Το νοσοκομείο Ερρίκος Ντινάν υποτίθεται ότι είχε κοινωφελή και όχι κερδοσκοπικό χαρακτήρα. Αυτό σημαίνει ότι τα κέρδη από τη λειτουργία του έπρεπε να πηγαίνουν μόνο σε βελτίωση του εξοπλισμού του.
Στην πορεία, η λειτουργία του Ντυνάν εξελίχθηκε σε όργιο κακοδιαχείρισης και διαπλοκής με το παλιό πολιτικό σύστημα.
Προσλήψεις ημετέρων, αργομισθίες,
τεράστιοι μισθοί για τα μέλη της διοίκησης, δωρεάν νοσηλεία υψηλού επιπέδου σε κολλητούς και μέλη των οικογενειών τους.
Και από την άλλη μεριά, πλάτες στην κακοδιαχείριση και απουσία των, υποχρεωτικών από τον νόμο, ελέγχων.
Μέχρι που το νοσοκομείο έπεσε έξω.
Και τότε κανονίστηκε η μεταβίβασή του σε χέρια ιδιωτών, με έναν αδιαφανή διαγωνισμό, με αστείο τίμημα και καθαρό από τα χρέη του. Για να συμβεί αυτό, χρειάστηκε μια σειρά από τροπολογίες και μεθοδεύσεις από συγκεκριμένους υπουργούς Υγείας του παλιού δικομματισμού, οι οποίοι έσπευσαν να διευκολύνουν τη συγκεκριμένη μπίζνα.
Ενώ όφειλαν να ενεργοποιήσουν τους μηχανισμούς και να καταλογίσουν ευθύνες για το όργιο της κακοδιαχείρισης.
Αυτή είναι μέχρι εδώ η υπόθεση του Ερρίκος Ντυνάν.
Το πώς έγινε αυτή η μεθόδευση και αν εκτός από πολιτικές ευθύνες υπάρχουν και ποινικές, απομένει να διερευνηθεί από τη Δικαιοσύνη. Επιπλέον δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όλα αυτά έγιναν σε μια περίοδο που οι ίδιοι άνθρωποι οργάνωναν μεθοδικά την απαξίωση και την καταστροφή της δημόσιας Υγείας, χρησιμοποιώντας ως εργαλείο τα δύο πρώτα Μνημόνια.
Είναι λοιπόν εύλογος ο εκνευρισμός των εκπροσώπων του παλιού πολιτικού συστήματος, μπροστά στα σκάνδαλα που έρχονται στο φως, στον χώρο της Υγείας.
Γιατί ξέρουν ότι είμαστε μόνο στην αρχή.
Η συνέχεια θα έχει περισσότερο ενδιαφέρον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου