Όταν ο Βουκεφάλας θα γυρίσει στον σταύλο του.
Όταν το εθνίκι θα επιστρέψει την περικεφαλαία του στο κατάστημα αποκριάτικων στολών, ένα θα μείνει: Ένας 45άρης πρωθυπουργός που τόλμησε να λύσει εθνικό θέμα, για πρώτη φορά στη σύγχρονη Ιστορία της χώρας μετά τον Βενιζέλο.
του Νίκου Μωραΐτη
Αύριο θα μαζευτούν πάλι. Αυτοί που για εκείνους λες «να πεθαίνεις για την Ελλάδα είναι άλλο, κι άλλο εκείνη να σε πεθαίνει».
Θα φορέσουν τις περικεφαλαίες τους.
Θα πάρουν τα άλογά τους.
Θα κουνήσουν τις σημαίες τους – που ανήκουν μόνο σε εκείνους, ποτέ σε εσένα.
Γιατί η ελληνική σημαία έγινε σύμβολο στα χέρια των πατριδοκάπηλων και όχι των πατριωτών. Αυτών που πούλησαν Κύπρο και Μακεδονία με εθνικιστικές κραυγές κι όχι εκείνων που αγωνίστηκαν για αυτή την πατρίδα σε βουνά και εξορίες.
Υστερία.
Θα φωνάξουν, θα κραυγάσουν, θα δείξουν τους πωπούς τους στην κάμερα όπως έκαναν στη Θεσσαλονίκη, κι ύστερα θα σκορπιστούν στο πλήθος.
Ανάμεσά τους ζεις.
Κι ο τραμπουκισμός τους είναι κομμάτι της κάθε μέρας σου.
Θα φορέσουν κοντομάνικο κι ας είναι χειμώνας, να δείξουν τη χαραγμένη ελληνική σημαία στο σώμα, να δείξουν το «Μακαιδωνία» στην πλάτη.
Κι εσύ που πάντα τη χώρα σου την είχες στην ψυχή και όχι σε tattoo, πόσο μόνος νιώθεις, πόσο ξένος…
Δίπλα στα ουγκ της Χρυσής Αυγής και της Ακροδεξιάς ΝΔ θα βρεθούν οικογενειάρχες, φιλήσυχοι πολίτες, παρασυρμένοι από το κύμα. «Ξεπουλάνε τη Μακεδονία μας».
Ποια;
Την ξεπουλημένη;
Τη γλώσσα την έδωσε ο «εθνάρχης» Καραμανλής, την εθνικότητα την πήραν όταν οι ελληνικές κυβερνήσεις στρουθοκαμήλιζαν, το όνομα το κέρδισαν όταν κυβερνούσαν αυτοί που χρεοκόπησαν τη χώρα.
Από το 1992 μέχρι χθες, 140 χώρες από τις 200κάτι αυτού του πλανήτη -οι πιο ισχυρές- τούς λένε «Μακεδονία».
Σκέτο.
Ολόσκετο.
Όταν πηγαίνεις στα καζίνο τους, στα καζίνο της «Μακεδονίας» πας.
Όταν έρχονται στη Χαλκιδική για διακοπές, με «μακεδονικό» διαβατήριο έρχονται.
Και σ’ αρέσει.
Γιατί σου αφήνουν λεφτά…
Δίπλα στο κύμα των εθνικιστών, λοιπόν, οι κανονικοί πολίτες. Αμόρφωτοι ή ανενημέρωτοι ή παραπλανημένοι, θεωρούν ότι τους παίρνουν τη Μακεδονία που τους έχουν πάρει εδώ και 26 χρόνια… Θα διαδηλώσουν κι αυτοί, ζητώντας τι;
Να συνεχίσει να λέγεται «Μακεδονία» το γειτονικό κρατίδιο, να συνεχίσει να χρησιμοποιεί τα σύμβολα της Αρχαίας Μακεδονίας, να συνεχίσει τον αλυτρωτισμό.
Βάλε το κεφάλι στο χώμα και ζήτα. Φώναξε. «Να μην αλλάξει τίποτα». Κι απέναντι σε αυτή τη ζοφερή εικόνα, ο αρχηγός ενός κράτους. Ο Αλέξης Τσίπρας γράφει Ιστορία πετυχαίνοντας το ακατόρθωτο:
Να αναγκάσει -χωρίς πόλεμο – μία χώρα να αλλάξει όνομα, σύμβολα και σύνταγμα.
Τι δίνει σε σ'αντάλλαγμα;
Μία εθνικότητα που ρητά δεν σημαίνει εθνότητα και μία γλώσσα που ανήκει στις νοτιοσλαβικές και που είναι κράμα δύο τριών γειτονικών σλαβικών γλωσσών – άρα δεν δίνει καμία γλώσσα!
Όταν η στρουθοκάμηλος θα βγάλει το κεφάλι από το χώμα.
Όταν ο χρυσαυγίτης θα φύγει από το συλλαλητήριο να πάει να δείρει κανέναν μετανάστη. Όταν ο ξεβράκωτος θα βάλει το παντελόνι του και ο Βουκεφάλας θα γυρίσει στον σταύλο του. Όταν το εθνίκι θα επιστρέψει την περικεφαλαία του στο κατάστημα αποκριάτικων στολών.
Όταν θα γίνουν όλα αυτά, ένα θα μείνει: Ένας 45άρης πρωθυπουργός που τόλμησε όσα οι άλλοι άφηναν για «του χρόνου». Να λύσει εθνικό θέμα, για πρώτη φορά στη σύγχρονη Ιστορία της χώρας μας μετά τον Βενιζέλο.
Κι όπως είσαι θλιμμένος για τους κανίβαλους και τους καρνάβαλους που θα μαζευτούν στο Σύνταγμα πάλι αύριο, ξαφνικά αρχίζεις αδιόρατα να χαμογελάς.
Γιατί η σιωπηλή πλειοψηφία αυτής της χώρας είναι άλλη.
Και έχει ηγέτη, όχι από τσίγκινη πανοπλία αλλά από σίδερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου