Για να μην πολυλογώ ,το φάρμακο για την ελευθερία,τους πούστηδες,τον αναρχισμό,τα ξέκωλα,τους κομμουνιστές ,τον στομαχικό πόνο και την στύση είναι η χούντα

Ιωάννης Κακάνης

Στην προηγούμενη-πλέον- δουλειά μου στην Αγορά της Αθήνας ερχόταν ένας κύριος γύρω στα 60κάτι και ψώνιζε σε αρκετά συχνή βάση.Αυτός ο κύριος ήταν ο αγαπημένος των συναδέλφων μου γιατί ήταν λέει πολύ πλακατζής.Τον ψιλοσυμπαθούσε και το αφεντικό,χωρίς να τρελαίνεται και τόσο.

Αλλά,ξαναλέω,αυτός ο κύριος ήταν λέει πολύ συμπαθητικός γιατί είχε πολλή πλάκα.Σας λέω για πολλή πλάκα.Φοβερό χιούμορ.Και μάλιστα δύο ήταν τα αγαπημένα του θέματα για χιούμορ.Οι ομοφυλόφιλοι και η χούντα(συν όλα τα παράγωγα).

Αυτός λοιπόν ο κύριος έμπαινε μέσα,έλεγε τι ήθελε να πάρει και μετά μας άρχιζε στα σοκιν ανέκδοτα-αστεία για τους ξεφτίλες τους gay,για αυτούς που τον παίρνουν από πίσω,με γαργαλιστικές λεπτομέρειες και χοντράδες για αυτούς που μιλάνε ''περίεργα και με ψιλή φωνή'' και γι αυτούς που περπατάνε με ''σκέρτσο και νάζι'' και δωστου επίδειξη να περπατάει μες το μαγαζί ''αδερφίστικα'' και δωστου δήθεν μίμηση φωνής και δωστου οι δικοί μου εκεί γέλια και μερικοί πελάτες να επιδοκιμάζουν.

''Γαμώ τους τύπους ο κύριος ε;'' μου λεγε ο Σωτηράκης.Ναι Σωτήρη μου ,ναι γαμώ το σπίτι του.

Όταν αισθάνθηκε άνετα ο κύριος με το συγκλονιστικό χιούμορ άνοιξε τα χαρτιά του και για άλλα θέματα αλλά πάντα με χιούμορ και λεπτότητα:

Θεωρούσε πως ένας Παπαδόπουλος θα σώσει την Ελλάδα γιατί παλιά τα πράγματα ήταν ωραία αλλά οι εποχές άλλαξαν και τώρα ''τα πουσταριά πηδιούνται''. ''οι κομμουνιστές κυβερνάνε'',''οι κοπέλες ντύνονται ξέκωλα''(εσύ πάντως με τις αδερφές φτιάχνεσαι) και γενικά η χώρα πάει κατα διαόλου.

Όλα αυτά πάντα με δόσεις χιούμορ.

Για κερασάκι στην τούρτα ο κύριος αυτός μας έλεγε πως οι νεκροί του Πολυτεχνείου είναι ένα ψέμα της αριστεράς και πως η υπερβολική ελευθερία οδηγεί τους ανθρώπους στην καταστροφή και στον αναρχισμό.

Για να μην πολυλογώ ,το φάρμακο για την ελευθερία,τους πούστηδες,τον αναρχισμό,τα ξέκωλα,τους κομμουνιστές ,τον στομαχικό πόνο και την στύση είναι η χούντα.

Και να ρε παιδί μου σκέφτομαι πως πάντα θα υπάρχει φασίστας που θα νοσταλγεί,θα χαλιέται με την ελευθερία,και θα θέλει χούντες για όλα.Το πρόβλημα δεν είναι αυτός αλλά οι άλλοι που γελάνε,που δεν δίνουν σημασία,που τους βρίσκουν γραφικούς ή χαριτωμένους,που έχουν τα δικά τους προβλήματα και νομίζουν οτι ο φασίστας είναι πρόβλημα των άλλων,που δεν αντιλαμβάνονται πως ο πόλεμος με τον φασισμό δεν τελείωσε μία νύχτα του '73 αλλά είναι μία καθημερινή πάλη με όλους και με όλα.

Αλλά για να το κάνεις αυτό πρέπει να ξέρεις τι είναι φασισμός και φοβάμαι πως αυτή η κοινωνία το αγνοεί σε μεγάλο βαθμό.

Ο αγώνας συνεχίζεται.