιά, αγωνιώντας μήπως δεν προσελκύσει η ΝΔ αυτό το -μικρό αλλά κρίσιμο- ποσοστό του κοινωνικού πάτου, που της λείπει για να ξαναπάρει την εξουσία

 

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=2069563303342568&id=100008667548308

Aντιγράφω από τον Γιώργο Γιαννόπουλο: 

«Υπάρχει ακόμα και δρα, αυτή η συνομοταξία των δημοσιολόγων της πλάκας, που το 2010 -έγκαιρα προετοιμασμένοι- προσπάθησαν (με τους αδύναμους ώμους τους) να στήσουν αναχώματα στις αντιδράσεις που προκάλεσε η υπαγωγή της χώρας στο ΔΝΤ, και οι συνέπειές της, διακινώντας το αφήγημα "μαζί τα φάγαμε" και "η δική μας κρίση δεν ήταν καπιταλιστική" (ήταν ηθική, έλλειψης παιδείας, διαφωτισμού κλπ μπούρδες),

 και ότι η κατάρρευση του βιοτικού επιπέδου ήταν -πέρα από μια δίκαιη τιμωρία των "φαύλων πολιτών που χρεωκόπησαν τη χώρα"- και μια ευκαιρία να γίνουμε υπεύθυνοι "ευελφαλείς" ευρωπαίοι ιδιώτες & υπήκοοι, όπως όλοι.

Στόχος ήταν να μείνει στο απυρόβλητο η λούμπεν ελίτ -που φέσωσε τη χώρα και τις τράπεζες με δις και ετοιμαζόταν παρ' όλα αυτά να "κάνει την κρίση ευκαιρία"- και το πολιτικό υπηρετικό προσωπικό της, μέσω της εσωτερίκευσης -με μηχανισμούς παβλωφικής πειθούς"- της αυτοενοχοποίησης από τα θύματα (που ήταν τυφλοί μαϊμούδες, έφτυναν τις τσίχλες στα πεζοδρόμια, δεν ζητούσαν αποδείξεις από την τυρόπιτα κλπ).

Επί 4 και πλέον χρόνια τώρα διακινούν το νέο αφήγημα, ότι οι πολίτες "εξαπατήθηκαν" από "υποσχέσεις" ανεύθυνων και φαιδρών (σοβαροί είναι οι ίδιοι, κι ας μην τους το αναγνωρίζει κανείς έξω από την ελλάδα), εννοώντας ότι ουδέποτε οι πολίτες απέρριψαν τη λούμπεν ελίτ και το πολιτικό της υπηρετικό προσωπικό, ουδέποτε τους καταλόγισαν την ευθύνη για τη χρεωκοπία και τη διαχείρισή της υπέρ των λίγων, και ουδέποτε απέρριψαν και τους ίδιους, τη ρητορική τους, και τα ΜΜΕ από τα οποία προπαγανδίζουν.

Εννοείται ότι έχουν βρει στέγη στη ΝΔ (τότε ήταν κεντροαριστεροί εκσυγχρονιστές εναντίον του λαϊκιστή σαμαρά) όπως άλλωστε έκανε και σύσσωμο το σύστημα που έσκασε στη μούρη του η χρεωκοπία (για την οποία είχε την ευθύνη 100%), και προσπάθησε, με τη βοήθεια των "εταίρων", να μείνει στη θέση του και να διαχειριστεί την κρίση και την κατανομή των ζημιών προς όφελός του.

Το πιο αηδιαστικό, για όσους θυμούνται, είναι ότι τότε -στα πλαίσια της ενοχοποίησης των θυμάτων της χρεωκοπίας- λοιδορούσαν (ως λαϊκό, άρα λαϊκιστικό και εν πολλοίς υπεύθυνο για την κρίση, αφού η κρίση ήταν "ηθική αισθητική και πνευματική" και "όχι καπιταλιστική") μεταξύ άλλων και οτιδήποτε είχε -έστω μακρινή- σχέση με το πατρίδα/θρησκεία/οικογένεια, ως εσωστρέφεια, έλλειμμα διαφωτισμού, καθυστέρηση, αντιδιαστέλλοντάς τα με τον δικό τους -δήθεν- περιπετειώδη κοσμοπολιτισμό, την χειραφέτηση από το πατρικό σπίτι (και το "κράτος πατερούλη" και γενικότερα από την έννοια "σπίτι"), και την ιδέα της μόνιμης εργασίας στην ίδια χώρα.

Είναι απόλαυση να βλέπεις αυτά τα καθίκια να ταυτίζονται με ότι έφτυναν, να πλειοδοτούν σε μεσαίωνα, πατριδοκαπηλεία, κιτς, χυδαιότητα και απενοχοποιημένη αμορφωσιά, αγωνιώντας μήπως δεν προσελκύσει η ΝΔ αυτό το -μικρό αλλά κρίσιμο- ποσοστό του κοινωνικού πάτου, που της λείπει για να ξαναπάρει την εξουσία».