Διχάζει ο Τατσόπουλος τον κεντροδεξιό Τύπο
Μετά τις επιθέσεις του ομίλου Μαρινάκη στον Κυριάκο Μητσοτάκη από το «in.gr» και του Γιάννη Κουρτάκη στο επιτελείο του Κώστα Μπακογιάννη (εδώ)… Η συμφωνία Τατσόπουλου – ΝΔ, γέννησε νέο διχασμό στην κεντροδεξιά «πολυκατοικία» και ειδικότερα στον φιλικό της Τύπο!
Η απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη να δώσει το πράσινο φως στον συγγραφέα και πρώην βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ να είναι υποψήφιος με τη ΝΔ στις προσεχείς εθνικές εκλογές άναψε φωτιές… Με τον εκδότη των «Παραπολιτικών» Γιάννη Κουρτάκη να αρθρογραφεί κατά της ένταξης Τατσόπουλου στα ψηφοδέλτια του κόμματος υποστηριζοντας ότι η ηγεσία οφείλει να λάβει υπόψιν τις έντονες αντιδράσεις στο εσωτερικό της ΝΔ που δεν έχουν ιστορικό προηγούμενο!
Αντίθετα, από το φιλικό στη ΝΔ σάιτ «Liberal.gr» ο αρθρογράφος Σάκης Μουμτζής τάσσεται υπέρ της απόφασης Μητσοτάκη για να είναι ο Πέτρος Τατσόπουλος υποψήφιος αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι «Ο Μητσοτάκης κάνει ένα γενναίο άνοιγμα… αρπάζοντας εναν πολιτικό από το χώρο του ΣΥΡΙΖΑ τη στιγμή που τα φερέφωνα του κατηγορούν τη ΝΔ για Ακροδεξιά στροφή. Κλείνει στόματα, ανοίγει πόρτες».
Μάλιστα ο δημοσιογράφος παρομοιάζει το άνοιγμα Μητσοτσάκη (με τον Τατσόπουλο), με την κίνηση του Ανδρέα Παπανδρέου να εντάξει στα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ και τον Μάρκο Βαφειάδη, αλλά και τον Γιαννη Μπουτο, του οποίου τον πατέρα σκότωσαν στην Καλαμάτα το ’44 με μαρτυρικό τρόπο οι ομοϊδεάτες του Βαφειάδη!
Επιπλέον από το «Liberal.gr» προέρχεται και η παρέμβαση του Δημήτρη Καμπουράκη που επίσης στηρίζει την απόφαση Μητσοτάκη να συμπεριληφθεί στα ψηφοδέλτια της ΝΔ ο Πέτρος Τατσόπουλος αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι «Έχει απόλυτη ανάγκη τη διεύρυνση προς το κέντρο (ενν η ΝΔ).
Αλλιώς θα ξαναβρεθεί στην αντιπολίτευση ή αν κερδίσει δεν θα προσεγγίσει ούτε κατά διάνοια τον στόχο της αυτοδυναμίας», συμπληρώνοντας οτι «Γνωρίζω μπόλικους κεντρώους που στρατεύτηκαν στον αγώνα για απαλλαγή από τον Τσίπρα, την στιγμή που κάποιοι δεξιοί ήταν στρογγυλοκαθισμένοι και ανενεργοί περιμένοντας να έρθει η εξουσία για να την καρπωθούν δίχως κόπο ή κόστος». Και ο δημοσιογραφος καταλήγει,
«Όσοι αναρωτιούνται γιατί να αφήσει ο Μητσοτάκης έξω από τα ψηφοδέλτια του νεοδημοκράτες που «κουβαλούν» τρεις χιλιάδες σταυρούς για να βάλει κεντρώους που διαθέτουν χίλιους, αγνοούν (συνειδητά ή ασυνείδητα) δύο πράγματα:
Πρώτον, τη γενική επικοινωνιακή δύναμη που δίνει στη ΝΔ η προσχώρηση κεντρώων στις τάξεις της.
Δεύτερο και βασικότερο, οι τρεις χιλιάδες προσωπικοί σταυροί του νεοδημοκράτη, έτσι κι αλλιώς θα ψηφίσουν ΝΔ. Αντιθέτως, οι χίλιες ψήφοι του κεντρώου είναι εντελώς καινούριες για τη ΝΔ, άρα προστίθενται στη δύναμη της. Τόσο απλά είναι τα πράγματα».
Διαβάστε στη συνέχεια το άρθρο του Γιάννη Κουρτάκη στα «Παραπολιτικά» με τίτλο, «Ο Τατσόπουλος δεν μπορεί να είναι υποψήφιος με τη ΝΔ»: «Έντονες αντιδράσεις στο εσωτερικό (και όχι μόνο) της Ν.Δ., προκαλεί η απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη, να εντάξει στα γαλάζια ψηφοδέλτια τον πρώην βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Πέτρο Τατσόπουλο.
Τα μηνύματα δυσαρέσκειας και αποδοκιμασίας που φτάνουν στα κεντρικά γραφεία της Ν.Δ., δεν έχουν ιστορικό προηγούμενο, τουλάχιστον επί της θητείας του σημερινού προέδρου.
Η υποψηφιότητα Τατσόπουλου, δεν έχει ξυπνήσει μόνο τα δεξιά ανακλαστικά, αλλά έχει στην κυριολεξία εξοργίσει τον αστικό πυρήνα της Παράταξης, που δυσκολεύεται να χωνέψει μια τέτοια μεταγραφή. Με δεδομένο το κύμα των αντιδράσεων, που προέρχεται τόσο από τον βαθύ κομματικό μηχανισμό (Καραμανλικοί, Σαμαρικοί, Μητσοτακικοί), όσο και από μερίδες ψηφοφόρων, όπως είναι η Εκκλησία, η ηγεσία της Ν.Δ, έχει μια και μόνη επιλογή. Να ζητήσει από τον κ. Τατσόπουλο να μην είναι υποψήφιος.
Το κόστος της απομάκρυνσης θα είναι πολύ μικρότερο, από αυτό που θα κληθεί να πληρώσει ο Μητσοτάκης, στην περίπτωση που θα επιμείνει στην επιλογή του. Άλλωστε, κανείς στη Ν.Δ., δεν ξεχνά πόσο ακριβά είχε πληρώσει ο Κώστας Καραμανλής, το τίμημα της στήριξης του λάθους, να μην αποπέμψει στο κατάλληλο timing τους εμπλεκόμενους στην υπόθεση του Βατοπεδίου. Η αναγνώριση του λάθους δεν κοστίζει.
Απεναντίας, η ολιγωρία μπορεί να σταθεί αφορμή για μεγάλες περιπέτειες. Σε κάθε περίπτωση είναι άλλο να ζητάς από τον νεοδημοκράτη να συμπορευτεί με τον προερχόμενο από την Αριστερά Μίκη Θεοδωράκη, κι’ άλλο να του λες, να ψηφίσει τον Πέτρο Τατσόπουλο».
Στη συνέχεια ακολουθεί το άρθρο του Σακη Μουμτζή απο το «Liberal.gr» με τίτλο, «Τατσόπουλος; Εγκρίνεται!»: «Η υποψηφιότητα του Π.Τατσόπουλου, όπως ήταν φυσικό, προκάλεσε αντιδράσεις μέσα στη Νέα Δημοκρατία. Προφανώς, υπάρχει διάσταση απόψεων για το τι είναι μαζικό κόμμα, κόμμα εξουσίας.
Η Μεταπολιτευτική ιστορία έχει δείξει πως όλα τα μεγάλα κόμματα, που βρίσκονται ένα σκαλί πριν από την εκλογική νίκη, προχωρούν σε θεαματικές διευρύνσεις. Γιατί το κάνουν αυτό; Πρώτον, γιατί έχουν την αυτοπεποίθηση πως θα κερδίσουν τις εκλογές και κάνουν ανοίγματα σε υποψηφίους άλλων πολιτικών χώρων, διευρύνοντας έτσι την απήχηση τους.
Δεύτερον, γιατί εκπέμπουν τον αέρα της νίκης, που έχει τη δική του δυναμική στη διαμόρφωση του τελικού αποτελέσματος.
Τρίτον, γιατί προσδίδει το άρωμα της ανανέωσης, που είναι απαραίτητο, ειδικά για τα κόμματα εξουσίας.
Τέταρτον, ένα μαζικό κόμμα είναι το χωνευτήρι πολλών ιδεολογικών τάσεων, εφ΄όσον υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής. Και σήμερα ο κοινός παρονομαστής όλων αυτών που συσπειρώνονται στη Νέα Δημοκρατία είναι να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτός είναι και ο αέρας που φυσά στην Ελληνική κοινωνία. «Φύγετε».
Γιατί λοιπόν όλες αυτές οι αντιδράσεις για την υποψηφιότητα Τατσόπουλου; Επειδή προηγουμένως ήταν βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ; Μα αυτό ακριβώς προσδίδει μεγαλύτερη αξία σε αυτήν την υποψηφιότητα, στο βαθμό μάλιστα που ο Τατσόπουλος έγκαιρα διαχώρισε τη θέση του.
Ο Κ.Μητσοτάκης κάνει ένα γενναίο άνοιγμα όχι πλέον στο χώρο του Κέντρου, αλλά σε αυτόν της Κεντροαριστεράς. Αρπάζει έναν πολιτικό από το χώρο του ΣΥΡΙΖΑ, τη στιγμή που τα φερέφωνα του κατηγορούν τη Νέα Δημοκρατία για ακροδεξιά στροφή. Κλείνει στόματα, ανοίγει πόρτες.
Να μη λησμονούμε πως ο Α.Παπανδρέου συμπεριέλαβε στα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ και τον Μ.Βαφειάδη και τον Γ.Μπούτο, του οποίου τον πατέρα σκότωσαν, με μαρτυρικό τρόπο, οι ομοϊδεάτες του Βαφειάδη το 1944 στην Καλαμάτα.
Έτσι λειτουργούν τα μεγάλα κόμματα και οι μεγάλοι ηγέτες. Σαρώνουν τις ιδεολογικές διαφορές, ξεπερνούν τους διχασμούς της ιστορικής μνήμης.
Και τι θα προσθέσει ο Τατσόπουλος στη Νέα Δημοκρατία; αναρωτιούνται οι, κατ΄επάγγελμα, μεμψίμοιροι.
Τόσα έχει πει κατά το παρελθόν σε βάρος της!
Δεν αντιλαμβάνονται πως αυτή η υποψηφιότητα, όπως και άλλες ομοειδείς που ελπίζω να ακολουθήσουν, συμβολίζει τη χάραξη μιας σαφούς και συνεπούς πολιτικής για τη στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ.
Όσοι από το δημοκρατικό τόξο ασπάζονται αυτήν τη γραμμή είναι ευπρόσδεκτοι στη Νέα Δημοκρατία. Σήμερα αυτός είναι ο στόχος και η Νέα Δημοκρατία είναι το μεγάλο κόμμα που μπορεί να υποδεχθεί και να ενσωματώσει όλους αυτούς πάνω στην πανελλήνια απαίτηση «φύγετε!»
Άλλωστε, όσοι αντιδρούν στο νέο αίμα φαίνεται πως φοβούνται τον ανταγωνισμό, και πως έχουν μιαν ιδιοκτησιακή αντίληψη για την παράταξη.
Οι μεγάλες πολιτικές παρατάξεις βρίσκονται υπό μια διαρκή ανασύνθεση και αναδημιουργία, καθώς έχουν την ικανότητα να ενσωματώνουν ή να απορροφούν ετερόκλητες ιδέες και πολιτικές. Η ακινησία και το βάλτωμα είναι ίδιον των νεκρών οργανισμών.
Οι διαφωνούντες προφανώς θέλουν μια Νέα Δημοκρατία κλεισμένη στο καβούκι της, χωρίς συμμάχους και συνεργασίες, μια Νέα Δημοκρατία φοβική μπροστά στη μητέρα όλων των μαχών.
Αναφέρομαι βέβαια σε αυτούς που διαφωνούν καλοπροαίρετα. Γιατί υπάρχει και η 5η φάλαγγα, οι επαγγελματίες υπονομευτές που, ό,τι και να κάνει ο Κ.Μητσοτάκης, αυτοί αντιδρούν. Είναι πλέον γνωστοί. Ας ασχοληθούν με την καταμέτρηση των 19.000.000 ευρώ.
Συνεπώς, άριστα έπραξε η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας με αυτήν τη διεύρυνση, που ελπίζω να έχει συνέχεια. Διεύρυνση και ανανέωση είναι τα δύο όπλα του Μητσοτάκη στον προεκλογικό αγώνα που ουσιαστικά έχει ήδη αρχίσει».
Τέλος, ακολουθεί το άρθρο του Δημήτρη Καμπουρακη – επισης, απο το «Liberal.gr» με τίτλο, «Οι Τατσόπουλοι, οι Πανούτσοι»: «Μερικοί παλιοί νεοδημοκράτες μου θυμίζουν τους δημοσίους υπαλλήλους όταν ακούνε για αξιολόγηση. Είναι όλοι τους υπέρ της αξιολόγησης γενικώς, αλλά διαφωνούν πάντα με οποιοδήποτε μοντέλο αξιολόγησης γίνει απόπειρα να εφαρμοστεί.
Έτσι και κάποιοι «καθαρόαιμοι» νεοδημοκράτες: Είναι θεωρητικώς υπέρ της διεύρυνσης του κόμματος τους, αλλά διαφωνούν κατ’ ευθείαν με οποιοδήποτε πρόσωπο ενσαρκώσει αυτή την πολιτική.
Μόλις λοιπόν ακούσουν κάποιο καινούριο όνομα που θα στελεχώσει τα ψηφοδέλτια της ΝΔ στις επόμενες εκλογές, αρχίζει ο πρώτος: «Ποιος; Αυτός; Μα αυτός ήταν ΠΑΣΟΚος.»
Παίρνει την σκυτάλη ο δεύτερος: «Αμ ο άλλος; Αυτός ήταν Συριζαίος.» Και μετά αρχίζει το γαϊτανάκι:
«Αυτός χτυπούσε κάποτε τον Καραμανλή» «Θυμάστε τι είχε ψηφίσει ο άλλος στην τάδε ψηφοφορία το 2008;» «Αμ ο τρίτος που ήταν με τον Σημίτη;» Παραλαμβάνουν στην συνέχεια οι ανώνυμοι φανατικοί του διαδικτύου και το πανηγύρι εξαπλώνεται, με την βοήθεια (βεβαίως βεβαίως) και των Συριζοτρολ που μπαίνουν στον ‘’διάλογο’’ παριστάνοντας τους χολωμένους ακραιφνείς Δεξιούς.
Κι όταν δεν έχουν να πουν κάτι συγκεκριμένο για την πολιτική προϊστορία κάποιου, αρχίζουν οι γενικές και αόριστες αντιρρήσεις: «Δηλαδή, αυτός θα μας σώσει;» «Και τι έχει να προσφέρει εκείνος;»
Μετά αρχίζουν τα τοπικά παρατράγουδα: «Αφού τον θέλει ας τον βάλει, αλλά γιατί εδώ; Ας τον βάλει αλλού.» «Δηλαδή δεν υπήρχαν στον νομό μας άξιοι νεοδημοκράτες να βάλει και πήγε και μας έφερε αυτόν; Από πού κι ως που;» «Μα αφήνει απ’ έξω νεοδημοκράτες που έχουν τρεις και τέσσερις χιλιάδες σταυρούς για να βάλει αυτόν που δεν θα φέρει ούτε χίλιους;»
Με αφορμή την ανακοίνωση για Τατσόπουλο και Πανούτσο, άκουσα και διάβασα δεκάδες τέτοια σχόλια. Θα ακουστούν πολύ περισσότερα και χειρότερα με τις επόμενες ανακοινώσεις του Κυριάκου. Εγώ λοιπόν χωρίζω τους αντιρρησίες σε δυο κατηγορίες:
Στους κακοπροαίρετους και στους καλοπροαίρετους. Κακοπροαίρετοι είναι αυτοί που, παρότι νεοδημοκράτες, για διάφορους λόγους εύχονται ή αγωνίζονται να μην κερδίσει τις εκλογές ο Κυριάκος. Είτε διότι δεν χωνεύουν το Μητσοτακέικο, είτε διότι θέλουν να διεκδικήσει την αρχηγία κάποιος δικός τους μετά τον ηττημένο Κυριάκο. Σ’ αυτούς δεν υπάρχει κάτι να πω. Έχουν στρατηγική που την θεωρώ μη συμβατή με την σκέψη και τις επιδιώξεις μου.
Στους καλοπροαίρετους, που είναι και οι περισσότεροι, έχω να πω τα ακόλουθα: Πρώτον , η ΝΔ δεν θα κερδίσει τις εκλογές αν περιοριστεί μόνο στο παραδοσιακό δεξιό κοινό της και στα αντίστοιχα στελέχη που το εκφράζουν. Έχει απόλυτη ανάγκη την διεύρυνση προς το κέντρο.
Αλλιώς θα ξαναβρεθεί στην αντιπολίτευση ή αν κερδίσει δεν θα προσεγγίσει ούτε κατά διάνοια τον στόχο της αυτοδυναμίας. Δεύτερον, αφού χρειάζεται επώνυμους του κέντρου, αυτοί θα έχουν κάποια πολιτική προϊστορία. Οι ανώνυμοι που τα περασμένα χρόνια δεν έχουν πει τίποτα επιλήψιμο για τη ΝΔ, δεν πρόκειται να φέρουν κεντρώο κόσμο στην κάλπη του κόμματος.
Εφόσον λοιπόν ο Κυριάκος θα πάει σε επώνυμους με μακροχρόνια πολιτική δράση σε πολιτικό χώρο που ήταν απέναντι στην ΝΔ, θα υπάρχουν στα ιστορικά κιτάπια και δηλώσεις τους και γραφτά τους και απόψεις τους ενάντια στο κόμμα που σήμερα εντάσσονται.
Αυτό δεν ξεπερνιέται παρά μόνο με καλή πίστη κι απ’ τις δυο πλευρές. Αλλιώς αφήστε τους ανθρώπους να κάτσουν σπίτι τους. Παράλληλα όμως, η δράση κάποιων απέναντι στην λαίλαπα του Σύριζα δεν γίνεται να μην συνυπολογιστεί.
Διότι εγώ γνωρίζω μπόλικους κεντρώους που στρατεύτηκαν στον αγώνα για απαλλαγή από τον Τσίπρα, την στιγμή που κάποιοι δεξιοί ήταν στρογγυλοκαθισμένοι και ανενεργοί περιμένοντας να έρθει η εξουσία για να την καρπωθούν δίχως κόπο ή κόστος.
Όσο γι αυτούς που αναρωτιούνται γιατί να αφήσει ο Μητσοτάκης έξω από τα ψηφοδέλτια του νεοδημοκράτες που «κουβαλούν» τρεις χιλιάδες σταυρούς για να βάλει κεντρώους που διαθέτουν χίλιους, αγνοούν (συνειδητά ή ασυνείδητα) δύο πράγματα:
Πρώτον, την γενική επικοινωνιακή δύναμη που δίνει στην ΝΔ η προσχώρηση κεντρώων στις τάξεις της.
Δεύτερο και βασικότερο, οι τρεις χιλιάδες προσωπικοί σταυροί του νεοδημοκράτη, έτσι κι αλλιώς θα ψηφίσουν ΝΔ. Αντιθέτως, οι χίλιες ψήφοι του κεντρώου είναι εντελώς καινούριες για την ΝΔ, άρα προστίθενται στην δύναμη της.
Τόσο απλά είναι τα πράγματα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου