Ας αρχίσουμε από τα πραγματικά περιστατικά. Κολέγιο Αθηνών- Ιούνιος 2012, λίγο πριν τις επαναληπτικές εκλογές. Σε ένα διαγώνισμα της Γ’ τάξης του Γυμνάσιου η καθηγήτρια που επιτηρεί διαπιστώνει ότι ένας από τους μαθητές προσπαθεί να επικοινωνήσει με τους διπλανούς του- με ενδεχόμενη πρόθεση να αντιγράψει.
Τον παρατηρεί και όταν αυτός συνεχίζει, μονογράφει την κόλλα του, ώστε να λάβει υπόψη τη συμπεριφορά του ο διορθωτής. Ασκεί δικαίωμά της. Αυτή είναι η δουλειά της.
Όπως εξήγησε αργότερα η ίδια, δεν μηδένισε το γραπτό -όπως επίσης είχε δικαίωμα -για να προστατεύει το παιδί. Ένας 15χρονος ήταν, δεν χάλασε και ο κόσμος. Γι’ αυτό και χειρίσθηκε όσο πιο διακριτικά μπορούσε την υπόθεση. Αλλά με υψηλή παιδαγωγική αντίληψη.
Ειδικά αν ληφθεί υπόψη ότι δεν ήταν ένας τυχαίος 15χρονος. Ο πατέρας του ήταν ο επί θύραις Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς και ο θείος του ο… πρόεδρος του Κολεγίου.
Το περιστατικό θα είχε σταματήσει εκεί, με ενδεχομένη περικοπή κάποιων βαθμών από το γραπτό του. Αλλά είχε συνέχεια: μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου η καθηγήτρια κρίθηκε «ανεπαρκής στα διδακτικά της καθήκοντά» και απολύθηκε.
Οι εξελίξεις τη δικαίωσαν: κάθε άλλο παρά ανεπαρκής ήταν, όπως προκύπτει από έγγραφα που παρουσίασε το συνδικάτο της. Αλλά γι’ αυτήν ήταν αργά: το 2017, καθώς είχε πρόβλημα υγείας ήδη, έφυγε από τη ζωή. Το θέμα θα έμενε και εκεί σαν μια κακή στιγμή της τότε διοίκησης του Κολεγίου.
Το περασμένο καλοκαίρι, έξι χρόνια αργότερα, μια φωτογραφία του νεαρού Σαμαρά με τους γονείς του στο διαδίκτυο σχολιάσθηκε επικριτικά. Με διάθεση φιλοφρόνησης -ο γιος του αφεντικού ήταν- πρώην υπάλληλος του πρώην Πρωθυπουργού αντέδρασε βάλλοντας, από το σάιτ του, κατά την εκλιπούσης πλέον καθηγήτριας και… πολιτικοποιώντας την υπόθεση- για ευνόητους λόγους.
Η ΟΙΕΛΕ- αντέδρασε και τα ΜΜΕ προβάλαν το θέμα. Τότε παρενέβη ο Αντώνης Σαμαράς με εξώδικα και εν συνεχεία με μηνύσεις και αγωγές κατά των μελών της ΟΙΕΛΕ και του Κώστα Βαξεβάνη που το προέβαλε ιδιαίτερα στο Documento.
Ο πρώην Πρωθυπουργός επιμένει ότι «ο Πρόεδρος της ΟΙΕΛΕ συνδικαλιστής Κουρούτης διασύρει τον ανήλικο, τότε, γιο μου, συνδέοντας την απομάκρυνση μιας καθηγήτριας του σχολείου του με τη δήθεν «σύλληψή» του να αντιγράφει, ενώ στη συνέχεια, Συριζαίικα ΜΜΕ αναλαμβάνουν να εξοντώσουν ηθικά ένα νέο παιδί για παράπτωμα που ποτέ δεν είχε διαπράξει».
Εδώ τελειώνει η αφήγηση των περιστατικών και αρχίσουν τα ερωτήματα.
Μα τι άνθρωπος είναι τελικά ο Αντώνης Σαμαράς; Αν κινείται με πατρική διάθεση προστασίας του γιου του- που έχει αποφοιτήσει πλέον και εργάζεται- το μόνο που καταφέρνει είναι να τον χαντακώσει. Γιατί αυτά που επικαλείται και ο τρόπος, ή οι διατυπώσεις που το κάνει, κάθε άλλο παρά αποβαίνουν υπέρ ενός νέου ανθρώπου. Έτσι κι αλλιώς και ως μαθητής ακριβώς λόγω ονόματος έχει περισσότερους λόγους να είναι προσεκτικός στην τάξη και δεν ήταν, όπως κατατέθηκε στο δικαστήριο κατά του Κολεγίου μετά την απόλυση.
Η απελθούσα πλέον καθηγήτρια δεν κατηγόρησε ποτέ τον νεαρό μαθητή Σαμαρά για αντιγραφή. Απλώς τον παρατήρησε και το σημείωσε στην κόλλα του. Δεν το ανέφερε καν επισήμως στη διοίκηση του Κολεγίου για να μην γίνει θόρυβος και αυτό της στοίχισε στο δικαστήριο, αφού δεν προσκόμισε ντοκουμέντα περί αντιγραφής. Δεν φρόντισε δηλαδή ούτε να καταγραφεί το περιστατικό.
Πιο απλά δεν ήταν στις προθέσεις της να εκθέσει τον νεαρό Σαμαρά, αλλά να τον νουθετήσει- και η ίδια ήταν που ζήτησε από το σχολείο και το σωματείο της να υπάρξει εχεμύθεια. Εκτός αν οι Σαμαράδες δεν πρέπει να νουθετούνται ούτε ως μαθητές από καθηγητές….
Η παρέμβαση της πάντως είχε εμφανώς παιδαγωγικό χαρακτήρα. Έκανε παρατηρήσεις στον υιό Σαμαρά- κανείς δεν αρνείται ότι υπήρξε αυτό το επεισόδιο- και μονόγραψε την κόλλα του, ήταν απόλυτο δικαίωμά της. Καθηγήτρια και επιτηρήτρια ήταν διάολε.
Στην τάξη αυτή είχε τον πρώτο λόγο όχι οι διαγωνιζόμενοι μαθητές. Η δουλειά της ήταν να διασφαλίζει όχι μόνο τους κανόνες τους διαγωνίσματος, αλλά και την τάξη, την οποία ο νεαρός Σαμαράς διασάλευε και αυτό δεν το αρνείται κανείς – άσχετα αν τελικά αντέγραψε ή όχι.
Ότι δεν αντέγραψε δεν στερεί από την καθηγήτρια που εποπτεύει το δικαίωμα να παρεμποδίσει την αντιγραφή και να παρέμβει σε αυτό που θεωρεί ενδεχομένη απόπειρα. Σε άλλες εποχές, άλλοι γονείς και ίσως άλλα σχολεία θα την επαινούσαν γι’ αυτό. Και για το ήθος με το οποίο χειρίσθηκε στην συνέχεια την υπόθεση.
Γι’ αυτό βρίσκονται στην τάξη οι επιτηρητές. Και ανάμεσα στον επιτηρητή και τον μαθητή, δεν καλύπτουμε τον δεύτερο σε τέτοια θέματα- επειδή είναι γιος μας ή επειδή είναι επώνυμος. Τι δεν καταλαβαίνει ο πρώην Πρωθυπουργός;
Όλοι οι υπόλοιποι πάντως καταλαβαίνουν. Αν αυτοί είναι οι παιδαγωγικοί κώδικες του Αντώνη Σαμαρά, προφανώς είναι σαν του πολιτικούς του κώδικες που τον στρατολόγησαν ως νέο στους «Κένταυρους « και του «Ρέητζερς» με τις γνωστές αντιλήψεις και πρακτικές για την πολιτική. Αυτό εννοούσε όταν είπε στη Βουλή ότι «είμαστε της ανδρικής σχολής»;
Γύρω από αυτή την υπόθεση έχουν γραφεί πολλά έγινε άλλωστε και δίκη. Ο καθένας έχει την εκδοχή του, αλλά κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι μια καθηγήτρια του Κολεγίου ενεπλάκη σε ένα επεισόδιο με γιο Πρωθυπουργού και ανεψιό του προέδρου του Κολεγίου τον Ιούνιο και τον Ιούλιο απελύθη ω ανεπαρκής.
Η τότε διοίκηση του εν λόγω σχολείου διαπίστωσε μετά το περιστατικό ό,τι δεν είχε διαπιστώσει επί ένδεκα χρόνια: απασχολούσε από το 1991-με συνεχείς ανανεώσεις της σύμβασής της- μια «ανεπαρκή» καθηγήτρια. Τελικά ποιος είναι ανεπαρκής στο ρόλο του κάνει μπαμ από μακριά…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου